۶ کاربرد سه‌نقطه در گفتاری‌نویسی
۱) برای نشان دادن لکنت زبان یا بریده‌بریده سخن گفتن (از دو طرف با نیم‌فاصله و کشیدگی دادن به حروف پیوسته):
- گُـ...گُـ...گفتم نَـ...نَـ...نترس!
۲) برای درنگ کردن در ادای واژه‌ها (با نیم‌فاصله از قبل):
- من... دیگه... بر... نمی‌گردم...! تو برو.
۳) برای نصفه‌نیمه گفتن واژه‌ها (با نیم‌فاصله از قبل):
- من از این موجود می‌تر...
دقیقاً پشت‌سرم ایستاده بود و بازتابش در شیشهٔ پیش‌ِرویم دیده می‌شد.
۴) هنگامی که کسی سخن دیگری را در گفت‌وگوها قطع می‌کند (با نیم‌فاصله از قبل):
افسانه با ناراحتی گفت: «من به همه می‌گم تو کی هستی و چی‌کاره‌ای! من به پلیس...»
بابک حرفش را قطع کرد: «تو بی‌خود می‌کنی! جرئت داری بگو، ببین چه بلایی سرت می‌آرم!»
۵) برای نشان دادن سخنان کسی که پشت تلفن است و شنیده نمی‌شود (از قبل با فاصلۀ جامد و از بعد با فاصلۀ معمولی):
- بله. ... علیک سلام. ... به تو چه؟ ... به خودم مربوطه. ... تو که همه‌جا زیر نظرته. ... چی؟ ... زنگ بزن پایین. ... مسخره!
۶) در گفت‌وگوی تلفنی، وقتی طرف مقابل سکوت کرده یا مشکلی در ارتباط وجود دارد (با نیم‌فاصله از قبل):
- الو... الو... صدات نمی‌آد!
یادآوری:
در این دو مورد، سه‌نقطه نمی‌گذاریم:
۱) برای نشان دادن خشم و مانند آن یا درنگِ کاملِ بعد از هر واژه، پس از هرکدام فقط یک نقطه می‌گذاریم:
- دارم به‌ت می‌گم من. اصلاً. حالم. خوب. نیست. بفهم! برو پی کارِت!
۲) برای نشان دادن کشیدگی واکه‌های بلند، حرف مربوط به آن واکه را فقط سه بار (نه بیشتر) تکرار می‌کنیم:
درست: وااای، حمییید!
نادرست: وا...ی، حمیــــــــد!
#نشانه‌گذاری #فاصله‌گذاری
سید محمد بصام و فهیمه پوریا
@Matnook_com
www.matnook.com
۱) برای نشان دادن لکنت زبان یا بریده‌بریده سخن گفتن (از دو طرف با نیم‌فاصله و کشیدگی دادن به حروف پیوسته):
- گُـ...گُـ...گفتم نَـ...نَـ...نترس!
۲) برای درنگ کردن در ادای واژه‌ها (با نیم‌فاصله از قبل):
- من... دیگه... بر... نمی‌گردم...! تو برو.
۳) برای نصفه‌نیمه گفتن واژه‌ها (با نیم‌فاصله از قبل):
- من از این موجود می‌تر...
دقیقاً پشت‌سرم ایستاده بود و بازتابش در شیشهٔ پیش‌ِرویم دیده می‌شد.
۴) هنگامی که کسی سخن دیگری را در گفت‌وگوها قطع می‌کند (با نیم‌فاصله از قبل):
افسانه با ناراحتی گفت: «من به همه می‌گم تو کی هستی و چی‌کاره‌ای! من به پلیس...»
بابک حرفش را قطع کرد: «تو بی‌خود می‌کنی! جرئت داری بگو، ببین چه بلایی سرت می‌آرم!»
۵) برای نشان دادن سخنان کسی که پشت تلفن است و شنیده نمی‌شود (از قبل با فاصلۀ جامد و از بعد با فاصلۀ معمولی):
- بله. ... علیک سلام. ... به تو چه؟ ... به خودم مربوطه. ... تو که همه‌جا زیر نظرته. ... چی؟ ... زنگ بزن پایین. ... مسخره!
۶) در گفت‌وگوی تلفنی، وقتی طرف مقابل سکوت کرده یا مشکلی در ارتباط وجود دارد (با نیم‌فاصله از قبل):
- الو... الو... صدات نمی‌آد!
یادآوری:
در این دو مورد، سه‌نقطه نمی‌گذاریم:
۱) برای نشان دادن خشم و مانند آن یا درنگِ کاملِ بعد از هر واژه، پس از هرکدام فقط یک نقطه می‌گذاریم:
- دارم به‌ت می‌گم من. اصلاً. حالم. خوب. نیست. بفهم! برو پی کارِت!
۲) برای نشان دادن کشیدگی واکه‌های بلند، حرف مربوط به آن واکه را فقط سه بار (نه بیشتر) تکرار می‌کنیم:
درست: وااای، حمییید!
نادرست: وا...ی، حمیــــــــد!
#نشانه‌گذاری #فاصله‌گذاری
سید محمد بصام و فهیمه پوریا
@Matnook_com
www.matnook.com