فرهنگ، تاریخ و تمدّن تورک


Kanal geosi va tili: Eron, Forscha


این کانال تلاش دارد با نشر مطالبی مفید اعضای خود را در سطحی عمومی و اولیه با فرهنگ، تاریخ و تمدن تورک آشنا کند.

Связанные каналы  |  Похожие каналы

Kanal geosi va tili
Eron, Forscha
Statistika
Postlar filtri


کتیبه‌های اورخون

کتیبه‌های اورخون از مهم‌ترین آثار تاریخی و فرهنگی تورک‌های باستان هستند که در منطقه اورخون در مغولستان امروزی کشف شده‌اند. این کتیبه‌ها به خط اورخون نوشته شده‌اند و به قرن هشتم میلادی بازمی‌گردند و اطلاعات ارزشمندی درباره تاریخ، فرهنگ، و ساختار اجتماعی تورک‌های باستان ارائه می‌دهند.

الفبای اورخون

الفبای اورخون که به آن الفبای گؤک‌تورک نیز گفته می‌شود، یک سیستم نوشتاری قدیمی است که توسط تورک‌های باستان استفاده می‌شد. این الفبا از ۳۸ علامت تشکیل شده است که شامل حروف صامت و مصوت می‌شود. این الفبا به صورت عمودی از بالا به پایین و یا از راست به چپ خوانده می‌شد. الفبای اورخون یکی از اولین سیستم‌های نوشتاری است که توسط تورک‌ها ابداع شد و نقش مهمی در تاریخ و فرهنگ تورک‌ها ایفا کرده است.

متن‌شناسی کتیبه‌های اورخون

متن‌شناسی کتیبه‌های اورخون شامل مطالعه و تحلیل متون نوشته‌شده بر روی این کتیبه‌ها است. این کتیبه‌ها عمدتاً به زبان تورکی باستان نوشته شده‌اند و محتوای آنها شامل توصیف رویدادهای تاریخی، افتخارات پادشاهان، و توصیه‌های اخلاقی و اجتماعی است.

مطالعه این کتیبه‌ها به محققان کمک می‌کند تا درک بهتری از تاریخ، فرهنگ، و زبان تورک‌های باستان به دست آورند. این کتیبه‌ها همچنین نشان‌دهنده اهمیت نوشتار و ثبت تاریخ در جوامع باستانی هستند.

اهمیت کتیبه‌های اورخون

کتیبه‌های اورخون نه تنها از نظر تاریخی و زبانی اهمیت دارند، بلکه از نظر فرهنگی و هویتی نیز برای تورک‌ها بسیار ارزشمند هستند. این کتیبه‌ها به عنوان نمادی از هویت و تاریخ مشترک تورک‌ها شناخته می‌شوند و نقش مهمی در شکل‌گیری هویت ملی و فرهنگی تورک‌ها ایفا کرده‌اند. متن کتیبه‌های اورخون ترکیبی از روایات تاریخی، سیاسی و فرهنگی مربوط به امپراتوری گؤک‌تورک است. این کتیبه‌ها به افتخارات و نبردهای پادشاهان تورک، اتحاد اقوام تورک و هشدارهایی درباره اشتباهات گذشته اشاره دارند. در ادامه، خلاصه‌ای از مهم‌ترین مضامین کتیبه‌های اصلی آورده شده است:

۱. کتیبه کول تیگین:
این کتیبه به یادبود کول تیگین، شاهزاده و فرمانده نظامی گؤک‌تورک، به دستور برادرش بیلگه قاغان نوشته شده است. مضامین اصلی این کتیبه عبارت‌اند از:

🔹 شرح فتوحات نظامی کول تیگین در نبردهای مختلف

🔹 ستایش از خردمندی و دلاوری کول تیگین

🔹 تأکید بر اهمیت اتحاد میان اقوام تورک
هشدار درباره خطر پیروی از چینی‌ها و از دست دادن استقلال

مثالی از متن:

ما، تورک‌ها، مردمی بودیم که از آسمان آبی و زمین زیرین زاده شدیم. پادشاهانی داشتیم که ما را اداره می‌کردند، وقتی که تورک‌ها دارای خاقان بودند، کشور و ملت خوب اداره می‌شد. اما وقتی که ما از خرد و آگاهی دور شدیم و به فریب دشمنان، به‌ویژه چینی‌ها، اعتماد کردیم، ملت تورک دچار مصیبت و بردگی شد.

این بخش از کتیبه نشان می‌دهد که تورک‌ها بر استقلال و اتحاد تأکید داشتند و از خطر سلطه‌جویی چین هشدار می‌دادند.

