سِرِّثاری

‌‌
۞ اَنَّ الْمَوْتَ حَقُّ؛
↫ پنج نکته در باب «معرفت الموت»


۱. پیامبر اکرم (ص) وقتی وارد قبرستان میشد، می‌فرمود:
«السلام علی اهل لا اله الا الله»؛ برایشان مهم نبود که صاحب قبر مسیحی است یا کافر یا مسلمان، چراکه بعد از مرگ همه مُوحّدند!

۲. در موت؛ وجود مثالی بر وجود مادی احاطه پیدا می‌کند!
لذا مرگ انهدام و اتمام نیست بلکه به‌معنای قوی شدن نفس، شروع قدرت جدید و گذر از بُعدِ چهارم است.
در واقع نوعی استکمال است؛ استکمال از مُلک به ملکوت!

۳. یکی از دستورات میرزا جواد آقا این بود که قبل از نماز صبح بلند بشید، وضو بگیرید و بشینید به مرگ فکر کنید، زندگی‌تان درست می‌شود.
دستوری العمل ایشان به جای ذکری، فکری بود!

۴. موت پایان نیست بلکه تکامل و اتصال به حیات کامل‌تر است چراکه مرگ یک حقیقت است، نه اعتبار و پوچ!
در مرگ، تازه ارتباط با عالَم بالا برقرار می‌شود.

۵. به هرکس به اندازه‌ای عمر دادند که وقتی به انتهای عمرش می‌رسد، باید به او ادنی رسیده و خلیفه‌ی خدا شده باشد.
لذا اگر در عالم ماده یک قدم کج بگذاری، از ذات دو قدم کم می‌آوری!


📖 استاد احمد فرحانی/شناخت و نظامات

📱گروه/کانال سِرِّثاری:
🌐 https://t.me/joinchat/EAAdMV2pqmIyOTg0
🆔 @serrethari

‌
تو خیال می کنی که‏ ‌‏امتیاز نماز حضرت امیرالمؤمنین علیه‌السلام با ما این است که «مد» «ولاالضالین» را‌‎ ‌‏طولانیتر می‌کند؟ یا قرائتش صحیحتر است؟
یا طول سجود و رکوع و اذکار و اورادش‌‎ ‌‏بیشتر است؟

یا امتیاز آن بزرگوار به این است که شبی چند صد رکعت نماز می‌خواند؟
یا‌‎ ‌‏مناجات سیدالساجدین علیه‌السلام هم مثل مناجات من و تو است؟ او هم برای‌‎ ‌‏حورالعین و گلابی و انار این قدر ناله و سوز و گداز داشت؟

به خودشان قَسَم است ـ و إنَّهُ‌‎ ‌‏لَقَسَمٌ عَظیمٌ‌‎
که اگر بشر پشت به پشت یکدیگر دهند و بخواهند یک لاٰإلٰهَ إلاَّالله‎ ‌‏امیرالمؤمنین را بگویند، نمی‌توانند!

خاک بر فرق من با این معرفت به مقام ولایت علی ‌‏علیه‌السلام!
به مقام علی‌ بن‌ ابی‌طالب قسم که اگر ملائکه مقرّبین و انبیای مرسلین ـ غیر‌‎ ‌‏از رسول خاتم که مولای علی و غیر اوست ـ بخواهند یک تکبیر او را بگویند، نتوانند.‏
حال قلب آنها را جز خود آن‌ها نمی‌داند کسی ..

📖 امام خمينی | چهل حدیث ، ص ۷۶

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی

‌‌
۞ شبهه:
وهابی‌ها چه اشکالی بر ما می‌گیرند؟ می‌گویند وقتی بر زمین افتادید نگویید «یا علی» بگویید «یا مجیر»؛ شما پیامبر و علی را می‌پرستید و این شرک و کفره!


۞ پاسخ حکمی:
علت اینکه ما این گونه می‌گوییم، این است که علی(ع) یدالله است.
اسماءالله اصلی‌ترین اسم‌ها و صفت‌های خدا هستند.

اهل بیت هرکدام مظهر یک چیز بودند؛
امام مجتبی(ع) مظهر کرامت‌الله بوده است،
سیدالشهدا(ع) مظهر خون‌ِخدا یعنی ثارالله بوده است،
حضرت زین‌العابدین(ع) مظهر گریه و اشک و عبادت بوده است،
امام باقر(ع) و امام صادق(ع) مظهر علم‌اند.

مظهر بودن به این معناست که تجلی صفات خدا هستند. پس اگر می‌خواهی تجلی کرامت خدا را ببینی، امام مجتبی(ع) را ببین.
اما
امیرالمومنین(ع) اب الائمه است.
هرکه هرچه دارد امیرالمومنین (ع) هم دارد.

نیازمندی منزل امام مجتبی(ع) آمد و پس از اینکه امام سفره‌ای برای او پهن کرد، او لقمه‌ای می‌خورد و لقمه‌ای هم زیر عبایش پنهان می‌کرد.
امام مجتبی(ع) به او گفت:
هرچه می‌خواهی بخور، هرچقدر هم می‌خواهی می‌گذارم در ظرف با خودت ببر ..
آن نیازمند گفت:
یک پیرمردی در نخلستان بود، او به من گفت اینجا غذا می‌دهند، خودش داشت نان خشک می‌خورد، دارم برای او میبرم ..
امام مجتبی (ع) فرمود: او پدر من است. این سفره‌ی اوست.

