Westeros #GOT

شرح مبارزه بین کوه و افعی سرخ دورن


«بخش سوم»


پرنس اوبرین سپر ضربه خورده‌اش را کج کرد و شعاعی از نور کور کننده‌ی خورشید از سطح صیقلی طلا و مس به روی شیار دید باریک کلاهخود دشمنش افتاد. کلگین سپر خود را در مقابل این نور شدید بالا آورد. نیزه پرنس اوبرین همچون صاعقه جهید و فضای خالی بین زره سنگین را یافت، مفصل زیر بازو.
نوک نیزه از میان زره زنجیری و چرم پخته عبور کرد. وقتی مرد دورنی نیزه را چرخاند و بیرون کشید، گرگور ناله‌ی خفه‌ای کرد.
«الیا، بگو، الیا از دورن.» او داشت دور دشمن می‌چرخید. نیزه برای نفوذی دیگر بی‌حرکت نگه داشته شد. «بگو»

تیریون هم با خود دعا می‌کرد. بیوفت و بمیر و اینطور ادامه داد. لعنت به تو، بیوفت و بمیر.

خونی که از زیر بغل کوه می‌چکید حالا متعلق به او بود و احتمالا حالا خونریزی بسیار
شدیدتری در درون زره سینه داشت. وقتی خواست قدمی بردارد یک زانویش خم شد. تیریون تصور کرد که او در حال سقوط است.
پرنس اوبرین پشت او چرخیده بود. فریاد زد، «الیا از دورن.» سر گرگور خواست که بچرخد، اما خیلی کند و خیلی دیر. این بار نوک نیزه به پشت زانویش فرو رفت. درست از میان لایه‌ای زنجیر و چرم بین قطعات زره ران و ساق.
سپس کوه به خود پیچید و تکانی خورد و با صورت روی زمین افتاد. شمشیر سنگینش پرواز کنان از دستش خارج شد. آرام و با زحمت به پشت چرخید.

مرد دورنی سپر له شده‌اش را به کناری انداخت، نیزه را با دو دست گرفت و خرامان دور زد. پشت سرش کوه ناله‌ای کرد و روی یک آرنج خود را بالا کشید. اوبرین به چالاکی یک گربه چرخی زد و روی دشمن ساقط شده‌اش پرید. هنگامی که داشت با تمام قدرت نیزه را فرود می‌آورد، فریاد زد «ااااااااااللللللللللییییییییییاااااااااا»

صدای ناگهانی شکستن نیزه‌ی ساخته شده از چوب درخت زبان گنجشک تقریبا به شیرینی ناله‌ی خشمگین سرسی بود. برای لحظه‌ای پرنس اوبرین بال در آورده بود‌. افعی روی کوه چنبره زد. هنگامی که اوبرین برخواست، چرخید و گرد و خاک را از خود تکاند. چهار فوت از نیزه‌ی شکسته از شکم کلگین بیرون زده بود. او نیزه شکسته را کنار انداخت و شمشیر بزرگ حریفش را برداشت.

«اگه تو قبل از  اینکه اسمش رو بگی بمیری، سِر، من تمام هفت جهنم رو دنبالت میام.»

سر گرگور تلاش کرد بلند شود. نیزه از درون بدن عبور کرده و او را به زمین میخکوب کرده بود. خرناس کشان با دو دست نیزه را گرفت، اما نتوانست آن را بیرون بکشد. در زیرش حوضچه‌ای از خون در حال گسترش بود. تیریون به الاریا سند در کنارش گفت: « الان احساس بی‌گناهی بیشتری می‌کنم!»

کتاب سوم یورش شمشیرها

#نقل_قول
#کتاب

@Westerosir

شرح مبارزه بین کوه و افعی سرخ دورن


❍ بخش دوم

ضربات پرنس اوبرین به‌ندرت خطا می‌رفت، اما هیچکدام به زره سنگین سر گرگور نفوذ نمی‌کرد. دورنی به چرخیدن، ضربه زدن و دوباره به عقب پریدن ادامه می‌داد و مرد بزرگ‌تر را وادار می‌ساخت دائم بچرخد. کلگین داره اون رو گم می‌کنه. کلاهخود کوه شکاف‌های دید بسیار باریکی داشت که به‌شدت دیدش را محدود می‌کرد.