۲. کتیبه بیلگه خاقان: کتیبه‌ی بیلگه خاقان، که توسط خودش نوشته شده، بر رهبری خردمندانه و تلاش برای اتحاد تورک‌ها تمرکز دارد. مضامین اصلی این کتیبه:

🔹 بیان مسئولیت‌های خاقان در حفظ ملت
توصیه به تورک‌ها برای پرهیز از اختلافات داخلی

🔹 هشدار درباره تأثیرات منفی نفوذ فرهنگ بیگانگان

🔹 تلاش برای احیای عظمت امپراتوری تورک

مثال از متن:

من، بیلگه خاقان، برای مردم تورک روز و شب تلاش کردم تا آنها را دوباره متحد کنم. اگر فرمانروای خردمند و سپاهیان دلیر نباشند، کشور از هم خواهد پاشید.

۳. کتیبه تونیوقوق: این کتیبه به افتخار تونیوقوق، وزیر و مشاور بزرگ امپراتوری گؤک‌ترک، نوشته شده است. این متن برخلاف دو کتیبه قبلی، اول‌شخص است و تونیوقوق خودش وقایع را روایت می‌کند. مهم‌ترین مضامین این کتیبه:

🔹 نقش تونیوقوق در حفظ استقلال تورک‌ها

🔹 جنگ‌های او علیه چینی‌ها و دشمنان داخلی

🔹 ستایش از سیاست‌های خردمندانه برای تقویت دولت

مثال از متن:

وقتی که مردم تورک بدون خاقان ماندند، چینی‌ها آنها را برده کردند. من دیدم که ملت تورک در حال نابودی است، پس برخاستم، سلاح برداشتم و برای استقلال جنگیدم.

جمع‌بندی

متون کتیبه‌های اورخون علاوه بر ارزش تاریخی، نشان‌دهنده‌ی هویت ملی، استقلال‌طلبی و ارزش‌های فرهنگی تورک‌های باستان هستند. پیام‌های این کتیبه‌ها به مردم هشدار می‌دهد که از اختلاف داخلی پرهیز کنند، به رهبری خردمند احترام بگذارند و فریب سیاست‌های چینی‌ها را نخورند.

🌐 @TurkUygarligi


امپراتوری بردباری: چنگیز خان و میراث آزادی دینی

بررسی کتاب «چنگیز خان و جستجو برای خدا: چگونه بزرگ‌ترین فاتح جهان به ما آزادی مذهبی داد» نوشته‌ی جک ویدرفورد


در سال ۱۹۸۵، مغولستان هنوز در نگاه بسیاری منطقه‌ای دورافتاده و کم‌اهمیت به نظر می‌رسید. اما امروزه، به لطف پژوهش‌هایی مانند آثار جک ویدرفورد، این کشور به جایگاه شایسته‌ای در تاریخ بازگشته است. ویدرفورد، انسان‌شناسی که کنجکاوی علمی‌اش او را به مطالعۀ عمیق مغول‌ها کشاند، در کتاب خود استدلال می‌کند که چنگیز خان، برخلاف تصور عمومی، نه‌تنها یک فاتح بی‌رحم نبود، بلکه یکی از بنیان‌گذاران ایدۀ آزادی مذهبی در جهان به شمار می‌رود.

چنگیز خان که خود به تنگریسم (دین باستانی تورک‌ها) معتقد بود، در قلمرو وسیعش آزادی مذهبی را برای همۀ پیروان ادیان مختلف ـ از اسلام و مسیحیت گرفته تا بودیسم و یهودیت ـ تضمین کرد. او باور داشت که جوامعی با ادیان مختلف می‌توانند تحت یک حکومت واحد، در کنار هم به‌طور مسالمت‌آمیز زندگی کنند، بدون آن‌که محدودیت‌های مذهبی یا دیوارهای تبعیض‌آمیز میان آن‌ها ایجاد شود.

ویدرفورد پا را فراتر می‌گذارد و ادعا می‌کند که این سیاست بردبارانۀ چنگیز خان، الهام‌بخش جدایی دین از دولت در نظام‌های مدرن، از جمله ایالات متحده، بوده است. او به شباهت‌های قابل‌توجه میان یاسای مغولی (قوانین چنگیز خان) و اصول مندرج در قانون اساسی آمریکا اشاره می‌کند. مانند این اصل که «هیچ‌کس نباید به خاطر باورهای دینی‌اش مورد آزار و اذیت قرار گیرد» ـ عبارتی که شباهت زیادی به قانون آزادی مذهبی ویرجینیا دارد که توسط توماس جفرسون تدوین شده بود.

هرچند این ارتباط ممکن است در نگاه اول نامحتمل به نظر برسد، اما ویدرفورد با ارائۀ شواهدی محکم، این ایده را مطرح می‌کند که بسیاری از مفاهیم بنیادین غرب، ریشه در شرق دارند. او مغولستان را نه به‌عنوان یک سرزمین دورافتاده و فراموش‌شده، بلکه به‌عنوان یکی از تأثیرگذارترین تمدن‌های تاریخ معرفی می‌کند.

