🔖بررسی جامع مصرف متناوب استامینوفن و ایبوپروفن در کنترل تب کودکان
⬅️کاهش تب در کودکان به ویژه در موارد تب‌های مقاوم، از مباحث مهم و مورد مطالعه در طب کودکان است. پژوهش‌های اخیر به بررسی اثربخشی و ایمنی روش مصرف متناوب استامینوفن و ایبوپروفن پرداخته‌اند. تحقیقات متعددی، از جمله کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCT) و مرورهای سیستماتیک، نشان داده‌اند که مصرف متناوب این دو دوا در برخی موارد به کنترل بهتر تب منجر می‌شود.
مقدمه
تب، به عنوان یک پاسخ التهابی بدن، در نتیجهٔ فعالیت پیروژن‌های اندوژن (مثل IL-1، IL-6 و TNF-α) در هیپوتالاموس ایجاد می‌شود و منجر به تنظیم مجدد نقطه تنظیم دمایی بدن می‌گردد. به طور خاص، پروستاگلاندین E2 (PGE2) در مغز، با تاثیر بر مرکز تنظیم حرارت در هیپوتالاموس، باعث افزایش دمای بدن می‌شود. در درمان تب کودکان، دواهای استامینوفن و ایبوپروفن، با مکانیسم‌های مختلفی بر مسیرهای تولید تب اثر گذاشته و از جمله پرمصرف‌ترین دواهای ضد تب در این گروه سنی هستند.
استامینوفن عمدتاً از طریق مهار غیرمستقیم سنتز PGE2 در سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند. ایبوپروفن نیز، علاوه بر کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها، به دلیل اثرات ضد التهابی قوی، ممکن است در کاهش تب‌های مقاوم مؤثرتر باشد.
⤵️مکانیسم اثر دواها در کاهش تب
استامینوفن و ایبوپروفن از طریق مکانیسم‌های متفاوتی اثرات ضدتب دارند:
1. استامینوفن: این دوا عمدتاً از طریق مهار غیرمستقیم سنتز پروستاگلاندین E2 در سیستم عصبی مرکزی و هیپوتالاموس، نقطه تنظیم دمایی را پایین می‌آورد. استامینوفن کمتر بر پروستاگلاندین‌های محیطی اثر می‌گذارد، بنابراین اثرات ضدالتهابی محدودی دارد.
2. ایبوپروفن: به عنوان یک دوای NSAID، ایبوپروفن با مهار سیکلواکسیژناز (COX) هم در سیستم عصبی مرکزی و هم در محیط بدن، کاهش قابل توجهی در سنتز پروستاگلاندین‌ها و به دنبال آن کاهش التهاب و تب ایجاد می‌کند. این دوا از این جهت، بخصوص در تب‌های همراه با التهاب موثر است.
✍️ادامه دارد...
#برای_دوستان_خود_بفرستید☺️
✅ @Peshtazan_Teb ✅
⤴Click To Join Our Channel⤴👆🏻
⬅️کاهش تب در کودکان به ویژه در موارد تب‌های مقاوم، از مباحث مهم و مورد مطالعه در طب کودکان است. پژوهش‌های اخیر به بررسی اثربخشی و ایمنی روش مصرف متناوب استامینوفن و ایبوپروفن پرداخته‌اند. تحقیقات متعددی، از جمله کارآزمایی‌های تصادفی کنترل‌شده (RCT) و مرورهای سیستماتیک، نشان داده‌اند که مصرف متناوب این دو دوا در برخی موارد به کنترل بهتر تب منجر می‌شود.
مقدمه
تب، به عنوان یک پاسخ التهابی بدن، در نتیجهٔ فعالیت پیروژن‌های اندوژن (مثل IL-1، IL-6 و TNF-α) در هیپوتالاموس ایجاد می‌شود و منجر به تنظیم مجدد نقطه تنظیم دمایی بدن می‌گردد. به طور خاص، پروستاگلاندین E2 (PGE2) در مغز، با تاثیر بر مرکز تنظیم حرارت در هیپوتالاموس، باعث افزایش دمای بدن می‌شود. در درمان تب کودکان، دواهای استامینوفن و ایبوپروفن، با مکانیسم‌های مختلفی بر مسیرهای تولید تب اثر گذاشته و از جمله پرمصرف‌ترین دواهای ضد تب در این گروه سنی هستند.
استامینوفن عمدتاً از طریق مهار غیرمستقیم سنتز PGE2 در سیستم عصبی مرکزی عمل می‌کند. ایبوپروفن نیز، علاوه بر کاهش تولید پروستاگلاندین‌ها، به دلیل اثرات ضد التهابی قوی، ممکن است در کاهش تب‌های مقاوم مؤثرتر باشد.
⤵️مکانیسم اثر دواها در کاهش تب
استامینوفن و ایبوپروفن از طریق مکانیسم‌های متفاوتی اثرات ضدتب دارند:
1. استامینوفن: این دوا عمدتاً از طریق مهار غیرمستقیم سنتز پروستاگلاندین E2 در سیستم عصبی مرکزی و هیپوتالاموس، نقطه تنظیم دمایی را پایین می‌آورد. استامینوفن کمتر بر پروستاگلاندین‌های محیطی اثر می‌گذارد، بنابراین اثرات ضدالتهابی محدودی دارد.
2. ایبوپروفن: به عنوان یک دوای NSAID، ایبوپروفن با مهار سیکلواکسیژناز (COX) هم در سیستم عصبی مرکزی و هم در محیط بدن، کاهش قابل توجهی در سنتز پروستاگلاندین‌ها و به دنبال آن کاهش التهاب و تب ایجاد می‌کند. این دوا از این جهت، بخصوص در تب‌های همراه با التهاب موثر است.
✍️ادامه دارد...
#برای_دوستان_خود_بفرستید☺️
✅ @Peshtazan_Teb ✅
⤴Click To Join Our Channel⤴👆🏻