اوبرین داشت به‌خوبی از آن و درازای نیزه و چالاکی خود بهره می‌برد. این وضع برای مدتی که به نظر طولانی می‌رسید، ادامه یافت. آن‌ها در عرض حیاط عقب و جلو می‌رفتند و همینطور می‌چرخیدند و می‌گردیدند. گرگور هوا را می‌شکافت، در حالی که نیزه‌ی اوبرین ضربه‌ای به بازو و پا و دو ضربه به شقیقه‌اش زد. سپر چوبی بزرگ گرگور نیز سهم خود را از ضربات دریافت می‌کرد، تا این‌که سر یکی از سگ‌ها در زیر ستاره قلوه‌کن شد و در جاهای دیگر چوب بلوط زیرین نمایان گشت. کلگین گاه‌به‌گاه می‌غرید و تیریون یک بار شنید که زیر لب نفرین می‌کند. اما در سایر مواقع در سکوت کامل می‌جنگید.

اما اوبرین مارتل نه. فریاد زد: «تو بهش تجاوز کردی.» ضربه‌ای را نشان داد. گفت: «اون رو به قتل رسوندی.» از مقابل ضربه‌ی عمودی شمشیر بزرگ گرگور کنار جهید.
فریاد زد: «بچه‌هاش رو کشتی.» و نوک نیزه‌اش را به گلوی مرد غول‌پیکر کوبید فقط برای این‌که گلوبند فولادی ضخیم را با خراشی از ریخت بیندازد.
الاریا سند گفت: «اوبرین داره اون رو بازی می‌ده.»
تیریون اندیشید، بازی احمقانه‌ایه. «کوه خیلی بزرگ‌تر از اینه که اسباب‌بازی کسی بشه.»

کتاب سوم؛ یورش شمشیرها


#نقل_قول
#کتاب

@Westerosir

پنجاه یارد بین آن‌ها فاصله بود. پرنس اوبرین سریع و سر گرگور تهدیدآمیز شروع به پیش‌روی کردند.
افعی سرخ در ده یاردی توقف کرد و فریاد زد: «بهت گفتن من کی هستم؟»
سر گرگور در میان نفس‌هایش خرناس کشید. «یه مرده.» او بی‌امان پیش آمد.
مرد دورنی به پهلو جست. «من اوبرین مارتلم. پرنسی از دورن.» درحالی که کوه می‌چرخید تا او را در دیدرس خود داشته باشد ادامه داد. «پرنسس الیا خواهر من بود.»
گرگور کلگین پرسید: «کی؟»
نیزه‌ی بلند اوبرین با سرعت فرود آمد، اما سر گرگور با سپرش مانع آن شد، کنارش زد و در حالی که شمشیر بزرگش می‌درخشید به سمت پرنس یورش برد. مرد دورنی بدون آسیب به عقب چرخید و دوباره حمله کرد. وقتی نوک نیزه روی سینه‌ی کوه پایین لغزید، فلز بر روی فلز جیغ کشید.
بالاپوشش را پاره کرد و بر روی پولاد زیر آن خراش دراز و درخشانی بر جای گذاشت. افعی سرخ با صدایی شبیه هیس مار گفت: «الیا مارتل، شاهزاده‌ی دورن. تو بهش تجاوز کردی، به قتل رسوندیش و بچه‌هاش رو کشتی.»

سر گرگور غرید. او حمله سهمگینی برای دو
نیم کردن سر مرد دورنی ترتیب داد. پرنس اوبرین به راحتی کنار کشید.
«تو بهش تجاوز کردی، به قتل رسوندیش و بچه‌هاش رو کشتی.»
گرگور کلگین: «اومدی حرف بزنی با بجنگی؟»
اوبرین: «اومدم که اعترافت رو بشنوم.»
افعی سرخ ضربه‌ای سریع اما بی‌اثر بر شکم او فرود آورد گرگور ضربه‌ای برشی زد، اما به خطا رفت. نیزه‌ی بلند بالاتر از شمشیرش نیش میزد. همچون زبان مار نیزه به سرعت فرو میرفت و بیرون می‌آمد. پایین را نشان می‌داد و از بالا ضربه می‌زد. به کشاله‌ی ران، سپر و چشم‌ها نیشتر می‌زد.
تیریون با خود اندیشید: «حداقل کوه هدف بزرگیه.»

کتاب سوم یورش شمشیرها

#نقل_قول
#کتاب

@Westerosir