راهبرد

💥خبر: وزیرخارجه عمان: مذاکرات میان آمریکا و ایران شتاب گرفته و دستیابی به توافق اکنون ممکن شده است/انتخاب

@javadrooh

🖊 به قلم سیاستمدار: فعلا خوشبین باشیم

👈 #عباس_آخوندی وزیر سابق و استاد دانشگاه تهران، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍️ تا اینجا خبرهای دریافتی از رم مثبت است و گویا جلسات کارشناسی قرار است به‌زودی تشکیل گردد. نفس تشکیل جلسات کارشناسی علامت مثبتی است.

✍البته من نکته‌ای را بلافاصله پس از نامه‌نگاری #ترامپ به رهبری نوشتم مبنی بر اینکه لحظه‌ تاریخی توافق فرا رسیده‌ است. البته، هنوز زود است که قضاوت نهایی کرد؛ ولی، از جهت تاریخی برخی اتفاقات بزرگ گویی زمان‌شان فرا می‌رسد.

✍ تا این لحظه من بر این باورم که لحظه‌ سازش ایران و آمریکا فرا رسیده‌ است. لذا، هم‌چنان که پیش از این برآورد می‌کردم مذاکرات با سرعتی بسیار تندتر از آنچه همه تصور می‌کنند به‌پیش می‌رود و شاهد اتفاقاتی خواهیم بود که پیش‌بینی نمی‌کردیم.

✍ بخشی از آن نیز به فرایند تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در آمریکا بازمی‌گردد. آنان وقتی درباره‌ موضوعی به نتیجه می‌رسند، در مذاکره خیلی روان هستند. من این بحث را در مذاکره با بوئینگ تجربه کردم. ایران نیز به آینده‌ دیگری فکر می‌کند.

✍ زمان به زیان ایران است. ایران باید در کوتاه‌ترین زمان تصمیم‌های بزرگ بگیرد. اجازه دهید فعلا خوش‌بین باشیم.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: دو نشانه مثبت

👈 حسن بختیاری‌زاده، کارشناس‌ارشد روابط بین‌الملل، در نکته‌ای برای #راهبرد نوشت:

✍ اعلام انجام مذاکرات فنی میان ایران و آمریکا درباره موضوع هسته‌ای در روز چهارشنبه این هفته در سطح کارشناسی و سپس ادامه گفت‌وگوهای مقام‌های عالی در روز شنبه هفته آینده، به‌عنوان نتیجه گفت‌وگوهای امروز در ایتالیا، دو نشانه‌ای است که بیانگر آن است که مذاکرات، مثبت و در حال پیشرفت است.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: دربارۀ مذاکرات امروز در ایتالیا

👈 #احمد_زیدآبادی نویسنده و تحلیلگر سیاسی، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ دور دوم مذاکرات مقام‌های ایرانی و آمریکایی که قرار است امروز در ایتالیا برگزار شود، به نظرم بسیار سخت‌تر از دور اول باشد. بنابراین، اینکه روند مذاکره امروز با چالشی شدید روبه‌رو شود، محتمل است.

✍ هیئت‌های مذاکره‌کننده بروز چنین چالش احتمالی را افشا نخواهند کرد؛ اما به‌سرعت به رسانه‌ها درز پیدا خواهد کرد و بر بهای ارز و طلا و فضای سیاسی در ایران تأثیر خواهد گذاشت.

✍ اگر به خلاف تصور من این دور از مذاکرات هم با چالش جدی روبه‌رو نشود، امید به دستیابی سریع به توافق افزایش خواهد یافت؛ اما اگر مذاکرات با دست‌اندازی جدی مواجه شود، به معنای بن‌‌بست آن نیست و با فرار و فرودهایی ادامه خواهد یافت.

