بررسی احتمال بازآرایی محور مقاومت
این روزها رهبری و برخی مدیران جمهوری اسلامی تاکید می ورزند که به رغم از دست رفتن سوریه، پذیرش آتش بس از سوی حزب الله، خاموش گشتن شعله های حشدالشعبی و شمع گونه شدن آتش فروزان حماس در غزه، بازهم محور مقاومت قدرت، انسجام و هیمنه و جبروت پیشین را احیا کرده و با بازآرایی خود همچنان با رویکردی آفندی کنترل میدان را در دست خواهند گرفت.
در جایگاه و از منظر یک ژئوپلیتیسین بنا به برهان های زیر به کلی منکر گزاره احیای مجدد محور مقاومت هستم:
۱- ناهمپوشی اهداف و ابزار
میان هدف غایی محور مقاومت(نابودی اسرائیل) و ابزارهای در اختیارش فرسنگ ها فاصله و عقب ماندگی به چشم می خورد. ابن ناهمپوشی کلان از آفتاب روشن تر است،
۲- محدود ماندن جغرافیایی علائق
جمهوری اسلامی و محور مقاومت نتوانسته اند هدف و علائق خود را با علائق ملت-دولت های منطقه همپوش سازند. تنها همین گزاره برای انزوا و بلکه هدف محور مقاومت بس است؛
۳- انزوای بین المللی
بر عکس طرح و برنامه تشکیل کشور مستقل فلسطینی که فراگیر وجهانی شده و تاکنون ۱۴۵ کشور بدان پیوسته اند، اهداف و علائق محور مقاومت در ارتباط با اسرائیل(اشغالگر) همچنان محدود مانده و بلکه در انزوا و بلکه در فرایند هبوطی بین المللی و منطقه ای گرفتار آمده است؛
۴- تحولات جدید
شانس دولت اسرائیل با آمدن ترامپ به فاز شکوفایی رسیده و زین پس نیروی بی مضایقه ایالات متحده را بیش از پیش همراه خواهد داشت.
در واقع از دیدگاه پراکنش جغرافیای پشتیبانی استراتژیک تکلیف محور مقاومت روشن تر از دست زدن به پیش بینی است:
دولت های مصر، ترکیه، امارات، اردن و بحرین که آشکارا اسرائیل را به رسمیت می شناسند؛
عربستان، قطر و عمان نیز که برای برقراری مناسبات با اسرائیل خیز برداشته و تنها در پی آرامتر شدن فضای جنگی برای ایجاد مناسبات کامله الوداد با اسرائیل اند.
موضع سوریه طابق النعل بالنعل همانند ترکیه خواهد بود.
عراق و کویت نیز به هیچبرنامه ضد اسرائیلی نخواهند پیوست.
بنابراین در چنین میدانی جمهوری اسلامی می ماند و نیمی از یمن و ثلث لبنان، آن هم در افت کارکردی این دو کانون؛ و مهم تر با دغدغه های سنگین داخلی جمهوری اسلامی .
شوربختانه در ژئوپلیتیک جایی برای تاثیر گذاری نیایش و دعا و غیب مکشوف نیست. با این حاشیه و از نگاه همین شیوه تفسیر، نمی توانم تارمویی امید به احیای قدرتمندانه محور مقاومت بیابم. شاید بعدها نظریه پردازان راهی برای ورود نیروهای غیبی و فرامادی بیابند.
#یدالله_کریمی_پور
@MohandesMirHosseinMousavi
@MostafaTajzadeh
این روزها رهبری و برخی مدیران جمهوری اسلامی تاکید می ورزند که به رغم از دست رفتن سوریه، پذیرش آتش بس از سوی حزب الله، خاموش گشتن شعله های حشدالشعبی و شمع گونه شدن آتش فروزان حماس در غزه، بازهم محور مقاومت قدرت، انسجام و هیمنه و جبروت پیشین را احیا کرده و با بازآرایی خود همچنان با رویکردی آفندی کنترل میدان را در دست خواهند گرفت.
در جایگاه و از منظر یک ژئوپلیتیسین بنا به برهان های زیر به کلی منکر گزاره احیای مجدد محور مقاومت هستم:
۱- ناهمپوشی اهداف و ابزار
میان هدف غایی محور مقاومت(نابودی اسرائیل) و ابزارهای در اختیارش فرسنگ ها فاصله و عقب ماندگی به چشم می خورد. ابن ناهمپوشی کلان از آفتاب روشن تر است،
۲- محدود ماندن جغرافیایی علائق
جمهوری اسلامی و محور مقاومت نتوانسته اند هدف و علائق خود را با علائق ملت-دولت های منطقه همپوش سازند. تنها همین گزاره برای انزوا و بلکه هدف محور مقاومت بس است؛
۳- انزوای بین المللی
بر عکس طرح و برنامه تشکیل کشور مستقل فلسطینی که فراگیر وجهانی شده و تاکنون ۱۴۵ کشور بدان پیوسته اند، اهداف و علائق محور مقاومت در ارتباط با اسرائیل(اشغالگر) همچنان محدود مانده و بلکه در انزوا و بلکه در فرایند هبوطی بین المللی و منطقه ای گرفتار آمده است؛
۴- تحولات جدید
شانس دولت اسرائیل با آمدن ترامپ به فاز شکوفایی رسیده و زین پس نیروی بی مضایقه ایالات متحده را بیش از پیش همراه خواهد داشت.
در واقع از دیدگاه پراکنش جغرافیای پشتیبانی استراتژیک تکلیف محور مقاومت روشن تر از دست زدن به پیش بینی است:
دولت های مصر، ترکیه، امارات، اردن و بحرین که آشکارا اسرائیل را به رسمیت می شناسند؛
عربستان، قطر و عمان نیز که برای برقراری مناسبات با اسرائیل خیز برداشته و تنها در پی آرامتر شدن فضای جنگی برای ایجاد مناسبات کامله الوداد با اسرائیل اند.
موضع سوریه طابق النعل بالنعل همانند ترکیه خواهد بود.
عراق و کویت نیز به هیچبرنامه ضد اسرائیلی نخواهند پیوست.
بنابراین در چنین میدانی جمهوری اسلامی می ماند و نیمی از یمن و ثلث لبنان، آن هم در افت کارکردی این دو کانون؛ و مهم تر با دغدغه های سنگین داخلی جمهوری اسلامی .
شوربختانه در ژئوپلیتیک جایی برای تاثیر گذاری نیایش و دعا و غیب مکشوف نیست. با این حاشیه و از نگاه همین شیوه تفسیر، نمی توانم تارمویی امید به احیای قدرتمندانه محور مقاومت بیابم. شاید بعدها نظریه پردازان راهی برای ورود نیروهای غیبی و فرامادی بیابند.
#یدالله_کریمی_پور
@MohandesMirHosseinMousavi
@MostafaTajzadeh