در یک معنا، همۀ ما مغول هستیم؛ همۀ ما یکی هستیم.

در نهایت، این کتاب چالشی برای بازاندیشی در تاریخ و درک بهتر میراث تمدن‌هایی است که بیش از آن‌چه تصور می‌کنیم بر دنیای امروز ما تأثیر گذاشته‌اند.


متن فوق خلاصۀ مقاله‌ای با همین نام از روزنامۀ نیویورک‌تایمز است.


#خاقان‌های_تورک
#دولتمردان_تورک
#دولت_مغول
#جک_ویدرفورد

@TurkUygarligi


Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
شادی مردم کوزووو پس از اعلام رسمی شدن زبان تورکی در این کشور

مردم کوزووو پس از اعلام رسمی شدن زبان تورکی در این کشور با لباس سنتی و تیپ دورۀ عثمانی جشن گرفتند.

شایان ذکر است که زبان تورکی در کشورهای مختلف اروپا، از جمله در مولداوی، مجارستان، صربستان، رومانی، قبرس، روسیه و ... نیز زبان رسمی و دولتی است.

زبان تورکی همچنین در کشورهای چین، افغانستان، عراق و سوریه نیز زبان رسمی است.

دلیل رسمی بودن زبان تورکی در این کشورها وجود شهروندان تورک در این کشورهاست.

در ایران که حدود نصف شهروندان کشور تورک می‌باشند، زبان تورکی نه تنها رسمیت ندارد بلکه عملاً ممنوع است.

#زبان_تورکی
#لزوم_رسمیت_زبان_تورکی

@TurkUygarligi


Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
اُتو کردن لباس در میان تورک‌های قدیم


به گفتۀ «محمود کاشغارلی» در کتاب «دیوان لغات‌التورکِ» تورک‌ها حداقل ۱۰۰۰ سال قبل لباس‌های خود را اتو می‌کردند. شکل قدیمی کلمۀ اتو که در این کتاب به صورت «وسیله‌ای آهنی به شکل ماله که پس از گرم شدن بر روی لباس‌ها کشیده شده و چین و چروک آنها را صاف می‌کند» تعریف شده، «اوتوگ Ütüg» می‌باشد. همچنین در دیوان لغات‌التورک فعل «اوتیدی Ütidi» (اتو کرد) هم ذکر شده است.

فعل اتو کردن امروزه نیز در زبان تورکی به شکل «اۆتۆله‌مک Ütülemek» و ریشۀ آن «اۆتمک Ütmek» موجود بوده و به کار می‌روند.

لازم به ذکر است که تورک‌ها از ایام قدیم در موضوع لباس و پوشش دارای یک فرهنگ مترقی در میان ملل جهان بوده و در این خصوص زبانزد خاص و عام بوده‌اند.

به‌طور مثال «چیچک خاتون» (مرگ، ۷۵۰ م.) دختر امپراتور خزر که همسر کُنستانتینوس پنجم امپراتور بیزانس بود، با لباس‌های زیبای تورکی خود بسیار مورد توجه قرار گرفت و به تقلید از پوشش این پرنسس تورک، در سرزمین بیزانس یک جریان مُد لباس پدیدار گشت.

همچنین می‌دانیم که اروپاییان پوشیدن شلوار و چکمه را نیز از تورکان اقتباس نموده‌اند.

@TurkUygarligi


رسمیت زبان تورکی در استان صلاح‌الدین عراق

پس از استان کرکوک، در استان صلاح‌الدین عراق با بیش از یک میلیون جمعیت نیز زبان تورکی به موقعیت زبان رسمی ارتقاء یافت. استاندار صلاح‌الدین طی اطلاعیه‌ای رسمیت زبان تورکی در این استان را به اطلاع عموم رسانید.

قبلاً نیز در استان کرکوک که از مهم‌ترین مناطق سکونت تورک‌های عراق است، زبان تورکی رسمی شده بود.

🌐 @TurkUygarligi


مراسم افتتاحیه «آکتائو: پایتخت فرهنگی جهان تورک» ماه آوریل برگزار می‌شود


آکتائو قزاقستان به عنوان «پایتخت فرهنگی جهان تورک» برای سال ۲۰۲۵ انتخاب شده و مراسم افتتاحیه آن در تاریخ ۵ آوریل ۲۰۲۵ با حضور بیش از ۵۰۰ هنرمند برگزار خواهد شد.

سازمان بین‌المللی فرهنگ تورک در تاریخ ۵ آوریل ۲۰۲۵، مراسم افتتاحیه «پایتخت فرهنگی جهان تورک» را در شهر آکتائو قزاقستان برگزار خواهد کرد. این شهر به عنوان پایتخت فرهنگی جهان تورک برای سال ۲۰۲۵ انتخاب شده و مراسم قرار است بیش از ۵۰۰ هنرمند از مناطق مختلف جهان تورک را گرد هم آورد. جلسه هماهنگی آماده‌سازی‌های مرتبط با این رویداد برگزار شد.