✍ ماهیت مذاکره‌ا‌ی چنین حساس فراز و فرود آن را اجتناب‌ناپذیر می‌کند. ازاین‌رو، خبرهای مثبت و منفی به صورت متناوب خواهد بود. انتشار یا درز یک خبر مثبت به معنای عبور نهایی از موانع نیست و اعلام یک خبر منفی هم به معنای شکست و پایان مذاکرات نخواهد بود.

✍ باید منتظر نتیجۀ نهایی نشست و امیدوار بود که موفقیت‌آمیز باشد؛ چون آلترنتاتیو شکست مذاکرات امری بسیار مخاطره‌آمیز و پیامدهایش غیرقابل‌تصور است!

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: لزوم شکل‌گیری لابی ایرانی در آمریکا

👈 عباس موسایی، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ درحالیکه لابی رژیم صهیونسیتی در آمریکا، به‌عنوان بازوی فرصت‌ساز، خَلق ظرفیت و برسازنده روایت «امنیتی‌سازی از ایران» و «ایران‌هراسی» همراه و همراستا با راست افراطی حاکم بر این رژیم، بر سیاستمداران ایالات متحده اثر می‌گذارد؛ جمهوری اسلامی ایران، به دلایلی گوناگون، فاقد مابه‌ازایی برای خنثی‌سازی این شیطنت‌ها و فتنه‌گری‌هاست.‌

✍ در ساختار ِ سیاسی ایالات متحده آمریکا که از آن تحت عنوان استثناگرایی آمریکایی یاد می‌کنند، لابی‌ها نقش موثر و تعیین‌کننده‌ای در سپهر سیاسی، بالاخص سیاست خارجی دارند.

✍ به‌گونه‌ای که می‌توان گفت سیاست خارجی در این کشور به صورت یک تعامل پیچیده و هزارتو، میان گروه‌های ذی‌نفوذ، شرکت‌ها، لابی‌ها، سیاستمداران،  تصمیم‌گیران و... تنظیم و تکوین می‌یابد.

✍ در این روند و فرآیندهای شکل‌گیری و تکوین سیاست، لابی‌ها نقشی اساسی، پررنگ و موثر دارند. به همین جهت،  شرکت‌ها، گروه‌های ذی‌نفع و کشورهای مختلف دارای لابی‌هایی در آمریکا هستند و سیاست‌های خرد و کلان این کشور را از کنشگری‌های خود متأثر می‌سازند.

✍ ایرانیان به دلایل مختلف، بالاخص تنش‌ها و منازعات و رابطه شبه‌تخاصمی‌ای که پس از انقلاب اسلامی و اوج آن تسخیر سفارت آمریکا توسط دانشجویان، از وجود یک لابی قدرتمند بی‌بهره‌اند.

✍ چرایی فقدان یک لابی موثر ایرانی در ایالات متحده آمریکا، موضوع این نوشته نیست و بحثی مبسوط، از سوی صاحبنظران صاحب صلاحیت، طلب می‌کند.

✍ آنچه اما در شرایط پیچیده کنونی و با زمینه‌سازی‌های لابی صهیونیستی برای بر هم زدن توافق احتمالی بین ایران و آمریکا، ایجاب می‌کند؛ لزوم التفات نظام حکمرانی و نخبگان ایرانی برای خنثی‌سازی این تحرکات و بسترسازی برای شکل‌گیری لابی ایرانی است.

✍ اراده برای شکل‌گیری لابی ایرانی، قبل از هر چیز نیازمند فهم درست و همه‌جانبه‌بین از نقش لابی در عرصه سیاسی ایالات متحده، موانع پیش روی شکل‌گیری و تأثیرات منفی لابی صهیونیستی بر تصمیمات نظام حکمرانی در ایالات متحده بر روابط ایران و آمریکاست.

✍ در لزوم زمینه‌سازی برای شکل‌گیری لابی ایرانی در آمریکا، همین بس که بزرگترین مانع عادی‌سازی و برقراری رابطه ایران و آمریکا، رژیم صهیونسیتی است که بخش عمده‌ای از این تصمیم را از طریق ِ لابی خود، به پیش می‌برد.

