#گلامور
#مریم_دماوندی
#پارت_751

یک مرد جوان در حالی که هامین را بغل داشت پیش روی رویا ایستاده بود و با او حرف میزد...

ابروهایش از دیدن آن مرد به هم نزدیک میشود

پدر آن بچه بود؟

حتما بود که پسرک اینطور از سر و کولش بالا می رفت و صدای خندهای ضعف رفته اش حتی به گوش او هم میرسید .

پرده را می اندازد ...

رویا آن طرف با کمند تماس میگیرد و از آنکه کاوه به دنبالش می آید و باید به خانه فاطمه رود می گوید و هامون مسیر آمده را عقب گرد میکند و روی همان مبل برمیگردد..

استکان چایی اش را برمیدارد

قلپی از آن را می نوشد و در انتظار عمه اش میماند.

کمی که میگذرد ، بالاخره سر و کله رویا پیدا میشود.

هامین را بغل نداشت..

پسرک همراه کاوه رفته بود ، هر چه تلاش کرده بود از بغل او پایین نیامده بود...

رویا که نزدیک تر میشود هامون دهان باز میکند و میپرسد

- باباش بود؟

نگاه رویا بالا می آید ، زل میزند به چشمان مرد پیش رویش و می گوید

- نه ، این طفل معصوم از پدر شانس نیاورده...

مکث کوتاهی میکند و ادامه میدهد

- باباش یه نامرد از خدا بی خبر بود که قید زن و بچه اش رو زد و رفت ...ولشون کرد...