جلسه هماهنگی آماده‌سازی‌های مرتبط با مراسم افتتاحیه پایتخت فرهنگی جهان تورک و همچنین رویدادهای مختلفی که در طول سال برگزار خواهند شد، در شهر آکتائو با حضور سلطان رایف، دبیرکل سازمان بین‌المللی فرهنگ تورک (تورک‌سوی)، نوردولت کیلیبای، استاندار مانگیستاو (مین قشلاق) و دیگر مقامات کشوری قزاقستان برگزار شد.

این رویداد فرهنگی قرار است در ۵ آوریل ۲۰۲۵ به میزبانی آکتائو (آک‌داغ) قزاقستان برگزار شود.

🌐 @TurkUygarligi


دانشمند تورک لطفی علی‌عسکرزاده (لطفی زاده) و منطق فازی


۱. پیشینه لطفی زاده:

- نام کامل: لطفی علی‌عسکرزاده، معروف به لطفی زاده.

- تبار و ملیت: او در سال ۱۹۲۱ در باکو به دنیا آمد. پدرش یک تورک اهل اردبیل و مادرش روس بود. او بعداً به ایران و سپس به ایالات متحده مهاجرت کرد.
وی همواره خود را یک تورک می‌دانست و در یک مصاحبه خصوصیات بارز خودش منجمله سرسخت بودن و داشتن عزم راسخ در مجادلات را ناشی از تورک بودنش بیان کرده است: «این ویژگی نترسیدن از مجادله و مقابله تا حد زیادی در سنت تورکی ریشه دارد. این بخش از شخصیت من است و به عنوان بخشی از منطق فازی که توسعه داده‌ام نقش مهمی داشته است.»

- حرفه: او استاد دانشگاه کالیفرنیا، برکلی بود و در دهه ۱۹۶۰ منطق فازی را پایه‌گذاری کرد. لطفی زاده در سال ۲۰۱۷ درگذشت.


۲. منطق فازی:

- مفهوم: لطفی زاده در سال ۱۹۶۵ در مقاله‌ای با عنوان "مجموعه‌های فازی" منطق فازی را معرفی کرد. این نظریه به چالش کشیدن منطق کلاسیک باینری (درست/غلط، ۰/۱) با معرفی *درجات حقیقت* (مقادیر بین ۰ و ۱) است.

- ایده اصلی: منطق فازی اجازه می‌دهد که عضویت در مجموعه‌ها به صورت جزئی باشد، که این امکان را فراهم می‌کند تا با عبارات مبهم یا نادقیق (مانند "گرم"، "بلند") استدلال شود.

- تفاوت با احتمال: منطق فازی به *عدم قطعیت امکان‌پذیر* (اینکه یک گزاره چقدر درست است) می‌پردازد، نه به احتمال وقوع یک رویداد.


۳. کاربردها:

- سیستم‌های کنترل: در قطارهای زیرزمینی ژاپن (مانند قطار سندای) برای کنترل نرم شتاب و ترمز، و همچنین در سیستم‌های تهویه مطبوع استفاده می‌شود.

- الکترونیک مصرفی: ماشین‌های لباس‌شویی، کولرهای گازی و دوربین‌ها از منطق فازی برای تنظیم عملیات خود بر اساس ورودی‌های مبهم (مانند اندازه بار، نور محیط) استفاده می‌کنند.

- هوش مصنوعی و پزشکی: در سیستم‌های خبره و ابزارهای تشخیصی برای بهبود تصمیم‌گیری به کار می‌رود.


۴. پذیرش اولیه و میراث:

- شک و تردید: در ابتدا، برخی از محققان غربی به این نظریه انتقاد کردند و آن را زائد یا هم‌پوشان با نظریه احتمال می‌دانستند.

- پذیرش جهانی: این نظریه در ژاپن و سپس در سراسر جهان برای حل مسائل مهندسی مورد استقبال قرار گرفت.

- جوایز: لطفی زاده در اواخر عمرش به دلیل تحول در حوزه‌هایی مانند هوش مصنوعی و تئوری کنترل مورد تقدیر قرار گرفت.


۵. اهمیت منطق فازی:

- منطق فازی پلی بین استدلال انسانی (پیچیده و زبانی) و سیستم‌های محاسباتی ایجاد کرد و به ماشین‌ها این امکان را داد تا با پیچیدگی‌های دنیای واقعی کنار بیایند.

- این نظریه راه را برای پیشرفت در یادگیری ماشین، رباتیک و فناوری‌های تطبیقی هموار کرد.


