باز نشر
📚مدیریت در آینه ادبیات
ادبیات ایران زمین ادبیاتی غنی و سرشار از مفاهیم و مضامین انسانی ، اجتماعی و مدیریتی است . بیشتر شاعران و نویسندگان نثر و نظم که مفاخر این مرز و بوم محسوب میشوند. انسانهای آگاه و همه جانبه نگر بوده که به زبان شعر ونثر سعی در انتقال مفاهیم بلند داشته اند.
هر چند رشته مدیریت را بسیاری از منابع رشته ای جوان می شمارند . این موضوع نمیتوان برای همه حوزه های مدیریتی صحیح و دقیق باشد.
این ادعا بیشتر به نقش ریاضیات و تکنیکهای تصمیم گیری که در طول جنگ جهانی وارد مدیریت شدند اشاره دارد . چرا که برخی از نظریه ها که در ادبیات نیز بازتاب دارد. پیشینه ای فراتر از این ادعا دارند.
در طول تحصیلات و تجربه کاری به برخی بیت ها و اشعار برخوردم که مطابق با نظریه های مدیریتی میباشد و بسیار جالب توجه و نشان دهنده ی میزان ذکاوت و خردمندی نویسنده و شاعر که گاهی قرنها پیش از ظهور رشته مدیریت می زیسته اند به عنوان مثال : در مورد فرهنگ سازمانی و نقش بنیان گذران در فرهنگ سازمانی که یکی از مفاهیم روز بوده و مقالات زیادی در این زمینه منتشر شده و دارایی نامشهود سازمانها محسوب میشود . صائب تبریزی میفرماید : (( چون گذارد خشت اول بر زمین معمار کج
گر رساند بر فلک باشد همان دیوار کج ))
در مورد ضرورت استعدادیابی و تربیت منابع انسانی و تخصیص بهینه ؛ حضرت سعدی میفرماید :
(( استعداد بی تربیت دریغ است و تربیت نامستعد ضایع))
در مورد تناسب شغل و شاغل حضرت مولانا میفرماید : ((هر کسی را بهر کاری ساختن
مهر آن را بر دلش انداختند))
یا در مورد مدیریت تعاملات و گرداوری اطللاعات دوباره حضرت سعدی میفرماید :
(( برو خوشه چین باش سعدی صفت
که گرد آوری خرمن معرفت))
و در مورد بودجه بندی و تنظیم مالی میفرماید :
(( به حال آن مرد باید گریست
که دخلش بود نوزده خرج بیست ))
و یا درمورد آینده نگری میفرماید :
(( هر آنکس که کشته خود خورد به وقت خوید
وقت خرمنش خوشه باید چید ))
در مورد ریسک که ضرورت کار آفرینی و پیشرفت است به زیبایی میفرماید :
(( غواص اگر اندیشه کند کام نهنگ
هرگز نکند در گرانمایه به چنگ ))
درمورد بهروری شاعر بانو پروین اعتصامی میفرماید: ((جهد را بسیار کن ، عمر اندکی است
کار را نیکو گزین فرصت یکی است ))
و در بیتی دیگر میفرمایید :
((عمر را باید رفو با کار کرد
وقت کم را با هنر بسیار کرد))
💡با دقت در ادبیات غنی ، به وفور در تطابق با نظریه های نوین میتوان مصداق های بسیاری یافت که مطالعه بیشتر ادبیات ، توسط دانشجویان و دست اندر کاران مدیریت را می طلبد و میتواند پیوند مبارکی بین مدیریت و ادبیات ایجاد نماید .
اینجانب کمتر کتب و مقاله مدیریتی دیده ام که مولفین محترم درآن اشاره به اشعار و ادبیات پارسی داشته باشند ، غالب منابع و مستندات خارجی است در حالیکه اگر در تایید یا رد موضوع اشاره به اشعار و نوشته های بزرگان شود ، حتماً به درک و جذابیت آن افزوده خواهد شد.
مرتضی یوسفی طهارم
@yousefitaharam
