VostokAero

به گزارش یک منبع آمریکایی و به نقل از یک‌ منبع اکراینی که هویتش افشا نشده، استفاده روسیه از جنگنده پیشرفته سو-۳۵اس در جنگ اوکراین بیشتر و بیشتر می‌شود. منابع آمریکایی نگرانند روسیه از این طریق به برتری هوایی بی‌قید و شرط در آسمان اوکراین دست یابد. چیزی که به گفته منابع آمریکایی، فقدان آن تاکنون، مانع از دستیابی کامل روسیه به اهداف خود بر روی زمین شده‌است.
@vostokaero

۲۶ مارس ۱۹۳۲ (۶ فروردین ۱۳۱۱) اداره‌کل ناوگان هوایی غیرنظامی اتحاد شوروی، آئروفلوت نامیده شد. ایرفلوت یکی از سمبل‌های اتحاد شوروی و روسیه و شناخته‌شده‌ترین برند در هوانوردی آن بود.

امسال (۲۰۲۳) هوانوردان‌ روسیه دو مناسبت صدسالگی را جشن گرفتند. اولین مناسبت در ۹ فوریه ۱۹۲۳ (۱۹ بهمن ۱۳۰۱) و تشکیل شورای هوانوردی غیرنظامی (شوروی) بود و مناسبت دوم در ۱۷ مارس همان سال، انجمن ناوگان هوایی داوطلبی دابرالیوت، سلف ایرفلوت تشکیل شد. هفت و نیم سال گذشت تا در اول نوامبر ۱۹۳۰ (۹ آبان ۱۳۰۹) از به هم پیوستن شرکت‌های هواپیمایی دابرالیوت، اوکروازدوخپوت و زاک‌آویا، مجموعه‌ای واحد با نام انجمن ناوگان هوایی سراسری شوروی تشکیل شد. در ۲۵ فوریه ۱۹۳۲ (۵ اسفند ۱۳۱۰) اداره‌کل ناوگان هوایی غیرنظامی، به عنوان مدیریت هوانوردی (غیرنظامی) کشور و به طور کلی صنعت تشکیل شد و از مارس آن سال، عنوان آئروفلوت را یدک می‌کشد.

شرکت هواپیمایی ایرفلوت در دهه‌های گذشته از نظر طول مسیرهای پروازی و حجم جابجایی مسافر، یکی از خطوط هوایی پیشروی دنیاست و نامش به عنوان بزرگترین خط هوایی دنیا در کتاب رکوردهای گینس ثبت شده‌است. در نتیجه فروپاشی شوروی در دهه ۹۰ میلادی، ایرفلوت با دشواری‌های زیادی روبرو شد و حجم جابجایی مسافر از ۱۰۰ میلیون به ۳ میلیون در سال کاهش یافت. اما از سال ۲۰۰۰ به بعد، ایرفلوت جایگاه رهبری بازار روسیه را بازیافت و به فهرست ۲۰ شرکت بزرگ هواپیمایی دنیا راه یافت.
@vostokaero

۲۴ مارس ۱۹۶۰ (۴ فروردین ۱۳۳۹) اولین پرواز نمونه آزمایشی هواپیمای مسافربری تو-۱۲۴ توپالف انجام شد. خلبان آزمایشگر دفتر طراحی توپالف و گروه پروازی‌همراه او الکساندر دانیلویچ کالینا هواپیما را به پرواز درآورد.
اولین هواپیمای مسافربری جت شوروی یعنی تو-۱۰۴ در ۱۹۵۶ وارد مسیرهای پروازی شد. محصول جدید به شکل گسترده‌ای در خطوط هوایی اصلی ارتباط‌دهنده شهرهای بزرگ شوروی و نیز مراکز جمهوری‌ها و استان‌ها شهرهای آنها، مراکز بزرگ صنعتی عمده مورد استفاده قرار گرفت که در آن زمان هواپیماهای کوچک‌تر و موتور پیستونی مسافربری لی-۲، ایل-۲ و ایل-۱۴ در بین آنها در رفت و آمد بودند. هواپیماهایی که قرار بود با جت مسافربری جایگزین شوند. تو-۱۲۴ با در نظر گرفتن تجربه‌ها و اصلاحات انجام‌شده در تو-۱۰۴ و با مقیاس‌دهی با ضریب ۰,۸ ساخته‌شد که به کاهش زمان طراحی منجر شد اما نقایص آن را به تو-۱۲۴ منتقل کرد. هواپیمای جدید به پیشرانه‌های د-۲۰پ مجهز شد. اولین نمونه‌های ساخته‌شده دارای چیدمان مسافری ۴۴ صندلی بودند اما گنجایش را به ۵۶ نفر افزایش دادند (ظرفیت اولین جت مسافری دنیا یعنی کامِت تقریبا ۴۰ نفر بود).
کارهای طراحی تو-۱۲۴ به طور رسمی در تابستان ۱۹۵۸ آغاز شد. بدون این که منتظر پایان آزمون‌های دولتی بمانند، تولید سری را در کارخانه هوایی خارکوف شروع کردند. در سال ۱۹۶۲ بهره‌برداری تجاری از تو-۱۲۴ آغاز شد. در ۱۹۶۴ اولین پرواز بین‌المللی توپالف جدید انجام شد. از ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۳ تولید ۱۶۶ فروند انجام شد که بخشی از آن نیز به خارج از اتحاد شوروی صادر شد. بهره‌برداری تجاری (ایرفلوت) از تو-۱۲۴ تا سال ۱۹۷۹ و پیش از جایگزینی با نسل جدیدی از پرنده‌های مسافربری توپالف، تو-۱۳۴ ادامه یافت اما تو-۱۲۴های متعلق به وزارت دفاع شوروی ۴ سال دیگر نیز پریدند.
📝محمدحسین بختیاری
@vostokaero