جمع‌بندی: لطفی زاده، دانشمند تورک با ارائه نظریه منطق فازی، تحولی بزرگ در مهندسی و هوش مصنوعی ایجاد کرد و نشان داد که هوش اغلب در پذیرش ابهام‌ها نهفته است، نه در مقابله با آنها. این ریاضی‌دان و دانشمند برجسته تورک، مردی است که نظریه منطق فازی را به جهان معرفی کرد و انقلاب بزرگی در دنیای فناوری و هوش مصنوعی به پا کرد. از دوربین‌ها و ماشین‌های لباسشویی گرفته تا ربات‌های هوشمند، تاثیرات نظریه او همچنان در صنایع مختلف و دنیای هوش مصنوعی و کامپیوتر ادامه دارد.

@TurkUygarligi


قاضی برهان‌الدین



قاضی برهان‌الدین (۱۳۹۸ - ۱۳۴۵) دولتمرد، عالم، ادیب و شاعر بزرگ تورک می‌باشد. نام اصلی وی برهان‌الدین احمد است و خانواده‌اش منسوب به قبیله «سالور» از تورکان اوغوز می‌باشد که در قرن ۱۳ از تورکیستان به آناتولی کوچ کرده، ابتدا در «کاستامونو» و سپس در «کایسری» ساکن شدند.

تحصیلات ابتدایی خود را از ۴ سالگی در نزد پدرش شروع کرده ضمن یادگیری زبانهای عربی و فارسی مدتی بعد در مدرسه مشغول آموختن علومی مانند لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، عروض، حساب، منطق و حکمت شد.

در سال ۱۳۵۸ در ۱۴ سالگی با پدرش به مصر رفته و در آنجا شروع به تحصیل در دروسی مانند فقه، اصول فقه، فرایض، حدیث، تفسیر، هیئت و طب نمود. در سال ۱۳۶۲ به شام رفته و ۱۸ ماه از کلاسهای درس مولانا قطب‌الدین رازی استفاده کرد. پس از رفتن به حج (که در برگشت پدرش وفات نمود) به مدت یک سال در حلب به تحصیلات خود ادامه داد.

برهان‌الدین در سال ۱۳۶۴ به کایسری برگشت. با انقراض دولت سلجوقی در آناتولی دولتهای محلی (بگ'لیکلر) تأسیس شده بودند که کایسری هم جزو دولت محلی کوچکی بنام ائرتنا (Eretna) بود که در «سیواس» و شهرهای اطراف بنا نهاده شده بود و حاکم آن هم غیاث‌الدین محمد بگ بود.

برهان‌الدین مدتی بعنوان قاضی القضات در کایسری انجام وظیفه نموده و ثابت نمود که دولتمردی عالم، عادل، باهوش، شجاع و مردم‌دار است. بعدها نیز در پستهایی مانند مشاور بگ، وزیر و نایب بگ در دولت ائرتنا اشتغال داشته و نهایتاً دست به تأسیس دولت قاضی برهان‌الدین به مرکزیت سیواس زده و ۱۸ سال حکومت نمود.

قاضی برهان‌الدین در کنار این زندگی پر تلاطم، با ادبیات و شعر هم مشغول بوده و به سه زبان عربی و فارسی و تورکی شعر سروده است. دیوان اشعار تورکی وی شامل ۱۵۰۰ غزل، ۲۰ رباعی و ۱۱۹ تویوغ است. وی از پیشگامان سرودن شعر تورکی در وزن عروض می‌باشد. در کنار غزلهای عاشقانه، اشعاری با مضمون دینی و تصوف هم دارد. برهان‌الدین در اشعارش از زبان محاوره مردمی هم استفاده می‌کرد که به اشعارش ویژگی خاصی می‌بخشد. همچنین به آرایه‌های ادبی بخصوص جناس علاقه ویژه‌ای داشت.

برهان‌الدین بعنوان یک شاعر متصوف که اشعار زیبای تصوفی فراوانی دارد، هرگز زندگی دنیوی را اهمال نکرده و از ذوق و صفای دنیای مادی غافل نبود. غزلهایش مملو از عشق بشری و مادی است، حیات پر جنب و جوش وی نیز مملو از ماجراجویی، مبارزه و جنگ بود که بازتاب این وجه شخصیتی و حالات روحی وی را نیز در اشعارش می‌بینیم. همچنین در اشعارش در رابطه با طبیعت به تصویرپردازی‌های بسیار زیبایی برخورد می‌کنیم.

