🎯 آیا واقعاً نظر هر کسی محترم است؟
🔴 هر وقت بحثی به بن‌بست می‌رسد، این‌طور جمله‌ها را زیاد می‌شنویم: «نظر شما محترم است» یا «هر کسی نظری دارد». با گفتن این جمله نشان می‌دهیم که توافق ناممکن به نظر می‌رسد، باوجوداین، مرزهای احترام را حفظ خواهیم کرد و دست به بی‌ادبی و خشونت نخواهیم زد. به عبارتی، این جمله نشانه‌ای از مدنیت است.
از این نگاه هر بحثی تا حدودی شبیه مهمانی‌هایی می‌شود که هر کسی برای خودش غذا می‌آورد. اگر دوست داشتید، غذای دیگران را هم می‌چشید، و اگر با سلیقه‌تان جور نبود، غذای خودتان را می‌خورید. کسی حق ندارد به شما بگوید حتماً باید این یا آن غذا را بخورید.
🔴 شاید به نظر برسد که «مدنیت» در این معنا هیچ ایرادی ندارد، اما یک نفر سرسختانه با آن مخالف است: سقراط. کسانی که گفتگوهای سقراط را می‌خوانند اغلب احساس می‌کنند سقراط آدمی پرخاشگر، متخاصم، فریبکار، بی‌رحم، سفسطه‌گر و متکبر است. گفتگوهای سقراط به طرز نامعمولی تهاجمی است. او هرگز به کسی اجازه نمی‌دهد که هر چه دلش می‌خواهد به مهمانی بیاورد.
🔴 از نظر سقراط، وقتی بحث مهمی درمی‌گیرد، باید آنقدر استدلال کنیم تا در نهایت، یا ما حرف طرف مقابل را بپذیریم، یا بتوانیم او را قانع کنیم. گزینۀ دیگری پیش رو نیست. سقراط می‌گفت این رویکردِ «خرمگسی» مدنیت حقیقی است.
🔴 وقتی بحث از سلیقه باشد، هر کسی می‌تواند نظر خودش را داشته باشد. اما پای مسائل مهم که به میان بیاید، نمی‌شود همه‌چیز را به سلیقه فروکاست. برای نمونه، مسئلۀ واکسیناسیون کرونا را در نظر بگیرید. مخالفان واکسن، حتی اگر هیچ استدلال محکمی نداشته باشند، می‌خواهند به نظرشان احترام گذاشته شود. آیا اینجا هم احترام به نظر مخالف نشانۀ مدنیت است؟
🔴 در سطح اجتماعی، اختلاف‌نظرهای مهمی وجود دارد که توافق بر سر آن‌ها آسان نیست، اما مجبوریم دربارۀ آن‌ها تصمیم بگیریم: قوانین مالیاتی، سیاست‌گذاری‌های آموزشی، تبعیض‌های جنسی و قومی، قوانین و مجازات یا فقر و نابرابری.
🔴 مدنیت سقراطی از ما می‌خواهد وقتی به چنین بحث‌هایی می‌رسیم، آنقدر ادامه دهیم تا معلوم شود «حق با کیست؟» و «چه کسی درست می‌گوید؟» این کار ممکن است باعث ناراحتی یا عصبانیت آدم‌ها شود، اما اگر می‌خواهیم زندگی اجتماعی خوبی داشته باشیم، ناچاریم حقیقت‌جو باشیم.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است از چند مطلب که قبلا در وب‌سایت ترجمان منتشر شده است: «آیا به دیگران ربطی ندارد که ما چه باوری داریم؟» نوشتۀ اگنس کالارد و ترجمۀ محمدابراهیم باسط است، «نظر هر کسی محترم است؟ اصلاً و ابداً» نوشتۀ پاتریک استوکس و ترجمۀ علی کوچکی است و «آیا حق داریم هر چیزی را که دلمان می‌خواهد باور کنیم؟» نوشتۀ دانیل دونیکل و ترجمۀ حسین رحمانی. برای خواندن نسخۀ کامل این مطالب به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.
tarjomaan.com
↪️ @commac
🔴 هر وقت بحثی به بن‌بست می‌رسد، این‌طور جمله‌ها را زیاد می‌شنویم: «نظر شما محترم است» یا «هر کسی نظری دارد». با گفتن این جمله نشان می‌دهیم که توافق ناممکن به نظر می‌رسد، باوجوداین، مرزهای احترام را حفظ خواهیم کرد و دست به بی‌ادبی و خشونت نخواهیم زد. به عبارتی، این جمله نشانه‌ای از مدنیت است.
