عرفان و خودشناسی

@Khodshenasivo

Channel's geo and language: Iran, Persian

Category: not specified

Admin
@hossein_mysticosm

Related channels | Similar channels

Channel's geo and language

Iran, Persian

عرفان و خودشناسی

15 Feb, 20:30

برخی از مردم تنها راهی که برای دریافت عشق می شناسند، آزار دیگران است. برای کسانی که احساس ناتوانی و بیچارگی کامل می کنند و فکر می کنند توسط زندگی زمین زده شده اند و اشتیاق دارند احساس قدرت کنند و دوباره اختیاردار باشند، آزار دادن یا حتی قتل، ظاهراً یک آسودگی موقتی فراهم میکند. بله جوینده میتواند از طلب کمال نومید شود.
ما کمال و تمامیت را به هر شیوه ای که بتوانیم، اخذ می کنیم. برای آن می جنگیم، برای آن میمیریم. اگر مجبور باشیم، خودمان را منفجر میکنیم تا به بهشت برسیم، به خانه بازگردیم و از بار جدایی آسوده شویم. برای بعضی از مردم، تنها مسیری که میتوانند بیابند تا آنها را به خانه برساند، مسیری است که پر از دشمن باشد. شما دشمن اخلاقی من میشوید وقتی من شما را مسدود کننده مسیرم به سوی خانه تلقی کنم.
به همین دلیل موجودات انسانی به جنگ با یکدیگر می روند، نه فقط به خاطر برنده شدن یا دفاع از سرزمین، غذا یا ثروت های مادی، بلکه همچنین به خاطر تفاوت دیدگاه ها، فلسفه ها، ایدئولوژی ها و باورهای دینی.
بنابراین خیلی به سرعت عقاید بین مردم - چه رابطه بین دو نفر باشد یا بین شهروندان دو کشور - به جنگ های مقدس بدل میشود. وقتی شما با من مخالفت می کنید، وقتی دیدگاه مرا رد میکنید، من احساس میکنم که به طریقی تهدید شده ام‌. عجیب است، این طور نیست؟ تو مرا از نظر فیزیکی تهدید نمیکنی، اما من هنوز احساس میکنم تحت نوعی حمله هستم. چرا؟ چه چیزی اینجا واقعاً مورد حمله است؟

جف فوستر
عمیق ترین پذیرش
ص 232 و 233

611 0 8 12

عرفان و خودشناسی

15 Feb, 14:30

L'enfant — Vangelis

05:02

🌿 موسیقی بیکلام L'enfant اثری از Vangelis 🌿

1.2k 0 34 12

عرفان و خودشناسی

15 Feb, 08:30

همه آرزوهای ما فقط زمانی از راه میرسند که ارتعاش انرژی ما با ارتعاش انرژی سرچشمه وجودمان هماهنگ شود. برای تعیین جدول زمانی برآورده شدن آرزوها با خواهش نفس همفکری نخواهد شد. آن خالق متعال در زمان مناسب و وقتی که آرزوهای ما آماده باشند، اسرارش را آشکار می کند. وظیفه ما این است که کانون تمرکزمان را از زمان رسیدن به آرزوها برداریم و تمام توجه مان را به برقراری ارتباط با معنویت متمرکز کنیم.
وظیفه ما این است که تقاضاهای پی درپی و ستیزه جویانه خود را از خداوند متوقف کنیم و در عوض هرچه بیشتر به او شبیه شویم. وظیفه ما این است که بفهمیم و بپذیریم که همه آنچه در زندگی ما پدیدار میشود و ما آنها را پردردسر و مزاحم می دانیم، در حقیقت همان عواملی هستند که خودمان جذبشان کرده ایم... و ما باید با چنین موانعی روبه رو شویم تا روزنه ای را باز کنیم که هدف معنوی راستین ما از آن پدیدار می کنم شود. شاید این کار مستلزم اینجاد تغییر و تحول در الگوهای فکری باشد.