✍ در این شرایط پیچیده و فشارهای سنگین لابی صهیونیستی، راست های افراطی سلطنت‌طلب و جریان‌های معاند و ضدملی با سوابق تروریستی، اما نقش ظرفیت‌ساز نخبگان وطن‌دوست و ملی، دانشگاهیان و دیپلمات‌های ایرانی خارج از کشور و همه آنانی که از طرفی درک درستی از برنامه‌های شوم و ایران‌ستیزانه اسرائیل دارند و از طرفی ساختار سیاسی آمریکا، آرایش سیاسی در این کشور به وقت اکنون، روان‌شناسی رهبران جدید این کشور و مخاطرات تشدید منازعه بین ایران و آمریکا و تأثیر آن بر زندگی هموطنان، امنیت، اقتدار و توسعه ملی ایران را می‌شناسند؛ خنثی‌کننده تحرکات لابی صهیونسیتی است.

✍ برای مثال می‌توان به مواضع اصولی سیدحسین موسویان و سیروس ناصری، دو تن از دیپلمات‌های خوشنام و ایران‌دوست و دانشمند فرهیخته و همه‌جانبه‌نگر، دکتر محسن میلانی و دیگر دوستداران ایران عزیز، اشاره کرد.‌

✍ تبیین و‌ توصیف اوضاع به‌گونه‌ای که افکارعمومی آمریکا و تصمیم‌گیران را به سوی توافق و مذاکره و غلبه بر تردیدها سوق می‌دهد و چه‌بسا سیاستمداران و تصمیم‌گیران ایران به دلایل مختلف، از بیان آن پرهیز می‌کنند؛ همچون برگ برنده‌ای در دست دیپلماسی ایرانی، نقش‌آفرینی می‌کند.‌

✍ مقالات موسویان در روزنامه‌های معتبر، گفت‌وگوی ناصری با کریستین امان‌پور در همین راستا قابل‌ارزیابی‌اند.

✍ مواضع تنش‌زدا و ظرفیت‌ساز برای عبور از منازعه به عادی‌سازی ایران‌دوستان، از چشم ایرانیان، چه اکنون و چه در آینده، پنهان نخواهد ماند؛ همچنان که ظرفیت‌سازی‌های افراطیون داخلی برای کمک به تشدید تنش و منازعه و تکمیل پازل ایران‌هراسی و امنیتی‌سازی ایران مدنظر رهبران رژیم صهیونسیتی، از چشم‌های تیزبین ایرانیان پنهان نخواهد ماند.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: ترامپ و تضمین؟

👈 صابر گل‌عنبری، تحلیلگر ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی تلگرامی نوشت:

✍ خبرگزاری رویترز امروز به نقل از یک «مقام ایرانی» نوشت که تهران خواستار «دریافت تضمین‌هایی» شده است که ترامپ بار دیگر از توافق احتمالی خارج نشود.

✍ نمی‌دانم این نقل قول تا چه اندازه صحت دارد و اگر هم صحت دارد، صرفا ابزاری برای چانه‌زنی در مذاکرات است یا واقعا به‌عنوان یک هدف و شرط برای تحقق دنبال می‌شود.

✍ اگر این گونه باشد که چنین هدفی اساسا محقق‌شدنی نیست؛ به‌ویژه وقتی که طرف توافق #ترامپ باشد!

✍ اگر منظور تضمین حقوقی است که ترامپ کلا میانه‌ای با چنین تضمین‌هایی ندارد؛ نمونه آن #برجام بود که متکی به بالاترین تضمین در حقوق بین‌الملل یعنی قطعنامه شورای امنیت بود؛ اما ترامپ نه به آن وقعی نهاد و نه به امضای کشورش و از برجام خارج شد. حال چه رسد به دیگر تضمین‌ها! تضمین‌های سیاسی هم چیزی فراتر از وعده و قول نیستند.

