دیده بان ایران

🔴 تاب مذاکره با آمریکا

✍ حسن اسدی زیدآبادی:

👈 پالس‌های مثبت ترامپ برای جمهوری اسلامی و اشتیاق او به رسیدگی به مسئله ایران بلافاصله بعد از آتش‌بس در غزه و شروع مساعی او برای حل و فصل بحران اوکراین، در تهران نیز بی‌پاسخ نخواهد ماند همانطور که نشانه‌های کافی وجود دارد که تصمیم برای ‌ مذاکره⁩ با آمریکا در مجموعه نظام گرفته شده است.

جمهوری اسلامی در موضوع مذاکره با غرب همیشه نشان داده که نفس مذاکره را هم تا حد زیادی غایت و هدفی مستقل می‌داند. مذاکره و انعکاس آن در افکار عمومی همواره به عنوان ابزاری برای تاثیرگذاری در مناسبات داخلی و به ویژه معادلات اقتصادی تلقی شده است. بطور مثال سعید جلیلی و تیم او سالهای سال مشغول مذاکره بودند بدون آنکه اراده‌ای برای نیل به توافق داشته باشند، رسالت تیم‌های مذاکره ایرانی در این دستکم سه دهه، از جمله این بوده که طرف مقابل نتواند تصویر بازیگری یاغی و گفتگوناپذیر از جمهوری‌اسلامی در عرصه بین‌المللی ارائه دهد تا بطور موازی پروژه‌هایی مثل برنامه‌ هسته‌ای، محور مقاومت و برنامه موشکی را با حساسیت کمتری پیش ببرد.
 
با این همه مذاکره با ‌ ترامپ⁩ آداب و لوازم خاصی دارد. همانطور که بسیاری گفته و نوشته‌اند ترامپ مذاکره‌ای زود بازده می‌خواهد و نتیجه آن را هم تا حد زیادی از قبل تعیین کرده است به ویژه آنکه در تحلیل ترامپ جمهوری اسلامی در موضع ضعف و‌نیاز قرار دارد. بنابراین از نگاه او و شاید مجموعه کشورهای غربی، نظام ایران باید ایده و عادت مذاکره برای مذاکره را مطلقا کنار بگذارد.

در این سو اما اگر تحلیل و مشاهده ما درست باشد و تصمیم و تمایل به مذاکره با آمریکا در درون نظام پدید آمده باشد باید دید دستگاه فعلی از عهده این کار برخواهد آمد؟ به نظر من نه! یعنی مثل بسیاری از بحران‌های دیگر که مسئولان عالیرتبه می‌خواهند آن را حل کنند اما بحران کارآمدی مانع تحقق تصمیمات می‌شود، مذاکره و ایجاد انعطاف برای پیش‌برد آن هم با مانع کارآمدی مواجه خواهد شد.

اکنون مذاکره با ترامپ بیش از هر زمان دیگری نیازمند انعطاف و نرمش خواهد بود. اما آیا سیستم به اندازه کافی ورزیده و منعطف هست؟ آیا سیستم موجود تحمل لوازم و تبعات مذاکرات مستقیم با دولت ترامپ را دارد؟ نباید فراموش کرد که در سال ۹۲ افکار عمومی و حتی اپوزوسیون بطور اصولی موافق مذاکرات و چشم انتظار حل منازعه بودند. آنها حتی جلب منافع احتمالی برای جمهوری اسلامی (از جمله تضمین‌های موجودیتی و امنیتی) را پذیرفته بودند. آیا اینک جامعه ایران همان رویکرد مذاکرات سال ۹۲ را دارد؟ و تمام قد پشتیبان مذاکره کنندگان است؟

به این ترتیب به‌نظر می‌رسد ورود به مذاکره با ترامپ تبعات و نتایجی برای ساختار حقیقی جمهوری اسلامی درپی خواهد داشت که شاید هیچ‌کس از ابتدا نمی‌توانست آنها را پیش‌بینی کند و این نقطه شروع ماجرایی تازه خواهد بود.


👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷

🔴 تاب مذاکره با آمریکا

✍ حسن اسدی زیدآبادی:

👈 پالس‌های مثبت ترامپ برای جمهوری اسلامی و اشتیاق او به رسیدگی به مسئله ایران بلافاصله بعد از آتش‌بس در غزه و شروع مساعی او برای حل و فصل بحران اوکراین، در تهران نیز بی‌پاسخ نخواهد ماند همانطور که نشانه‌های کافی وجود دارد که تصمیم برای ‌ مذاکره⁩ با آمریکا در مجموعه نظام گرفته شده است.

جمهوری اسلامی در موضوع مذاکره با غرب همیشه نشان داده که نفس مذاکره را هم تا حد زیادی غایت و هدفی مستقل می‌داند. مذاکره و انعکاس آن در افکار عمومی همواره به عنوان ابزاری برای تاثیرگذاری در مناسبات داخلی و به ویژه معادلات اقتصادی تلقی شده است. بطور مثال سعید جلیلی و تیم او سالهای سال مشغول مذاکره بودند بدون آنکه اراده‌ای برای نیل به توافق داشته باشند، رسالت تیم‌های مذاکره ایرانی در این دستکم سه دهه، از جمله این بوده که طرف مقابل نتواند تصویر بازیگری یاغی و گفتگوناپذیر از جمهوری‌اسلامی در عرصه بین‌المللی ارائه دهد تا بطور موازی پروژه‌هایی مثل برنامه‌ هسته‌ای، محور مقاومت و برنامه موشکی را با حساسیت کمتری پیش ببرد.
 
با این همه مذاکره با ‌ ترامپ⁩ آداب و لوازم خاصی دارد. همانطور که بسیاری گفته و نوشته‌اند ترامپ مذاکره‌ای زود بازده می‌خواهد و نتیجه آن را هم تا حد زیادی از قبل تعیین کرده است به ویژه آنکه در تحلیل ترامپ جمهوری اسلامی در موضع ضعف و‌نیاز قرار دارد. بنابراین از نگاه او و شاید مجموعه کشورهای غربی، نظام ایران باید ایده و عادت مذاکره برای مذاکره را مطلقا کنار بگذارد.

در این سو اما اگر تحلیل و مشاهده ما درست باشد و تصمیم و تمایل به مذاکره با آمریکا در درون نظام پدید آمده باشد باید دید دستگاه فعلی از عهده این کار برخواهد آمد؟ به نظر من نه! یعنی مثل بسیاری از بحران‌های دیگر که مسئولان عالیرتبه می‌خواهند آن را حل کنند اما بحران کارآمدی مانع تحقق تصمیمات می‌شود، مذاکره و ایجاد انعطاف برای پیش‌برد آن هم با مانع کارآمدی مواجه خواهد شد.

اکنون مذاکره با ترامپ بیش از هر زمان دیگری نیازمند انعطاف و نرمش خواهد بود. اما آیا سیستم به اندازه کافی ورزیده و منعطف هست؟ آیا سیستم موجود تحمل لوازم و تبعات مذاکرات مستقیم با دولت ترامپ را دارد؟ نباید فراموش کرد که در سال ۹۲ افکار عمومی و حتی اپوزوسیون بطور اصولی موافق مذاکرات و چشم انتظار حل منازعه بودند. آنها حتی جلب منافع احتمالی برای جمهوری اسلامی (از جمله تضمین‌های موجودیتی و امنیتی) را پذیرفته بودند. آیا اینک جامعه ایران همان رویکرد مذاکرات سال ۹۲ را دارد؟ و تمام قد پشتیبان مذاکره کنندگان است؟

به این ترتیب به‌نظر می‌رسد ورود به مذاکره با ترامپ تبعات و نتایجی برای ساختار حقیقی جمهوری اسلامی درپی خواهد داشت که شاید هیچ‌کس از ابتدا نمی‌توانست آنها را پیش‌بینی کند و این نقطه شروع ماجرایی تازه خواهد بود.


👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷

🔴 منافع نظام در قعر جهنم

👈 بارها گفته شده که اسلام، شیعه، دشمنی یا دوستی با فلان کشور و حتی حلال حرام هم بهانه ای بیش نبوده و همگی در راستای سیاست های حکومت است و هر چه به صلاح منافع حکومت باشد اجرا میشود.

👈 یک زمانی که اسب آقایان جوگیر شده بود و در زمین باتلاق قصد تاخت و تاز داشت، قرار شد کاخ سفید حسینیه شود!