یک تویوغ از قاضی برهان‌الدین:

حاققا شوکور قوچلارین دئورانی‌دیر
جومله عالم بو دم‌ین حئیرانی‌دیر
گون باتاندان گون دوغان یئره دگین
عشق اری‌نین بیر نفس سئیرانی‌دیر



یک غزل از قاضی برهان‌الدین:

گؤزونه گووه‌­ن­نی گؤر، اؤزونه اؤزه‌­ننی گؤر 
سؤزونه سئوین­نه باخ، قددینه قیوانانی گؤر

نئجه جادو ایسه گؤزو، نئجه تاتلو ایسه توزو  
نئجه شیرین ایسه سؤزو، سن آنا اینانانی گؤر

کؤنولوم چَلَب ائویدیر، یؤنو اول یولا قاویدیر 
ایکی دونیا بیر جویدیر، بو قانینا قانانی گؤر

بنی جانیمین سپندی، ساچی عقلیمین کمندی
جانینا سالیب بو بندی، اول اودونا یانانی گؤر

بو نه ساچ معطّر اولموش، بو نه یوز منوّر اولموش
 نه یاناق گول-ی تَر اولموش، جانینی یا جانانی گؤر


#پادشاهان_شاعر_تورک

@TurkUygarligi


پادشاه-دانشمندِ تورک: اولوغ‌بیگ (اولو بیگ) /اُلُغ‌بیگ (۱۳۹۴–۱۴۴۹ میلادی) 

اولوغ‌بیگ، با نام اصلی میرزا محمد تراغای بن شاهرخ، از پادشاهان تیموری و دانشمند برجسته در حوزه‌های نجوم، ریاضیات و فرهنگ بود. او به عنوان یکی از نوادر تاریخ، ترکیبی نادر از حکمرانی و دانشمندی را تمثیل می‌کند. در زیر به مهمترین جنبه‌های زندگی و دستاوردهای او اشاره می‌شود:


زندگی و پیشینه 

- تولد و خانواده: اولوغ‌بیگ در ۲۲ مارس ۱۳۹۴ میلادی در سلطانیه (استان زنجان کنونی ایران) زاده شد. او نوهٔ امیرتیمور بزرگ و فرزند شاهرخ و گوهرشاد بیگم بود. مادرش از شاهزادگان تورک و حامی هنر و معماری، از جمله سازنده مسجد گوهرشاد در مشهد بود.

- حکومت: در ۱۶ سالگی به فرمانروایی سمرقند منصوب شد و پس از مرگ پدرش در ۱۴۴۷ میلادی، به‌طور رسمی به سلطنت تیموریان رسید. دوران حکومتش کوتاه (۱۴۴۷–۱۴۴۹) و مملو از چالشهای سیاسی بود.

- کتابخانه و تألیفات: اولوغ‌بیگ به جمع‌آوری کتاب‌ها و منابع علمی اهمیت می‌داد و کتابخانه‌ای بزرگ در سمرقند تأسیس کرد. او همچنین آثار علمی و ادبی متعددی نوشت که برخی از آن‌ها به نجوم مربوط می‌شود.

- حمایت از هنر و ادبیات: او از شاعران و هنرمندان حمایت می‌کرد و در دربار او، فرهنگ و هنر رونق یافت.

او تنها دو سال حکومت رسمی داشت و بیشتر وقت خود را به پژوهشهای علمی اختصاص میداد تا سیاست.


دستاوردهای علمی و فرهنگی

۱. رصدخانه سمرقند
   - بین سالهای ۱۴۲۴ تا ۱۴۲۹ میلادی، رصدخانه‌ای عظیم در سمرقند ساخت که به عنوان یکی از پیشرفته‌ترین مراکز نجومی جهان اسلام شناخته می‌شد. این رصدخانه مجهز به ابزارهایی مانند «سکستانت فخری» با شعاع ۳۶ متر بود که دقت اندازه‌گیری زوایای ستارگان را تا چند ثانیه قوس افزایش می‌داد.

   - در این رصدخانه، فهرست ستاره‌ای شامل ۱۰۱۸ ستاره تهیه شد که دقتی فراتر از کارهای بطلمیوس داشت و اولین فهرست مستقیم پس از هیپارخوس یونانی بود.

۲. زیج سلطانی
   - اولوغ‌بیگ با همکاری دانشمندانی مانند غیاث‌الدین جمشید کاشانی و علی قوشچی، «زیج سلطانی» را تدوین کرد. این اثر شامل محاسبات دقیق نجومی، جداول مثلثاتی و تقویمی بود که تا قرنها معیار دانشمندان جهان اسلام و اروپا قرار گرفت.

   - محاسبه طول سال نجومی او (۳۶۵ روز، ۶ ساعت، ۱۰ دقیقه و ۸ ثانیه) تنها ۵۸ ثانیه با مقدار امروزی اختلاف داشت.

۳. مدارس و مراکز آموزشی
   - مدرسه اولوغ‌بیگ در میدان ریگستان سمرقند (۱۴۱۷–۱۴۲۰) را تأسیس کرد که به کانون آموزش ریاضیات، نجوم و هنر تبدیل شد. این مدرسه میزبان دانشمندانی از سراسر جهان اسلام بود.