✍ در واقع، مهم‌ترین تضمین برای پایبندی طرف‌های یک توافق به آن، ادامه منافع آن برای دو طرف است. در این میان، فعلا پای منافع شخصی-روانی ترامپ در ثبت یک توافق به نام خود به‌ویژه در سایه بن‌بست‌ها در پرونده‌های خارجی از جنگ غزه و گروگان‌ تا اوکراین و جنگ تجاری مطرح است.

✍ حالا اگر فرضا چنین توافقی حاصل شود، اما رفع تحریم‌ها منافعی اقتصادی برای آمریکایِ ترامپ در پی نداشته باشد و او در آینده مشاهده کند که در  نتیجه این توافق صرفا چین و اروپا و دیگر بازیگران کاسب شده‌اند، ممکن است تصمیم بگیرد که به نوعی و حتی بدون خروج از توافق بازی را به هم بزند و در مسیر رفع تحریم‌ها مانع تراشی کند و یا تحریم‌های رفع شده را به شکل دیگری با فشار بر طرف‌های معامله اعلام نشده اعمال کند.

✍ نمونه چنین رفتاری پس از توافق آتش‌بس در ژانویه گذشته در جنگ #غزه رخ داد. این توافق با فشار خود ترامپ بر #نتانیاهو به دست آمد؛ اما بعدا که دید گروگان‌ها (بر اساس خود همان توافق) قطره‌چکانی آزاد می‌شوند، عصبانی شد و ضرب‌الاجلی برای آزادی همه آنها تعیین کرد؛ اما حماس نپذیرفت. بااین‌حال، بعدا دست نتانیاهو را برای نقض توافق و از سرگیری حملات به غزه باز گذاشت.

✍ فعلا شاید منافع شخصی خود ترامپ با توجه به شخصیت خاصی که دارد، پیشران و کاتالیزور یک توافق باشد؛ اما به‌تنهایی تضمین‌کننده بقای توافق نیست و منافع اقتصادی چنین توافقی می‌تواند مکمل آن و تضمین‌کننده باشد.

✍ اینجا این پرسش شکل می‌گیرد که تهران تا چه اندازه آمادگی شروع مناسبات تجاری با آمریکا را دارد؟ که با برخورداری واشنگتن از منافع اقتصادی توافق احتمالی به‌نوعی بقای این توافق تضمین شود و اینکه چه برنامه‌ای برای این کار دارد؟ اگر هم فرضا دولت برنامه‌ای داشته باشد، تا چه اندازه قابلیت اجرا دارد؟

@javadrooh

💥خبر: رویترز: ایران خواهان تضمین‌هایی از سوی آمریکا است

👈 یک مقام ارشد ایرانی روز جمعه ۱۸آوریل (۲۹فروردین) به خبرگزاری رویترز گفته است که ایران در اولین دور مذاکرات در هفته گذشته به ایالات متحده اعلام کرده آماده است برخی محدودیت‌ها را درباره برنامه غنی‌سازی اورانیوم خود بپذیرد، اما خواهان تضمین‌های محکم است که #دونالد_ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا، بار دیگر توافق هسته‌ای را ترک نکند.

🔹ایران و ایالات متحده آمریکا قرار است روز شنبه ۱۹آوریل (۳۰فروردین)، دور دوم مذاکرات خود را در رم برگزار کنند و یک هفته پس از دور نخست مذاکرات که در عمان انجام شد برگزار می‌شود که از سوی هر دو طرف "مثبت" توصیف شده است.