وین دایر
ندای درون
ص 118 و 119

1.8k 0 35 2 36

عرفان و خودشناسی

15 Feb, 08:30

1.6k 0 8 24

عرفان و خودشناسی

14 Feb, 20:30

2.3k 0 5 42

عرفان و خودشناسی

14 Feb, 14:30

Mariage D Amour — Richard Clayderman

04:19

🌿 موسیقی بیکلام Mariage D Amour اثری از Richard Clayderman 🌿

2.4k 0 54 25

عرفان و خودشناسی

14 Feb, 08:30

رنج کشیدن کافی نیست

گاهی ما برای به آرامش رسیدن، به خلوت کردن با خود نیاز پیدا می کنیم. نیاز به خلوت گزینی؛ اما باید به یاد داشته باشیم آن هنگام که به آهستگی گام بر میداریم، هنگامی که مثلاً قهوه ای می نوشیم یا زمانی که با دوستانمان سپری می کنیم، می توانند زیباترین لحظات زندگی ما باشد. در آن لحظات ما خوشبخت ترین و شادترین انسان ها بر روی کره زمین هستیم و همۀ این رفتارها که با لحظه حال ما گره میخورد، آرامش و لذت را برای ما به همراه دارند، حتی هنگام آشپزی، کار در بیرون و در منزل، لبخند زدن، همۀ اینها خود میتواند نوعی مراقبه محسوب شوند.
لبخند زدن، مثل همه رفتارهای دیگر نیاز به تمرین کردن دارد. در ابتدا ممکن است لبخند زدن در حین انجام هر کاری سخت و بی معنا باشد و هر از چندگاه از خود بپرسیم برای چه باید لبخند بزنیم؟ اما من در اینجا دلیل این امر را برای شما توضیح خواهم داد. لبخند زدن یعنی اینکه ما با خود در صلح هستیم و اینکه بر خود تسلط داریم. اینکه ما در خاطره هایمان غرق نمیشویم و در گذشته نمی مانیم.
رسانه ها به خصوص تلویزیون، ماهواره و اینترنت از جمله همان مشغولیاتی هستند که در دور ساختن ما از خود واقعی مان نقش مهمی دارند و مراقبه ها وسیله ای برای آگاه شدن ما از وجود چنین دل مشغولی ها و رها شدن از آنها و پرداختن به خود است. لبخند زدن و تنفس آگاهانه از جمله مهمترین و ساده ترین مراقبه ها به شمار می آیند.
تصور کنید در انتظار به دنیا آمدن کودکتان هستید. او نیاز دارد تا برای او لبخند بزنید. منتظر نمانید تا به دنیا بیاید. قبل از به دنیا آمدن او مراقبت را آغاز کنید. اگر نمیتوانید لبخند بزنید این موضوع را جدی بگیرید. این یعنی شما بیش از اندازه ناراحت هستید. در این حالت به نظر میرسد لبخند زدن رفتار مناسبی نیست اما به یاد داشته باشید کودک شما آن چیزی را دریافت میکند که شما به او میدهید، رفتاری را انجام خواهد داد که شما هم اکنون انجام می دهید. حتی اگر کودکی که در شکم ندارید میتوانید آن را در درون خود تصور کنید. همواره باید تصور کنید کودکی در زهدان خود دارید. منتظر نمانید تا به راستی باردار شوید، کودک همواره آنجا است و هرچه باشید و هرچه کنید، کودک شما آن را دریافت خواهد کرد.
می گویید نمیتوانید لبخند بزنید؟ در این هنگام به کودک خود فکر کنید و برای او لبخند بزنید. نگویید رنج و لبخند با هم جمع نمی شوند. این شاید رنج شما باشد اما به یاد داشته باشید این رنج، رنج کودک شما نیست. کودکان خیلی خوب میفهمند که درون هر انسانی مملو از عشق، آگاهی و احساسات است. برخی اجازه بروز و رشد این ظرفیت ها را به خود می دهند و برخی دیگر نه؛ اما به هر حال همه انسان ها از چنین ظرفیت هایی برخوردار هستند. برای به فعل در آوردن این ظرفیت ها و ظهور آن، باید به خود فرصت بدهیم. لبخند زدن یکی از بهترین راهکارها است که میتواند بسیار کمک دهنده باشد.
اگر ما توانایی لبخند زدن نداشته باشیم، جهان نیز لبخند نخواهد زد و به ما روی خوش نشان نخواهد داد. الزاماً نیازی به راهپیمایی و تظاهرات، جنگ یا انرژی اتمی نیست. تنها با قدرت لبخند زدن و صلح و آرامش، میتوانیم به مرور زمان تغییرات مثبتی در اطراف خود ایجاد کنیم و در گسترش آن کوشا باشیم.

