برخی از مردم تنها راهی که برای دریافت عشق می شناسند، آزار دیگران است. برای کسانی که احساس ناتوانی و بیچارگی کامل می کنند و فکر می کنند توسط زندگی زمین زده شده اند و اشتیاق دارند احساس قدرت کنند و دوباره اختیاردار باشند، آزار دادن یا حتی قتل، ظاهراً یک آسودگی موقتی فراهم میکند. بله جوینده میتواند از طلب کمال نومید شود.
ما کمال و تمامیت را به هر شیوه ای که بتوانیم، اخذ می کنیم. برای آن می جنگیم، برای آن میمیریم. اگر مجبور باشیم، خودمان را منفجر میکنیم تا به بهشت برسیم، به خانه بازگردیم و از بار جدایی آسوده شویم. برای بعضی از مردم، تنها مسیری که میتوانند بیابند تا آنها را به خانه برساند، مسیری است که پر از دشمن باشد. شما دشمن اخلاقی من میشوید وقتی من شما را مسدود کننده مسیرم به سوی خانه تلقی کنم.
به همین دلیل موجودات انسانی به جنگ با یکدیگر می روند، نه فقط به خاطر برنده شدن یا دفاع از سرزمین، غذا یا ثروت های مادی، بلکه همچنین به خاطر تفاوت دیدگاه ها، فلسفه ها، ایدئولوژی ها و باورهای دینی.
بنابراین خیلی به سرعت عقاید بین مردم - چه رابطه بین دو نفر باشد یا بین شهروندان دو کشور - به جنگ های مقدس بدل میشود. وقتی شما با من مخالفت می کنید، وقتی دیدگاه مرا رد میکنید، من احساس میکنم که به طریقی تهدید شده ام‌. عجیب است، این طور نیست؟ تو مرا از نظر فیزیکی تهدید نمیکنی، اما من هنوز احساس میکنم تحت نوعی حمله هستم. چرا؟ چه چیزی اینجا واقعاً مورد حمله است؟


جف فوستر
عمیق ترین پذیرش
ص 232 و 233