🔹#دونالد_ترامپ رئیس‌جمهوری آمریکا که از ماه فوریه کمپینی موسوم به "فشار حداکثری" علیه تهران را از سر گرفته، در سال۲۰۱۸ و در نخستین دوره ریاست‌جمهوری خود، از توافق هسته‌ای سال۲۰۱۵ میان ایران و شش قدرت جهانی خارج شد و تحریم‌های فلج‌کننده‌ای را علیه ایران بازگرداند.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: سرمایه‌گذاری آمریکایی در ایران؛ فانتزی یا واقعی؟

👈 صولت شجاعیان، مشاور کسب‌وکار، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ روایت‌هایی کم و بیش معتبر حکایت از این دارد که ایران در نظر دارد در مذاکرات هسته‌ای اخیر، که از عمان کلید خورده، ایده‌ای جسورانه روی میز بگذارد: سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی در اقتصاد ایران!

✍ چندی پیش #عباس_عراقچی وزیرخارجه، در واشنگتن‌پست به‌طور تلویحی از باز بودن درهای ایران به روی شرکت‌های آمریکایی سخن گفت و سیگنال‌هایی از تمایل به همکاری اقتصادی فرستاد.(۱)

✍ #مسعود_پزشکیان رئیس‌جمهور، هم در سخنرانی روز فناوری هسته‌ای ۱۴۰۴، با استناد به دیدارهایش با رهبری، از استقبال ایران از سرمایه‌گذاری خارجی، حتی آمریکایی، خبر داد.

✍ متعاقباً وال‌استریت ژورنال نیز گزارش داد که ایران در مذاکرات عمان، معافیت‌هایی برای شرکت‌های غربی، از جمله آمریکایی، در صنایع کلیدی پیشنهاد کرده.(۲)

✍ در مقابل برخی منتقدان، ازجمله تنی‌چند از کارشناسان روابط بین‌الملل این ایده را فانتزی و خیال‌پردازانه ارزیابی کرده و اظهار می‌کنند در فضای بی‌اعتمادی و سیاست‌های پیچیده آمریکا، چنین چیزی شدنی نیست.

✍ به‌نظر می‌رسد این منتقدان هنوز نقش تعاملات اقتصادی را به‌عنوان مزایای توافق و از بعد از شکل‌گیری آن به‌حساب می‌آورند، همانند مقطعی که پس از توافق #برجام سیل هیئت‌های اقتصادی از بسیاری از کشورها برای جستجوی فرصت‌های سرمایه‌گذاری راهی ایران شدند؛ ولی مشخصاً از عامل کارکردگرایانه این تعاملات در شکل‌گیری توافق غافل‌اند.

✍ این در حالی است که دست‌کم از بعد از تجربه برجام تاکنون، استدلال‌هایی تقویت شده که اساسا نقش تعاملات اقتصادی را در ماهیت شکل‌گیری و تدوام توافق احتمالی حیاتی ارزیابی می‌کنند، همانند دو دلیل روشن زیر:

✍ اول اینکه، سرمایه‌گذاری شرکت‌های آمریکایی معیاری شفاف برای راستی‌آزمایی رفع تحریم‌هاست. تجربه تلخ برجام نشان داد که وعده‌های روی کاغذِ آن قرارداد مبنی بر رفع تحریم‌ها کافی نبود و در برخی موارد برای بسیاری از کارشناسان معلوم نشد که واقعا فلان تحریمی که مطابق برجام رفع شده، آیا در واقعیت هم برطرف شده؟

✍ بر این اساس، تغییر موضع ایران از رفع تحریم به لزوم سرمایه‌گذاری کاملا منطقی و بالطبع، حضور غول‌های آمریکایی در حوزه‌هایی مثل نفت یا فناوری، علامتی روشن از تعهد واقعی واشنگتن به رفع تحریم‌ها و اثربخشی آن است.

✍ در ثانی، این سرمایه‌گذاری‌ها احتمالاً یکی از عوامل یا حتی چه‌بسا یگانه عامل کلیدی بقای توافق‌اند.

