آزاد کننده برده ها

حدود هزار و چهارصد سال پس از آنکه کوروش بزرگ برده ها را در سرزمین فتح شده بابل آزاد کرد،
مردی در ایران ظهور کرد که به نام سالار زنگیان معروف گشت.
علی بن محمد اهل شهر ری و نیاکانش اهل طالقان بودند، او به دستگاه خلیفه راه پیدا کرد و به فرزندان اشراف نجوم و خط تدریس می‌کرد و از این راه ثروتمند شد ،
او در قلمرو خلافت مشاهده کرد که بد ترین رفتار با برده هایی که از زنگبار در آفریقا آمده اند می‌شود،آن ها مشقت بار ترین اعمال را انجام میدهند و برخی حتی بجای غذا ،اجساد دیگر بردگان را می‌خورند.

او از دستگاه خلافت خارج و با فراخواندن برده ها به فرار و کمک به آن ها ،انجمنی بزرگ تشکیل داد ،او به شهر های مختلف حمله می‌کرد و برده ها را آزاد می‌کرد و برده ها به ارتش او می‌پیوستند.

او مذاکراتی با صفاریان و قرمطیان برای تشکیل یک ارتش و دولت واحد برای سرنگونی خلافت برقرار کرد که به نتیجه نرسید و این سه ارتش هر کدام جداگانه به خلافت حمله کردند که همین موجب شد خلافت از سقوط در امان بماند؛
زنگیان به علت نداشتن تجهیزات جنگی و زره شکست خوردند و و سالار زنگیان کشته شد اما کوشش وی در تاریخ ماندگار شد.