از این نگاه هر بحثی تا حدودی شبیه مهمانی‌هایی می‌شود که هر کسی برای خودش غذا می‌آورد. اگر دوست داشتید، غذای دیگران را هم می‌چشید، و اگر با سلیقه‌تان جور نبود، غذای خودتان را می‌خورید. کسی حق ندارد به شما بگوید حتماً باید این یا آن غذا را بخورید.
🔴 شاید به نظر برسد که «مدنیت» در این معنا هیچ ایرادی ندارد، اما یک نفر سرسختانه با آن مخالف است: سقراط. کسانی که گفتگوهای سقراط را می‌خوانند اغلب احساس می‌کنند سقراط آدمی پرخاشگر، متخاصم، فریبکار، بی‌رحم، سفسطه‌گر و متکبر است. گفتگوهای سقراط به طرز نامعمولی تهاجمی است. او هرگز به کسی اجازه نمی‌دهد که هر چه دلش می‌خواهد به مهمانی بیاورد.
🔴 از نظر سقراط، وقتی بحث مهمی درمی‌گیرد، باید آنقدر استدلال کنیم تا در نهایت، یا ما حرف طرف مقابل را بپذیریم، یا بتوانیم او را قانع کنیم. گزینۀ دیگری پیش رو نیست. سقراط می‌گفت این رویکردِ «خرمگسی» مدنیت حقیقی است.
🔴 وقتی بحث از سلیقه باشد، هر کسی می‌تواند نظر خودش را داشته باشد. اما پای مسائل مهم که به میان بیاید، نمی‌شود همه‌چیز را به سلیقه فروکاست. برای نمونه، مسئلۀ واکسیناسیون کرونا را در نظر بگیرید. مخالفان واکسن، حتی اگر هیچ استدلال محکمی نداشته باشند، می‌خواهند به نظرشان احترام گذاشته شود. آیا اینجا هم احترام به نظر مخالف نشانۀ مدنیت است؟
🔴 در سطح اجتماعی، اختلاف‌نظرهای مهمی وجود دارد که توافق بر سر آن‌ها آسان نیست، اما مجبوریم دربارۀ آن‌ها تصمیم بگیریم: قوانین مالیاتی، سیاست‌گذاری‌های آموزشی، تبعیض‌های جنسی و قومی، قوانین و مجازات یا فقر و نابرابری.
🔴 مدنیت سقراطی از ما می‌خواهد وقتی به چنین بحث‌هایی می‌رسیم، آنقدر ادامه دهیم تا معلوم شود «حق با کیست؟» و «چه کسی درست می‌گوید؟» این کار ممکن است باعث ناراحتی یا عصبانیت آدم‌ها شود، اما اگر می‌خواهیم زندگی اجتماعی خوبی داشته باشیم، ناچاریم حقیقت‌جو باشیم.
📌 آنچه خواندید مروری کوتاه است از چند مطلب که قبلا در وب‌سایت ترجمان منتشر شده است: «آیا به دیگران ربطی ندارد که ما چه باوری داریم؟» نوشتۀ اگنس کالارد و ترجمۀ محمدابراهیم باسط است، «نظر هر کسی محترم است؟ اصلاً و ابداً» نوشتۀ پاتریک استوکس و ترجمۀ علی کوچکی است و «آیا حق داریم هر چیزی را که دلمان می‌خواهد باور کنیم؟» نوشتۀ دانیل دونیکل و ترجمۀ حسین رحمانی. برای خواندن نسخۀ کامل این مطالب به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.
tarjomaan.com
↪️ @commac