#پارت_دویست‌وشصت

نیشخندی روی لبهایش می نشیند

از آن نیشخند میترسیدم

از نگاهش هم

چشمهایش را تا به حال این‌گونه ندیده بودم

-که میخوای بری؟

لبهای کیپ شده ام روی هم می فشارم

از جلوی راهم کنار می رود

- برو ..

تیره کمرم به عرق سرد می نشیند

انتظار نداشتم

خیال میکردم جلویم را میگیرد

چه خیال خامی!

میان ما چیزی نبود

حسی نبود

تنها یک اجبار بود ...

- د وایسادی چرا ، گمشو برو...

از عربده اش شانه هایم بالا میپرد...