☑🖋🎧


✔ ماه می‌شدی!


تو را می‌دیدم که ماه می‌شدی
در عبور از
کرانه‌های ذهنِ خسته‌ام
و در گردش‌ای عجیب
به سمت رویایم
هر خواب
شاهد درخشش‌ای نو بود؛

[من در تمامِ دوران‌ها
بست می‌نشستم به پای آمدن‌ات
و در سکوتِ مهیب‌ات
واژه کم می‌آوردم!]

عجب نفس‌گیر ست
محوِ آن لبان بودن
بی آن که شکوفه دهد
حرف به حرف
در کلام
قصه‌ی حضورت را!

من می‌گشتم
بر مدارِ واژه‌های سرگردان
من شعر می‌شدم
تو بغض می‌شدی
در گلوی هفت لایه‌ی تفاسیرم؛
پرتاب می‌شدم
به سوی تاریکی
و آنجا
چرخ می‌خوردم
در سکوتی مطلق.

شعر، صدا و ادیت: #عیسی_اسدی #میم ۱۴۰۰


@Miim_IsaAasadi
🫎