✍ خروج یک‌جانبه آمریکا از برجام ثابت کرد که توافقات دیپلماتیک شکننده‌اند؛ اما وقتی شرکت‌های آمریکایی با میلیاردها دلار سرمایه در ایران ریشه بدوانند، لغو توافق برای هر رئیس‌جمهور بعدی هزینه‌ای گزاف خواهد داشت. این شرکت‌ها، با منافع اقتصادی کلان، به نگهبانان توافق بدل می‌شوند.

✍ علاوه بر اینها، این پیشنهاد به طور کلی دیپلماسی ایران را از مذاکرات خشک هسته‌ای به میدان همکاری‌های اقتصادی پرشور که متضمن انتفاع و لاجرم همگرایی طرفین خواهد بود، می‌کشاند.

✍ به تعبیر آدام اسمیت، اندیشمند برجسته کلاسیک، ‌پدر اقتصاد مدرن و پدیدآورنده شاهکار ثروت ملل"هیچ‌چیز به اندازه منفعت متقابل نمی‌تواند افراد و جوامع را به همکاری و صلح ترغیب کند".(۳)
‌
منابع:

۱.عراقچی، سید عباس. «برای رسیدن به توافق مصمم هستیم». واشنگتن پست، ۲۰ فروردین ۱۴۰۴ (۸ آوریل 2025).

۲.«Iran Signals Openness to Western Investment in Nuclear Talks». وال استریت ژورنال، ۱۲ آوریل 2025.

۳.اسمیت، آدام. تحقیقی در ماهیت و علل ثروت ملل، کتاب چهارم، فصل دوم، ۱۷۷۶.

@javadrooh

💥خبر: روبیو: اروپا درباره بازگشت تحریم‌ها علیه ایران تصمیم بگیرد

👈 #مارکو_روبیو وزیر امورخارجه آمریکا، گفت که اروپا باید در این خصوص تصمیم بگیرد که آیا حاضر است زمانی که مشخص شود ایران به ساخت سلاح هسته‌ای نزدیک شده، تحریم‌ها علیه این کشور را بازگرداند یا نه.

🔹به نظر می‌رسد که اشاره روبیو به "مکانیسم ماشه" باشد. این بند گنجانده‌شده در توافق برجام، که هنوز تا ۲۶ مهر ۱۴۰۴ اعتبار دارد، در صورت فعال شدن منجر به بازگشت تمامی تحریم‌های سازمان ملل متحد علیه ایران خواهد شد.

🔹روبیو روز جمعه پس از دیدار با سران کشورهای اروپایی در پاریس، گفت: «اروپایی‌ها باید تصمیم بگیرند، چون به باور من، همه ما باید انتظار این را داشته باشیم که به‌زودی گزارشی از آژانس بین‌المللی انرژی اتمی دریافت کنیم مبنی بر اینکه ایران نه‌تنها به تعهدات خود پایبند نیست، بلکه به شکلی خطرناک به ساخت سلاح نزدیک شده است، نزدیک‌تر از هر زمان دیگری.»/ دویچه‌وله

@javadrooh

💥خبر: یک مقام آگاه: ایران در اتاق، مذاکره می‌کند، نه در رسانه‌ها

👈 یک مقام آگاه سیاسی در تهران امشب و در آستانه دور دوم گفت‌وگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا با بیان اینکه "ایران در اتاق، مذاکره می‌کند، نه در رسانه‌ها"، گفت که تداوم ادبیات تهدید علیه ایران، اثر مخربی بر روند گفت‌وگوها خواهد داشت/ فارس

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: مذاکرات و غنی‌سازی

👈 حسن بختیاری‌زاده، کارشناس‌ارشد روابط بین‌الملل، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ دور دوم تازه‌ترین مذاکرات هسته‌ای- که گویا به بخش جدایی‌ناپذیر و خارج از اراده زندگی ما تبدیل شده است - فردا در رم، در حالی آغاز می‌شود که دور اول این گفت‌وگوها، فضایی مثبت ایجاد کرد.