🔸️ الان که اسبشان در باتلاق گیر افتاده و در حال فرو رفتن بین این همه مشکلات هست، از رئیس جمهور تا نماینده مجلس هر روز حرف از اعلام آمادگی برای انجام مذاکره میشود!

چون مشکلات کشور زیاد شده و قضایای سوریه هم درس خوبی شد.

📌 درکل اگر دیدید بخاطر همان منافع حکومت با اسرائیل حتی آشتی کردیم تعجب نکنید.


🔸️ این را هم بگویم این پست انتقاد از قصد حکومت برای سازش و یا مذاکره نیست، حرف ما رنگ عوض کردن است. ما حرف از سیاست های اشتباهی میزنیم که خیلی دیر به اشتباه بودنش پی برده میشود.

🔸️ ایشون هم اقای لاریجانی هستند که میگویند برای منافع نظام شده در قعر جهنم با شیطان هم مذاکره میکنند!

بله دوستان فقط منافع نظام! مردم ایران هم تفریحی درگیر این همه مشکلات شدن.


👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷

🔵 مذاکره با شیطان یا آمریکا؟
اول از همه باید از مصلحت نظام مجوز بگیریم!

✍ حمید آصفی

پای "چاه" در میان است! وقتی صحبت از مذاکره با شیطان در قعر جهنم می‌شود، همه یادشان می‌رود که حتی یک بار هم به آن فکر کنند. اما وقتی پای مذاکره با آمریکا وسط می‌آید، به یکباره همه خط قرمزها مثل تابلوهای راهنمایی و رانندگی که وسط خیابان گذاشته‌اند، از جا کنده می‌شود و تبدیل به "خطوط زرد" می‌شود که هیچ‌کس حواسش به آن نیست.
انگار همین تابلوهای راهنمایی برای هر کسی معنای متفاوتی دارد، و برای هر کسی یک "سند رسمی" می‌شود که می‌تواند تصمیماتش را توجیه کند.

این تصمیمات دقیقاً شبیه بازی‌های استراتژیکی است که هیچ‌وقت نمی‌فهمی قوانینش چیست! مثل زمانی که یک نفر در شطرنج شاه را در وسط بازی جابجا می‌کند و بعد می‌گوید: «خب، این دیگه تاکتیک جدید منه!» همه هم باید قبول کنند چون به هرحال در این بازی همه چیزی به مصلحت است.

این‌جوری می‌شود که وقتی توپ به حیاط خودشان می‌رود، یک‌دفعه تمام قوانین تغییر می‌کند. انگار دیگر "خط قرمز" فقط یک مفهوم انتزاعی است که باید با تأسیس یک کمیته جداگانه تایید شود.
پس اگر روزی از کسی خواسته شد که یک مذاکره با جهنم هم انجام دهد، مطمئن باشید اول باید از کمیته‌ای که در دماهای مختلف تصمیم می‌گیرد، تاییدیه بگیرد!

وقتی آقای لاریجانی از "مذاکره با شیطان در جهنم" صحبت می‌کند، نه تنها کسی اعتراض نمی‌کند، بلکه انگار همه یک سند رسمی از دیوان عدالت برای این موضوع امضا کرده‌اند!
بله، وقتی پای "مصلحت نظام" وسط است، هر چیزی به یک‌باره قابل توجیه می‌شود.

این روزها انگار هر مذاکره‌ای که قرار است انجام شود، باید با فاکتورهای مخصوص و تاییدیه‌های مصلحتی به سرانجام برسد. اگر فردا شیطان هم پیشنهاد مذاکره بدهد، باید ببینیم "آیا مصلحت نظام ایجاب می‌کند که شیطان با ما جلسه بگذارد؟"
شاید هم خود شیطان باید از رئیس مصلحت نظام مجوز بگیرد که آیا حاضر به مذاکره است یا نه!

"مصلحت نظام" هم که مثل کارت طلایی شده که اگر کسی آن را در دست داشته باشد، می‌تواند هر کاری که دلش می‌خواهد انجام دهد. دقیقاً مثل زمانی که در یک پارکینگ شلوغ، یک نفر با کلاهِ پارکینگ‌دار به راحتی ماشینش را در هر جایی پارک می‌کند و هیچ‌کس جرئت نمی‌کند اعتراض کند.

