نام ایران، نامی ساختگی است که از زمان رضاشاه روی سرزمین پارس (Persia) گذاشته شده است!

این سخنی‌ست که لقلقۀ زبانِ پانترکان شده است و گاه از سوی هم‌زبانان افغانستانیِ ما نیز شنیده می‌شود.

پانتُرک که آرمانش روشن است. آرزوی او نابودی ایران و فرهنگ پارسی، و پیشۀ او، دشمنی با این سرزمین و تاریخ پرشکوهِ آن است.

ولی شنیدن این سخن از سوی هم‌تباران و هم‌سنگران افغانستانی‌مان بارها تلخ‌تر و ناخوشایندتر است و جُز ریختنِ آب به آسیاب دشمن نیست!

هم‌سنگر خراسانیِ من! تو چرا؟؟؟

نامِ سرزمین ما همیشه در درازای تاریخ، ایران بوده است. آنچه رضاشاه پهلوی انجام داد این بود که نام جهانی کشور ما را در بیرون از مرزها از «پرشیا» به «ایران» بازگرداند و از جهانیان خواست همانگونه که خودمان به سرزمینمان «ایران» می‌گوییم، دیگر کشورها هم به سرزمین ما «ایران» بگویند.
‌‌
وگرنه پیش از رضاشاه هم نام سرزمین ما در درون کشورمان، ایران بود. بسنده است به پول‌های کاغذی زمان ناصرالدین‌شاه قاجار بنگرید، روی آن نوشته (بانک شاهنشاهی ایران) و پشت آن به انگلیسی نوشته (بانک امپراتوری پرشیا) و این نشان می‌دهد خودمان به کشورمان «ایران» می‌گفتیم و بیگانگان به ما «پرشیا» می‌گفتند.
‌
هنوز هم بسیاری کشورها نامشان با آنچه دیگران به آن‌ها می‌گویند یکی نیست. برای نمونه ما می‌گوییم «آلمان» ولی خود آلمانی‌ها به سرزمینشان می‌گویند «دویچلند»
ما می‌گوییم «چین» ولی خود چینی‌ها به کشورشان می‌گویند «جونگ‌گوآ»
ما می‌گوییم «عربستان» ولی خود عربستانی‌ها به کشورشان می‌گویند «السعودیة»
‌
ایرانی‌ها هم همیشه به سرزمینشان می‌گفتند «ایران» ولی انگلیسی‌زبان‌ها تا زمان رضاشاه پهلوی به سرزمین ما می‌گفتند «پرشیا» و رضاشاه پهلوی از آنها خواست کشور ما را همانگونه که خودمان می‌گوییم، «ایران» بنامند.

#پانترکیسم
#پانپشتونیسم

@Rostami_Siamak