✍ این فضای مثبت از آن جهت ایجاد شد که عدم دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای، به‌عنوان نقطه کانونی مذاکرات، مورد پذیرش هر دو طرف بود.

✍ این فضای مثبت تا ۴۸ساعت پس از مذاکرات ادامه داشت؛ اما نگرانی از آنجا پدید آمد که #استیو_ویتکاف و نیز سخنگوی وزارت خارجه آمریکا پس از جلسه سطح بالای مقامات آن دولت در روز سه‌شنبه بر توقف غنی‌سازی در ایران پافشاری کردند.

✍ هنوز نمی‌توان درباره این تغییر موضع آمریکا، با قاطعیت اظهارنظر کرد؛ اما آشکار است که اگر ویتکاف فردا نیز بر توقف کامل غنی‌سازی ایران اصرار کند، مسیر پیش روی دو طرف، مبهم و پیچیده خواهد بود.

✍ در این میان، یک نکته غیرقابل‌انکار است. اگر #ترامپ مایل است ایران به سلاح هسته‌ای دست پیدا نکند، هیچ روشی اطمینان‌بخش‌تر، کم‌هزینه‌تر، پایدارتر و مفیدتر از مصالحه‌ای مبتنی بر کاهش سطح غنی‌سازی و نه توقف کامل آن، با نظارت و بازرسی آژانس، برای او وجود ندارد. هر کسی به ترامپ پیشنهاد دیگری ارائه کند، او را وارد تونلی تاریک خواهد کرد.

✍ در مقابل، ایران نیز حاضر است درباره موضوع هسته‌ای، به مصالحه‌ای واقع‌بینانه و مبتنی بر منافع ملی خود دست یابد که از تنش و منازعه جلوگیری و نیز ساختار برنامه هسته‌ای ایران را حفظ کند.

✍ و سرانجام آنکه تهران و واشنگتن به این نکته آگاهند که اگر توقف کامل غنی‌سازی اورانیوم به موضوعی تبدیل شود که احتمال جنگ را افزایش دهد؛ آنگاه دو طرف ناگزیرند درباره اینکه آیا توقف غنی‌سازی از ارزش حیاتی مهمی برای تبدیل به انگیزه رویارویی نظامی برخوردار است یا نه، به طور جدی بیندیشند.

@javadrooh

👁‍🗨 نگاه تحلیلگران: مذاکره و دو جریان

👈 محمدابراهیم انصاری لاری، پژوهشگر حوزه فرهنگ و سیاست، در یادداشتی برای #راهبرد نوشت:

✍ اگر امروزِ ایران، بسیار متفاوت‌تر از همه زمان‌هایی است که خطیر و تاریخی خوانده می‌شد و اين‌بار ايران به‌راستی در شرایط حساس و خطیری قرار گرفته است و اگر به‌راستی در جایی ایستاده‌ایم که یک ‌سوی آن، دروازه ورود به یک جنگ فراگیر منطقه‌ای و بل جهانی است و سوی دیگرش، دروازه ورود به توافقی است که می‌تواند ما را از وضعیتی که چشم‌اندازش غالبا دوزخی بوده است، برهاند و شايد حتى آغاز ورود به دنيايى جديد و نویدبخش فردایی بهتر هم باشد؛ و اگر به‌راستی بدخواهان و‌کینه‌توزانی از جنس صهیونِ آشکار و شاید دشمنانی بدتر اما پنهان هم داریم که دایما سياه‌ترين و مخوف‌ترین آرزوها را برای ایران در دل پرورده‌اند؛ دراین‌صورت آيا کسی تردیدی دارد که کوچکترین اشتباه و کمترین غفلت اگر در داخل کشور از هر کسی سر بزند، می‌تواند بهانه و دستاویزی برای دور شدن از دروازه توافق و نزدیک  شدن به مرز وحشت و خون و آتش و خشونتِ یک جنگ تمام‌عیار باشد؟