تیک نات هان
صلح با خویشتن
ص 17 و 18 و 19

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

attach 📎

3k 0 69 1 47

عرفان و خودشناسی

14 Feb, 08:30

2.5k 0 8 24

عرفان و خودشناسی

13 Feb, 20:30

عشق چیزی نیست که بتوان فکرش را کرد؛ عشق پروردنی و یا تمرین کردنی نیست. تمرین عشق، تمرین برادری باز هم در محدوده ذهن است. از این رو، عشق نام ندارد. وقتی که تمامی اینها متوقف شود و وقتی عشق به وجود آید، آن وقت خواهید دانست که عشق ورزیدن یعنی چه. بنابراین، عشق چیزی نیست که کمیت داشته باشد؛ عشق یک چیز کیفی است. ما نمی گوییم: «من همه دنیا را دوست دارم»؛ بلکه وقتی بدانید چطور یکی را دوست داشته باشید، می دانید که چطور همه را دوست داشته باشید.
از آنجا که راه دوست داشتن یک نفر را نمی دانیم، عشق ما نسبت به انسانیت جعلی است. وقتی کسی عشق می ورزد، یکی و بسیار وجود ندارد: فقط عشق وجود دارد. تنها در صورت بودن عشق، تمامی مشکلات ما حل خواهد شد و آن وقت است که شور و شوق و خوشحالی اش را خواهیم شناخت

کریشنامورتی
اولین و آخرین رهایی
ص 289

3.1k 0 44 1 65

عرفان و خودشناسی

13 Feb, 14:30

Yoga & Relaxation — David Sun

07:03

🌿 موسیقی بیکلام Yoga & Relaxation اثری از David Sun 🌿

2.8k 0 53 8

عرفان و خودشناسی

13 Feb, 08:31

در مسیر عشق، شما بیش از این که بگیرید، دهش دارید. البته شما آن قدر خودتان را دوست دارید که نگذارید آدم های خود خواه از شما سوء استفاده بکنند. شما قصد انتقام جویی ندارید، اما در رابطه تان شفاف هستید‌. می توانید بگویید «وقتـی بـه مـن بی احترامی میکنی، هنگامی که با من نامهربانی و از من سوء استفاده میکنی، رفتارت را دوست ندارم. به آدمی که پیاپی به من توهین کلامی، عاطفی و جسمانی میکند، نیاز ندارم لازم نیست مدام ناسزاهایت را بشنوم، نه به این دلیل که من از تو بهترم، بلکه به خاطر این که من عاشق زیبایی ام. من دوست دارم بخندم، دوست دارم خوش بگذرانم و دوست دارم عاشق باشم. دلیل این خواسته ها، خودخواه بودنم نیست. من فقط دوست ندارم یک قربانی بزرگ کنارم باشد. معنای این گفته این نیست که تو را دوست ندارم، بلکه نمیتوانم مسؤول رؤیاهای تو باشم. اگر با من در ارتباط باشی، به انگل هایت بسیار سخت می گذرد، چرا که من هیچ واکنشی به زباله های عاطفی تو نشان نمی دهم.»
این خودخواهی نیست‌. این دوست داشتن خود است. خودخواهی، سلطه طلبی و ترس، کم و بیش هر رابطه ای را از بین می برند، بخشندگی، آزادی و عشق، زیباترین رابطه ها، یعنی عاشقانه های دنباله دار را می آفرینند.

دُن میگل روییز
استادی عشق
ص 64

3.2k 0 48 50

عرفان و خودشناسی

13 Feb, 08:30

2.8k 0 9 2 31

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 20:30

🔈 فایل صوتی

📁 حکمت‌های زندگی (دفتر پنجم مثنوی)

📂 1) اموری که برای فرار از خود به آنها پناه می‌بریم 2) فرار از خود در ارتباط با بدن 3) فرار از خود در ارتباط با نتایج کارهای خود 4) فرار از خود در رابطه با قوانین هستی 5) فرار از خود در ارتباط با خدا 6) نتیجه‌ی بحث کردن از خود

👤 دكتر ایرج شهبازی

4️⃣1️⃣ قسمت چهاردهم

↪️ قسمت قبلی اینجا

⏱️ مدت زمان 78 دقیقه

@Khodshenasivo
@irajshahbazi
🆑 کانال عرفان و خودشناسی

attach 📎

3.3k 0 62 1 26

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 19:14

2.8k 0 6 39

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 18:44

گاهی مردم فکر می‌کنند پذیرش یعنی بی‌تفاوتی یا بی‌عملی است اما این‌طور نیست

پذیرش یعنی دیدن واقعیت همان‌طور که هست، بدون فرافکنی ذهنی، بدون جنگیدن با آن

این یعنی قبول کنیم که زندگی همین لحظه است، نه آن چیزی که باید باشد

وقتی واقعیت را بپذیریم از نظر ذهنی رها می‌شویم و تصمیمات بهتری می‌گیریم

3k 0 58 57

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 18:22

ذهن همیشه در حال مقایسه، قضاوت و ارزیابی زندگی است و وقتی چیزی مطابق میل ما نباشد در برابر آن مقاومت می‌کنیم