۴. ریاضیات
   - جداول سینوس و تانژانت او با دقت ۸ رقم اعشاری، از پیشرفته‌ترین محاسبات قرون وسطی محسوب می‌شدند.


میراث و تأثیرات

- نجوم: کارهای او پایه‌های نجوم رصدی را تقویت کرد و آثارش در اروپا (از قرن ۱۷) ترجمه شد. دهانه «اولوغ‌بیگ» در ماه به پاس خدماتش به نام وی نامگذاری شد.

- فرهنگ: سمرقند در دوران او به مرکز فرهنگی و علمی آسیای مرکزی تبدیل شد. حمایتش از هنرمندان و معماران، میراث تیموری را غنی‌تر کرد.

- انتقادات امروزی: با وجود نقش برجسته‌اش، اولوغ‌بیگ در ایران امروز کمتر شناخته شده است. نبود نمادهایی مانند تندیس یا مراکز آموزشی به نام او، موضوع بحثهای انتقادی است.


نتیجه‌گیری

اولوغ‌بیگ نماد نادر یک حاکم-دانشمند بود که با تأسیس نهادهای علمی و تولید آثار ماندگار، جایگاهی بی‌همتا در تاریخ علوم اسلامی یافت. میراث او نه تنها در آثار مکتوب، بلکه در الهام‌بخشی به نسلهای بعدی دانشمندان جهان اسلام و فراتر از آن زنده است.

@TurkUygarligi


اسب‌های قره‌باغ که نمایانگر ظرافت و قدرت تاریخ تورک هستند، با موهای طلایی رنگشان به عنوان نمادهایی خیره‌کننده شناخته می‌شوند.

حرکات سریع، مقاومت بالا با غذای کم و سرعت بالا، اسب‌های قره‌باغ را به عنصری تبدیل کرده بود که در میدان‌های نبرد نمی‌شد از آن چشم‌پوشی کرد.

اسب‌های قره‌باغ به‌ویژه در قرن ۱۸ میلادی، به‌دلیل مراقبت و پرورش باکیفیت در کاخ خان‌ها، از نظر کیفیت به اوج خود رسیدند.

در سال ۱۸۶۷، اسب‌های خورشیدبانو ناتوان (دختر خان)، با کسب مدال طلا در پاریس به شهرتی جهانی دست یافتند.

بدین ترتیب دولت‌های اروپایی، ویژگی‌های منحصربه‌فرد اسب‌های قره‌باغ را کشف کردند و این نژاد به‌دلیل عملکرد بی‌نظیرش، مورد استقبال فراوان قرار گرفت.

همچنین این اسب‌ها به‌دلیل تعامل ژنتیکی با اسب‌های تورکمن آخال‌تکه، ویژگی‌های بی‌نظیری به‌دست آوردند.

اسب قره‌باغ نماد باشگاه فوتبال قره‌باغ است که نماینده آذربایجان در فوتبال جهان است که با افتخار در لوگوی این باشگاه جای گرفته است.

پرورش اسب قره‌باغ در دوران اتحاد جماهیر شوروی سخت‌ترین دوره خود را سپری کرد، لیکن مردم منطقه با تلاش موفق به حفظ این نژاد شدند.

اسب‌های قره‌باغ به‌عنوان سمبل شجاعت در جنگ‌ها و نماد زیبایی در دوران صلح، چون نگینی بر تارک تاریخ تورک می‌درخشند.

@TurkUygarligi


اسب‌های قره‌باغ: نقطه تلاقی قدرت و اصالت
@TurkUygarligi


کنگش، توی، قورولتای: بازتاب روح دمکراتیک تورک‌ها در تاریخ


مقدمه

در تاریخ تمدن‌های مختلف، نهادها و سازوکارهای اجتماعی نقش اساسی در شکل‌گیری و مدیریت جوامع ایفا کرده‌اند. یکی از این نهادها در تاریخ تورک‌، مفاهیم کنگش (کنش)، توی و قورولتای است که هر یک به نوعی نمایانگر اراده جمعی و تصمیم‌گیری مشورتی در میان تورک‌ها بوده‌اند. این مفاهیم نه تنها نشان‌دهنده ساختار سیاسی و اجتماعی جوامع تورک هستند، بلکه به نوعی بازتاب‌دهنده فرهنگ و هویت این اقوام نیز می‌باشند. در این نوشتار کوتاه به بررسی این مفاهیم و کارکردهای آن‌ها خواهیم پرداخت.