امام زین العابدین(ع) که مظهر عبادت است، امام باقر می‌گوید:
یک شب به من گفت مصحف علی(ع) را برایم بیاور، رفتم مصحف را آوردم، گفتم پدر جان بس است آنقدر گریه می‌کنید، پدرم در پاسخ به من فرمود:
هنوز به مناجات‌های نخلستانی علی(ع) نرسیدم.

لذا هرچی اهل‌بیت صفت دارند، همه در علی (ع) جمع است،
یک روایت از پیامبر داریم که می فرماید:
لا تسبوا علياً؛ فإنه ممسوس فی ذات الله تعالى .. لذا تا موحد به صفات الله و افعال الله نشویم موحد به الله نمی‌شویم!

ائمه بروز صفات الله در مقام کثرت‌اند. ولی در مقام وحدت، نه دیگر خون داریم، نه علم داریم و نه سایر صفات. در مقام وحدت اینا اسماء‌ الله‌ اند، صفات الله اند.

ما می‌گوییم اول توحید صفاتی و افعالی بعد توحید ذاتی، پس ما علی(ع) و پیغمبر(ص) را نمی‌پرستیم،
این تفاوت ما با اهل غلو است.

📖 احمد فرحانی | شناخت شناسی ، ج ۶

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی

‌
موشك بسيجی جوانی به بال يك هواپيما اصابت می‌كند، می‌گويد:
«اين ما نبوديم كه زديم، اين خدا بود كه موشك مارو رسوند به هواپيما. ما فقط يه وسيله‌ايم»

سخن او
تفسير عينی اين آيه‌ی مباركه است كه «ما رميت اذ رميت و لكن الله رمی»،
و چگونه است كه يك بسيجی جوان اينچنين بر معرجی پا می‌نهد كه عرفای سينه‌سوخته‌ی هفتاد ساله را بدان راهی نيست؟
«اين من نيستم كه هواپيما را زدم؛ خدا بود كه موشك را بر تن هواپيما نشاند»

دشمن با اينكه بارها تجربه كرده است كه با آهن نمی‌تواند بر ايمان ما غلبه كند، اما چاره‌ای ندارد جز اينكه از همين طريق عمل كند.

او می‌خواهد ما را بترساند. خوب اين معنا را دريافته است كه اگر ما بترسيم، ديگر از ايمانمان كاری ساخته نيست.
اما سربازان امام‌ زمان از هيچ چيز جز گناهان خويش نمی‌ترسند.

راست می‌گفت آن برادرِ عزيزی كه ديده‌بانی می‌كرد:
«اگر انسان از مرگ نترسد، ديگر دشمن را بر او تسلطی نيست»

ـــ ـ ـ ـــ ـ

📖 شهید آوینی | روایت فتح

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی

‌
- درسته که
همه‌ی ائمه، جواد و بخشنده بودن،
کما اینکه همه‌ی ائمه، رضا ‌‌هستن
کما اینکه همه‌ی ائمه، صادقند

در عین حال به تناسب شرایط و موقعیت اجتماعی، این صفت جودِ خدا در زمان امام جواد علیه‌السلام ظهور خاصی پیدا کرد ..

- امام جواد علیه‌السلام در دادن حاجت‌های دنیوی و گره‌گشایی، خیلی سریع الاجابه هست ..

اگر کسی بعنوان مثال بچه نداره،
اگر کسی بعنوان مثال قرضی داره،
اگر کسی میخواد ازدواجش فراهم بشه

امام جواد خیلی کارگشا هستش ..

« مسعود عالی »

🪴 @serrethari |

- امام جواد علیه السلام:
هر كه به خواستگاری دختر شما آید و به تقوا و تدیّن و امانتداری او مطمئن می‌باشید با او موافقت كنید
وگرنه فتنه و فساد بزرگی در روی زمین پدید خواهد آمد.

« تهذیب الأحكام ، ج۷ ، ص۳۹۶ ، ح۹ »

🪴 @serrethari |

‌
- احساسات مرد نسبت به زن،
طالبانه و نیازمندانه است و به همین علت، با وجود برتری جسمی، همواره با اظهار فروتنی و نیاز و بذل جان و مال، به دنبال زن رفته و در خدمت او قرار گرفته است.

این نوع احساسات فطری در مرد سبب شده است همواره مرد به خواستگاری زن برود و هرگز از این فروتنی، احساس ذلت نکند و حتی به دلیل این تواضع بر خود ببالد.

- برعکس،
احساسات طبیعی زن نسبت به مرد چنین است که از این که به دنبال مرد برود و در این روابط پیشقدم شود یا اظهار نیاز کند، احساس حقارت می‌کند
و در اصل زمانی از نظر روحی ارضا و خشنود می‌شود که «مطلوب» واقع شود نه «طالب»؛
از این رو گفته می‌شود:
احساسات زن نسبت به مرد مطلوبانه است؛
نه طالبانه!

• مرد مظهر نیاز و زن مظهر ناز است،
بر همین اساس ...

ـــ ـ ـ ـــ ـ

📖 تفاوت احساسات زن و مرد

🏴 @serrethari | فلسفه خون خواهی