🔴یکی از دوستان محترم درباره حکمت 400 نهجالبلاغه سؤال کردند که «آیا واقعیت داره؟ یعنی ویروسی وجود نداره؟»
وَ قَالَ (عليه السلام): الْعَيْنُ حَقٌّ، وَ الرُّقَى حَقٌّ، وَ السِّحْرُ حَقٌّ، وَ الْفَأْلُ حَقٌّ؛ وَ الطِّيَرَةُ لَيْسَتْ بِحَقٍّ، وَ الْعَدْوَى لَيْسَتْ بِحَقٍّ؛ وَ الطِّيبُ نُشْرَةٌ، وَ الْعَسَلُ (یا الغسل) نُشْرَةٌ، وَ الرُّكُوبُ نُشْرَةٌ، وَ النَّظَرُ إِلَى الْخُضْرَةِ نُشْرَةٌ.
چشم زخم راست است و خنثى كردن چشم زخم راست است
سحر راست است و به فال نیک گرفتن راست است. اما به فال شوم گرفتن (چیزی یا حادثهای) راست نيست.
سرايت (بيمارى یا بدبختی) از يكى به ديگرى راست نيست.
خوشبو كردن خويشتن و غسل نمودن و نگاه كردن به سبزه و سوار بر مركب شدن موجب زوال غم و اندوه و شفا است
1️⃣مفهوم سرایت در بین مردم قدیم عامتر از مفهوم «سرایت بیماری رایج در عصر ما» بود.
🔹در دوران جاهلیت، اگر کسی فرزندش را از دست میداد، و یا در تجارت ورشکست میشد، دیگران از او فاصله میگرفتند؛ تا فرزندشان تلف نشده، یا ورشکست نشوند. چون نکبت و بدبختی و بیماری را از یک جنس میدانستند؛ و همه اینها را مسری فرض میکردند.
🔹البته هنوز این باور خرافی در بین مردم، علیالخصوص ژیگولترها، رایج است.
2️⃣بحث درباره «سرایت بیماری» واقعاً پیچیده نیست؛ و این بحث را به هیچ وجه نمیتوان مقدمه «اثبات باطل بودن حرف امام علی (ع)» فرض کرد.
🔹فرض کنید عدهای محکوم به اعدام را به صف کرده باشند؛ و پشت سر هم به مغز آنها گلوله شلیک کنند. آیا میتوانیم بگوییم «مرگ در بین آنها مسری است»؟ جواب سؤال برای همه ما واضح است. ما میدانیم که هر کدام که بمیرند، به دلیل گلولهای است که به مغز آنها شلیک شده؛ و خود مرگ سرایت نمیکند.
🔹بیماری هم همین حکم را دارد: عامل بیماریزا، چه شیمیایی و چه موجود زنده، به هر طریقی به فردی دیگر منتقل شود، اگر استعداد بیمار شدن داشته باشد، بیمار میشود.
🔹«استعداد بیمار شدن» هم عامل مهمی است. ما انتظار نداریم بیماری انسان به موجودات دیگر، مثلاً لاکپشت، سرایت یابد؛ چون لاکپشت را فاقد استعداد پذیرش بیماری انسان میدانیم. همین قضیه در مورد انسانهای دیگر هم صادق است: اگر استعداد پذیرش بیماری را نداشته باشند، بیمار نمیشوند.
🔹بنابراین میتوانیم چنین حکم کنیم که «بجای فرض سرایت بیماری به دنبال عامل بیماریزا بگردیم».
🔹در دوران جاهلیت اگر کسی سرطان هم میگرفت، دیگران به عیادت او نمیرفتند؛ تا آنها هم سرطان نگیرند. اما در این دوره اگر عامل بیماری قابل انتقال نباشد، کسی نگران سرایت نیست.
3️⃣در بعضی بیماریها، زمانی که فردی بیمار شود، در بدن او میلیاردها میلیارد ذره تولید شده؛ که آنها را به ویروس و Exosome طبقهبندی میکنند. این ذرات موجود زنده نیستند.
فرض گروهی از محققین معاصر این است که «ویروسها عامل بیماری بوده؛ و Exosome در اثر مقابله بدن با عامل بیماریزا تولید شده».
🔹این فقط در حد یک فرضیه است؛ و اثبات علمی آن محال است.[1] به این دلیل که نمیتوان عامل فرضی بیماری را از بدن ایزوله و جدا کرد؛ تا رفع یا عدم رفع بیماری در آن فرد را آزمایش کنیم.
🔹طرفداران نظریه «عامل بیماری بودن ویروس» معتقدند که «روش علمی سنتی درباره ویروس قابل پیگیری نیست؛ و باید بااستفاده از ابزارهای دیگر، مانند آمار و احتمالات، این موضوع را بررسی کرد».
🔹درنهایت شاید روزی بیاید که محققین تقسیم این ذرات به ویروس و Exosome را کنار بگذارند.
🔗[1]
https://t.me/zadolmosafer/2995