✍ آیا کسی هست که باور نداشته باشد که ایران وایرانیان چه لطمات جبران‌ناپذیری از جنگ هشت ساله با عراق متحمل شده‌اند؟

✍ تجلیل از رزمندگان و مدافعان جان‌برکف ایران عزیز و حرمت و عزت همه جانباختگان و جانبازان و آزادگان سرفراز همه به جای خود؛ اما کسی هست که باوری غیر از این داشته باشد که:
از آن جنگ ما را بَد آمد به سر
پسر بی پدر شد، پدر بی پسر

✍ مى‌توان به جرئت و با استناد به آخرين پيمايش‌های فرهنگى و اجتماعی ايرانيان گفت كه اگر نه همه، اما فهم اکثریت ایرانیان بر این باورها استوار است.

✍ با اين اوصاف، چرا باید اجازه داد اقلیتی تندرو در دل مجلسی که خود با پشتوانه مردمی کمتر از ۱۰درصد شکل گرفته است، یعنی اقلیت در اقلیت، هرکدام از سویی، هرچه خواستند بگویند و نه‌تنها مرزهای قرمزتر از خونی که در طول این سال‌ها برای منتقدان مخلص و معترضین به سیاست‌های جاری ترسیم کرده بودند را پشت سر بگذارند؛ بلکه با کمال وقاحت، توام با جهالت میزان لاقیدی و بی‌پروایی خود را نسبت به ولایتی که از قضا در قانون اساسی
اختیار جنگ و صلح از آن اوست نیز به صورت شگفت‌انگيزى نشان دهند.

✍ پشت سر اين اقليتِ در اقليت مثل هميشه ردَّ پای جماعت متوهم و خيال‌پرداز پاىِ‌دارى‌ها ديده مي‌شود كه سال‌هاست در حال ضربه زدن به ريشه دار و درخت‌های تناور و اصيل هستند.

به قول مولانا:
نیست وش باشد خیال اندر روان
تو جهانی بر خیالی بین روان
از خیالی صلحشان و جنگشان
وز خیالی فخرشان و ننگشان

✍ بگذارید در فراز پایانی به این نکته نیز بپردازم. حال که چشم‌اندازی از حکمرانی خردمندانه و نشانه‌هایی از بازگشت صادقانه به مردم را در رویکرد بین‌المللی و در نوع مواجهه با آمریکا به‌عنوان مهم‌ترین و کهنه‌ترین مسئله مشاهده می‌کنیم و در آستانه یک تحول هستیم و نقطه شروع این تحول یعنی اولین دور مذاکرات را با موفقیت پشت سر گذاشته‌ایم و به نتایج دور دوم هم بسیار امیدوارانه می‌نگریم؛ به نظر می‌رسد می‌توان امیدوار بود که حاکمیت در تکمیل این حرکت شجاعانه و هوشمندانه در حوزه سیاست خارجی، این رویکرد خردمندانه را در سیاست داخلی نیز دنبال کند.

✍ در طول این سال‌ها عناصر صادق، شجاع و صریح‌اللهجه‌ای بوده‌اند که به صرف انتقاد از وضع موجود و سیاست‌های مورد عمل و برنتافتن شیوه‌های نابخردانه در حکمرانی
دچار حبس و حصر و محدودیت‌های فراوانی شده‌اند.

✍ اگر امروز به وحدت و همبستگی ملی برای مواجهه با آینده کشور نیاز داریم، بی‌تردید رفعِ حبس و حصر و محدودیت از این چهره‌های صادق و منتقد و درعین‌حال معتقد، هر آن ترجيح دارد به آزادى و ولنگارى سياسى، توام با ناراستى و بى‌صداقتى برخى عناصر تندرو كه بسیاری از اصولگرایان نيز از آنها برائت جسته‌اند.

@javadrooh