سه راه برای کمک به نوجوانان در ابراز احساسات
۱- همدلانه پاسخ دهید
وقتی نوجوانان از ناراحتیهایشان میگویند، اغلب وسوسه میشویم نصیحتشان کنیم یا سؤالهایی از آنها بپرسیم. شاید این راهها هم مفید باشند، اما آنچه نوجوان بیش از هر چیز میخواهد همدلی است. وقتی نوجوانان احساسات دردناکی را با شما اشتراک میگذارند، ابتدا با مهربانی پاسخ دهید و بگویید: «بسیار متاسفم که چنین احساسی داری!» گفتن این جمله اغلب همان حمایتی را که نوجوانان به دنبال آن هستند، به آنها میدهد و دالانهای رابطه را باز نگاه میدارد.
۲- به جزییات بپردازید
صحبت کردن دربارهی احساسات تسکیندهنده است. پژوهشها نشان میدهند که صحبت از احساسات بهویژه زمانی اثربخشتر است که آنها را بهدقت توصیف کنیم. وقتی با دقت گوش میدهیم، میتوانیم به نوجوانان کمک کنیم تا دقیقترین کلمات را برای بیان احساسات خود پیدا کنند.
وقتی نوجوان شما میگوید که احساس اضطراب دارد، از او دربارهی علتش بپرسید، سپس با دقت به آنچه میگوید گوش دهید. سعی کنید اصطلاحات و عبارتهای دقیقتری برای احساسی که دارند ارائه دهید. مثلا با توجه به چیزی که بیان کردهاند، ممکن است بگویید: «آره، فکر کنم دلیل اضطرابت رو میفهمم. حتی شاید احساس ناامیدی، نگرانی یا دلواپسی هم داشته باشی. درسته؟!»
۳- به شیوههای غیرکلامی ابراز احساسات رسمیت دهید
بسیاری از نوجوانان تمایل ندارند دربارهی احساسات خود صحبت کنند و این اشکالی ندارد. راههای سالم بسیاری برای تخلیهی احساسات وجود دارد که الزاما کلامی نیستند. بسیاری افراد عواطفشان را با انجام فعالیتهای جسمی یا کارهای هنری، یک گریهی حسابی یا گوش دادن به موسیقی تخلیه میکنند. بنابراین، به روشهای سالمی که نوجوانتان از طریق آنها احساساتش را بیان و تخلیه میکند، توجه کنید، آنها را به رسمیت بشناسید و اگر هر یک از این روشها (مثلا گریه کردن برای پسران) آلوده به انواع کلیشههاست، از آنها کلیشهزدایی کنید.
لطفا این مطلب را با آموزشگران و معلمانی که میشناسید به اشتراک بگذارید. متشکریم.
✏️ @AfroozSchool
۱- همدلانه پاسخ دهید
وقتی نوجوانان از ناراحتیهایشان میگویند، اغلب وسوسه میشویم نصیحتشان کنیم یا سؤالهایی از آنها بپرسیم. شاید این راهها هم مفید باشند، اما آنچه نوجوان بیش از هر چیز میخواهد همدلی است. وقتی نوجوانان احساسات دردناکی را با شما اشتراک میگذارند، ابتدا با مهربانی پاسخ دهید و بگویید: «بسیار متاسفم که چنین احساسی داری!» گفتن این جمله اغلب همان حمایتی را که نوجوانان به دنبال آن هستند، به آنها میدهد و دالانهای رابطه را باز نگاه میدارد.
۲- به جزییات بپردازید
صحبت کردن دربارهی احساسات تسکیندهنده است. پژوهشها نشان میدهند که صحبت از احساسات بهویژه زمانی اثربخشتر است که آنها را بهدقت توصیف کنیم. وقتی با دقت گوش میدهیم، میتوانیم به نوجوانان کمک کنیم تا دقیقترین کلمات را برای بیان احساسات خود پیدا کنند.
وقتی نوجوان شما میگوید که احساس اضطراب دارد، از او دربارهی علتش بپرسید، سپس با دقت به آنچه میگوید گوش دهید. سعی کنید اصطلاحات و عبارتهای دقیقتری برای احساسی که دارند ارائه دهید. مثلا با توجه به چیزی که بیان کردهاند، ممکن است بگویید: «آره، فکر کنم دلیل اضطرابت رو میفهمم. حتی شاید احساس ناامیدی، نگرانی یا دلواپسی هم داشته باشی. درسته؟!»
۳- به شیوههای غیرکلامی ابراز احساسات رسمیت دهید
بسیاری از نوجوانان تمایل ندارند دربارهی احساسات خود صحبت کنند و این اشکالی ندارد. راههای سالم بسیاری برای تخلیهی احساسات وجود دارد که الزاما کلامی نیستند. بسیاری افراد عواطفشان را با انجام فعالیتهای جسمی یا کارهای هنری، یک گریهی حسابی یا گوش دادن به موسیقی تخلیه میکنند. بنابراین، به روشهای سالمی که نوجوانتان از طریق آنها احساساتش را بیان و تخلیه میکند، توجه کنید، آنها را به رسمیت بشناسید و اگر هر یک از این روشها (مثلا گریه کردن برای پسران) آلوده به انواع کلیشههاست، از آنها کلیشهزدایی کنید.
لطفا این مطلب را با آموزشگران و معلمانی که میشناسید به اشتراک بگذارید. متشکریم.
✏️ @AfroozSchool