همین‌ها وقتی روزی روزگاری تصمیم به مذاکره با جهنم بگیرند، اولین کسانی که از سندهای رسمی‌شان رونمایی می‌کنند و "مصلحت" را توجیه می‌کنند، همین‌ها خواهند بود.

اصلاً نگران نباشید اگر کسی در حال نوشیدن چای داغ است؛ این چای شاید دمایش آن‌قدر بالا باشد که خود شیطان از نوشیدنش بترسد!
قهوه‌شان هم که مثل همیشه داغ است، چون تصمیمات‌شان به شدت در دمای بالا اتخاذ می‌شود، جایی که حتی فکر کردن به آن می‌تواند داغ‌تر از یک فنجان چای باشد!

به تمام این‌ها باید یک بسته پروپوزال هم اضافه کنید که در آن تمام جزئیات مذاکره، توجیهات "مصلحتی" و فرآیند تاییدیه‌ها گنجانده شده باشد!
این پروپوزال دقیقاً شبیه به همان دعوت‌نامه‌هایی است که همیشه برای مهمانی‌ها ارسال می‌شود، فقط با این تفاوت که این‌جا هیچ‌کس نمی‌داند کی باید دعوت‌نامه را امضا کند و آیا اصلاً جلسه‌ای با شیطان قرار است برگزار شود یا خیر! اما وقتی پای "مصلحت نظام" وسط است، پروپوزال‌ها خودشان تبدیل به سند رسمی می‌شوند و هیچ‌کس جرات ندارد به آن اعتراض کند.


👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷

♦️ «دولت» کاسبِ خوبی نیست!

🖋️ رضا حسینی:

🔻دخالت دولت در فعالیت‌های اقتصادی غالباً منجر به کاهش کارایی و افزایش هزینه‌ها می‌شود.

🔻 برخلاف بنگاه‌های خصوصی که در یک محیط رقابتی برای کسب سود و افزایش سهم بازار تلاش می‌کنند، دولت فاقد چنین انگیزه‌هایی است. این امر می‌تواند منجر به اتخاذ تصمیمات غیر بهینه و افزایش هزینه‌های تولید شود.

🔻 بروکراسیِ پیچیدهٔ دولت و فرآیندهای طولانی تصمیم‌گیری، اجرای پروژه‌های دولتی را با کندی همراه می‌کند. این امر باعث افزایش هزینه‌های فرصت و کاهش بازده سرمایه‌گذاری می‌شود.

🔻 در بخش خصوصی، بازار به عنوان یک مکانیزم خودکار عمل کرده و به سرعت به تغییرات واکنش نشان می‌دهد. در مقابل، دولت اغلب فاقد چنین مکانیزمی بوده و اصلاحات در آن با کندی صورت می‌گیرد.

🔻 برای جبران هزینه‌های بالای تولید، دولت‌ها اغلب مجبور به افزایش قیمت کالاها و خدمات تولیدی خود می‌شوند. این مسأله باعث افزایش هزینه‌های زندگی برای مردم و کاهش قدرت خرید آن‌ها می‌شود.

🔻 دولت باید نقش خود را در اقتصاد محدود کرده و به وظایف اصلی خود مانند حفظ امنیت، اجرای عدالت در قانون و فراهم‌نمودن زیرساخت‌های عمومی بپردازد. واگذاری فعالیت‌های اقتصادی به بخش خصوصی و ایجاد یک محیط رقابتی آزاد، می‌تواند به افزایش کارایی، کاهش هزینه‌ها و بهبود رفاه عمومی منجر شود.

خلاصه باید گفت که:
«دولت» کاسبِ خوبی نیست، گران کار می‌کند، کار را با قیمت بالا تمام می‌کند و...


👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷

سفارت هلند تو تهران تو آذر و دی و فقط تو ۴۲ روز ۲۹ هزار کیلووات ساعت مصرف برق کرده، مشخصه با برق مفت دارن ماین میکنن با جیب پر برگردن مملکتشون

🔗 🌳 Hadi (@hadinik)



👈👥 🗣 رسانه ماباشید
دیده بان ایران، رسانه مستقل ایرانیان
🇮🇷 https://t.me/Didehban_Iran 🇮🇷