کنگش، توی، قورولتای

کنگش، توی و قورولتای هر یک به نوعی نهادهای اجتماعی و سیاسی در جوامع تورک به شمار می‌روند. کنگش به معنای مجمع یا شورای بزرگ است که اعضای آن از اقوام مختلف انتخاب می‌شوند و به بحث و تبادل نظر در مورد مسائل مهم اجتماعی و سیاسی می‌پردازند. توی نیز به معنای گردهمایی یا تجمع است که معمولاً در مواقع خاص و برای تصمیم‌گیری‌های فوری برگزار می‌شود. قورولتای، به عنوان یکی از نهادهای کلیدی در تاریخ تورک، مجمعی است که در آن سران قبایل و نمایندگان جامعه گرد هم می‌آیند تا درباره مسائل حیاتی مانند جنگ، صلح و اداره جامعه تصمیم‌گیری کنند. این سه مفهوم به طور کلی نشان‌دهنده نوعی از مشارکت جمعی و اراده مشترک در میان تورک‌ها هستند که در دوره‌های مختلف تاریخی و تحت حکومت‌های گوناگون مورد استفاده قرار گرفته‌اند.

کارکردهای قورولتای

قورولتای، در سنت دولتی تورک‌ها، یک شورای مشورتی مهم بود. در این گردهمایی‌های بزرگ که تحت رهبری خاقان برگزار می‌شد، مسائل سیاسی، نظامی، اقتصادی و حقوقی و همچنین جنگ، صلح، انتخاب رهبر جدید یا دیگر موضوعات مهم مورد بحث قرار می‌گرفت.

قورولتای به عنوان نمادی از دموکراسی ابتدایی و مشارکت جمعی در جوامع سنتی این اقوام تلقی می‌شود و نقش مهمی در شکل‌گیری هویت و فرهنگ آن‌ها داشته است.

قورولتای دارای کارکردهای متنوعی است که هر یک به نوعی بر روند تصمیم‌گیری و مدیریت جامعه تأثیرگذار بوده‌اند:

۱. تصمیم‌گیری سیاسی: قورولتای به عنوان نهادی برای اتخاذ تصمیمات سیاسی مهم عمل می‌کرد. سران قبایل در این مجمع گرد هم می‌آمدند تا درباره جنگ، صلح و دیگر مسائل سیاسی بحث کنند.

۲. مشاوره و راهنمایی: اعضای قورولتای به عنوان مشاوران یکدیگر عمل می‌کردند و نظرات خود را در مورد مسائل مختلف ارائه می‌دادند. این مشاوره‌ها می‌توانستند به تصمیمات بهتر و کارآمدتر منجر شوند.

۳. تقویت هویت فرهنگی: قورولتای به عنوان نمادی از اتحاد و همبستگی تورک‌ها عمل می‌کرد و باعث تقویت هویت فرهنگی و ملی آن‌ها می‌شد.

۴. حل اختلافات: یکی از کارکردهای مهم قورولتای، حل اختلافات بین قبایل و گروه‌های مختلف بود. این مجمع می‌توانست فضایی برای گفتگو و مصالحه فراهم کند.

۵. تدوین قوانین: قورولتای نقش مهمی در تدوین و تصویب قوانین داشت که بر اساس آن‌ها جامعه اداره می‌شد.

نتیجه‌گیری

در نهایت، کنگش، توی و قورولتای به عنوان نهادهای کلیدی در تاریخ تورک، نشان‌دهنده اهمیت مشارکت جمعی و تصمیم‌گیری اجتماعی هستند. این مفاهیم نه تنها به ساختار سیاسی و اجتماعی جوامع تورک کمک کرده‌اند بلکه به تقویت هویت فرهنگی و ملی آن‌ها نیز پرداخته‌اند. با بررسی کارکردهای قورولتای، می‌توان دریافت که این نهاد چگونه توانسته است در طول تاریخ به عنوان ابزاری برای مدیریت دمکراتیک جامعه و حفظ انسجام اجتماعی عمل کند.

@TurkUygarligi


امیر تیمور رهبری واقعی و یک فرمانده بزرگ تورک بود؛ ارتش را شرف، آبرو و غرور خود می‌دانست. اگر از بینی یکی از سربازش خون می‌آمد، می‌توانست شهری که باعث آن شده را با خاک یکسان کند.

هارولد آلبرت لمب، زندگینامه امیرتیمور

@TurkUygarligi


کارت تبلیغاتی دوران جنگ استقلال (قورتولوش ساواشی) که روی آن به تورکی عثمانی کلمه بوزقورد (گرگ خاکستری) نوشته شده است.
در تصویر زنی که مشعل در دست راست خود دارد و آشینا (گرک ماده در میتولوژی تورک‌ها) که نجات دهنده ملت تورک است را تمثیل می‌کند. در دست چپش نیز درخت زندگی که نماد تولد دوباره است را گرفته است. در کنارش هم سمبل تورک‌ها یعنی بوزقورد دیده می‌شود.


@TurkUygarligi



15 ta oxirgi post ko‘rsatilgan.