2.9k 0 28 34

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 17:58

پذیرش یعنی آزادی از درگیری‌های ذهن و یکی شدن با لحظه‌ حال

3.1k 0 37 1 46

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 17:56

رهایی در پذیرش هر آنچه که هست نهفته است

3k 0 42 1 34

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 14:30

Inner Sea — Dan Gibson's

05:32

🌿 موسیقی بیکلام Inner Sea اثری از Dan Gibson's 🌿

3k 0 41 1 19

عرفان و خودشناسی

12 Feb, 08:30

در دنیا، اما نه از دنیا

وقتی به سطح عمیقی از شفافیت درونی رسیدید، متوجه خواهید شد صرف اینکه از واقعیت راضی هستید بدین معنا نیست که با آن تعامل نمی کنید.
جهان همچنان پیش رویتان ظاهر میشود، اما دیگر هیچ مسئله شخصی در آن وجود ندارد. فقط بخشی از خلقت است که در آن لحظه از پیش رویتان می گذرد. واقعیت، آزارتان نمی دهد چون به هیچ چیزی از آن نیاز ندارید.
واقعیت به سادگی وجود دارد و شما به سادگی و در هماهنگی کامل وجود دارید. هر لحظه ای که پیش رویتان شکوفا میشود برای این است که خدمت کنید. میتواند به سادگیِ قدردانی از آن لحظه باشد یا شاید بتوانید انرژی لحظه ای را که از پیش رویتان میگذرد بالا ببرید. یک لبخند، یک کلام مهر آمیز، دستِ کمک، همگی اینها میتواند راه هایی برای بالا بردن انرژی در حین گذشتن آن باشد. انجام دادن کارتان به بهترین نحو مراقبت از خانواده تان، خدمت به جامعه، این کارهای ساده هم مانند هر چیز دیگری، خدمت به کائنات هستند.
تصور کنید در حال قدم زدن هستید و تکه ای کاغذ را کنار جاده می بینید. احساس ناهماهنگی می کنید و آن را بر میدارید‌. این یک «باید» یا «می بایست» نیست. شما هنرمندی هستید که دنیا را زیباتر می کند. ذهن تان نمیگوید: «این یکی را برمی دارم، اما قرار نیست هر تکه کاغذی را بردارم.» همین طور ذهنتان نمیگوید: «کدام احمقی این تکه کاغذ را اینجا پرت کرده؟ او از آن آدم هایی است که دنیا را نابود میکند.» نه. شما یک وجود خود به خودی هستید که هماهنگ با زندگی است. در ازای کارهایتان هیچ انتظاری ندارید چون آن کارها به خاطر تأیید یا شناخته شدن انجام نشده اند. شما کاری نمیتوانید انجام بدهید جز اشتراک گذاری انرژی زیبای درونتان با لحظه پیش رویتان.
بالاترین زندگی ای که میتوانید داشته باشید، زمانی است که هر لحظه ای که از پیش رویتان میگذرد بهتر باشد، چون از پیش روی شما گذشته. با تمام قلب و روحتان به لحظه ی اکنون خدمت کنید. تصور کنید اگر همه این کار را می کردند، دنیا چطور جایی بود!
با بالا بردن آنچه پیش رویتان نمایان میشود، آغاز کنید. اگر حتی نتوانید به آنچه پیش رویتان قرار داده شده خدمت کنید، چگونه می خواهید دنیا را تغییر دهید؟ اگر چنان از اوضاع دنیا ناراحت میشوید که با همه اطرافیانتان بدرفتار میشوید، به هیچ کس کمک نمی کنید. اگر در خانه خودتان نمی توانید هماهنگی ایجاد کنید، چه حقی دارید که درباره موشک پراکنی کشورها شکایت کنید؟ شما باید به گونه ای زندگی کنید که اگر همه در آن زندگی میکردند، در آنجا آرامش وجود داشت. اگر نمیتوانید این کار را انجام بدهید، شما بخشی از مشکل هستید، نه راه حل‌.
مسئله درباره رها کردن خودتان است. دنیا وارد میشود و به باقیمانده سامسکاراهایتان برخورد میکند. وقتی این اتفاق رخ میدهد، آنچه در درون احساس میکنید، انرژی واکنشی است. هرگز بر آن اساس عمل نکنید. با انسدادهای درونی تان فقط محیط را آلوده می کنید‌‌. هیچ فایده ای از آن بیرون نمی آید.

مایکل ای سینگر
رها زیستن
ص 235 و 236

🆔 @Khodshenasivo
🆑 عرفان و خودشناسی

attach 📎