Video is unavailable for watching
Show in Telegram
پاپ ژان پل دوم، جنبش همبستگی و جایگزین نارنجی - قسمت اول
پس از جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی حکومت‌های دست‌نشانده‌ای را در اروپای مرکزی و شرقی، از جمله لهستان، مستقر کرد که به «پرده آهنین» معروف شدند. در لهستان، حکومت کمونیستی با سرکوب مخالفان و نقض حقوق اولیه انسانی، زمینهٔ نارضایتی عمومی را فراهم آورد.
انتخاب کارول جوزف وویتیلا به عنوان پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۷۸، نقطهٔ عطفی در جنبش آزادی‌خواهی لهستان بود. او معتقد بود که کاتولیسیزم و وجدان فردی در تضاد با سرکوب آزادی‌های مذهبی، اقتصادی و سیاسی کمونیسم قرار دارند و مسیحیت را بخش جدایی‌ناپذیر فرهنگ لهستان می‌دانست. سخنان و سفرهای او به لهستان، الهام‌بخش مردم برای پیگیری آزادی‌های مدنی و مذهبی بود.
در آگوست ۱۹۸۰، اعتصاب کارگران کشتی‌سازی گدانسک به رهبری لخ والسا منجر به تشکیل جنبش همبستگی شد؛ نخستین اتحادیهٔ مستقل کارگری در پشت پرده آهنین. این جنبش نه تنها به مسائل صنفی، بلکه به حقوق بشر و آزادی‌های سیاسی نیز توجه داشت و مفهوم «جمهوری خودگردان» را برای توسعهٔ نهادهای دموکراتیک مطرح کرد.
جنبش جایگزین نارنجی، به رهبری والدمار فیدریخ معروف به «ماژور»، با استفاده از هنر و طنز، به مبارزه با رژیم کمونیستی پرداخت. آن‌ها با نقاشی تصاویر کوتوله‌ها بر روی دیوارهایی که شعارهای ضدکمونیستی پاک شده بود، رژیم را به سخره می‌گرفتند و فضای سرکوب را تضعیف می‌کردند.
همکاری و هم‌افزایی این سه عامل—پاپ ژان پل دوم، جنبش همبستگی و جایگزین نارنجی—نقش مهمی در تضعیف و نهایتاً سقوط رژیم کمونیستی لهستان در سال ۱۹۸۹ داشت. رهبری معنوی پاپ، فعالیت‌های صنفی و سیاسی همبستگی و خلاقیت هنری جایگزین نارنجی، همگی در ایجاد فضایی برای تغییرات دموکراتیک مؤثر بودند.
https://youtu.be/bIx-QRb7af8?feature=shared
نوشتاری:
https://tavaana.org/pope-john-paul-orange-poland/
#لهستان #انقلاب_نارنجی #لخ_والسا #کموتیسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech
پس از جنگ جهانی دوم، اتحاد جماهیر شوروی حکومت‌های دست‌نشانده‌ای را در اروپای مرکزی و شرقی، از جمله لهستان، مستقر کرد که به «پرده آهنین» معروف شدند. در لهستان، حکومت کمونیستی با سرکوب مخالفان و نقض حقوق اولیه انسانی، زمینهٔ نارضایتی عمومی را فراهم آورد.
انتخاب کارول جوزف وویتیلا به عنوان پاپ ژان پل دوم در سال ۱۹۷۸، نقطهٔ عطفی در جنبش آزادی‌خواهی لهستان بود. او معتقد بود که کاتولیسیزم و وجدان فردی در تضاد با سرکوب آزادی‌های مذهبی، اقتصادی و سیاسی کمونیسم قرار دارند و مسیحیت را بخش جدایی‌ناپذیر فرهنگ لهستان می‌دانست. سخنان و سفرهای او به لهستان، الهام‌بخش مردم برای پیگیری آزادی‌های مدنی و مذهبی بود.
در آگوست ۱۹۸۰، اعتصاب کارگران کشتی‌سازی گدانسک به رهبری لخ والسا منجر به تشکیل جنبش همبستگی شد؛ نخستین اتحادیهٔ مستقل کارگری در پشت پرده آهنین. این جنبش نه تنها به مسائل صنفی، بلکه به حقوق بشر و آزادی‌های سیاسی نیز توجه داشت و مفهوم «جمهوری خودگردان» را برای توسعهٔ نهادهای دموکراتیک مطرح کرد.
جنبش جایگزین نارنجی، به رهبری والدمار فیدریخ معروف به «ماژور»، با استفاده از هنر و طنز، به مبارزه با رژیم کمونیستی پرداخت. آن‌ها با نقاشی تصاویر کوتوله‌ها بر روی دیوارهایی که شعارهای ضدکمونیستی پاک شده بود، رژیم را به سخره می‌گرفتند و فضای سرکوب را تضعیف می‌کردند.
همکاری و هم‌افزایی این سه عامل—پاپ ژان پل دوم، جنبش همبستگی و جایگزین نارنجی—نقش مهمی در تضعیف و نهایتاً سقوط رژیم کمونیستی لهستان در سال ۱۹۸۹ داشت. رهبری معنوی پاپ، فعالیت‌های صنفی و سیاسی همبستگی و خلاقیت هنری جایگزین نارنجی، همگی در ایجاد فضایی برای تغییرات دموکراتیک مؤثر بودند.
https://youtu.be/bIx-QRb7af8?feature=shared
نوشتاری:
https://tavaana.org/pope-john-paul-orange-poland/
#لهستان #انقلاب_نارنجی #لخ_والسا #کموتیسم #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech