یادش بخیر یبار در وصفش اینجوری نوشته بودم:
---
نوازندگان پیانو، شما دستان خدا روی زمینید.
آرزو می‌کنم روزی، در همین لحظه‌ای که انگشتان نوازنده بر روی کلاویه‌ها می‌رقصند، روحم از جسمم جدا شود. می‌خواهم آخرین نفسم با آخرین نت Come To Life عجین شود و در فضای سالن موسیقی پخش شود.
می‌خواهم در همان لحظه که چشم‌هایم را می‌بندم، تصویری از این لحظه در ذهنم نقش ببندد: سالنی تاریک، نوری ملایم که بر روی پیانو می‌تابد، صدای دلنشین پیانو که روحم را نوازش می‌دهد و من، آرام و آسوده در آغوش موسیقی، به ابدیت می‌پیوندم.
انگار Come To Life، مرثیه‌ای است که از پیش برای خودم سروده‌ام. هر نت، کلمه‌ای است از وصیت‌نامه روحم. وصیتی که می‌گوید: "مرا در دل این پیانو و این موسیقی به خاک بسپارید."
---
---
نوازندگان پیانو، شما دستان خدا روی زمینید.
آرزو می‌کنم روزی، در همین لحظه‌ای که انگشتان نوازنده بر روی کلاویه‌ها می‌رقصند، روحم از جسمم جدا شود. می‌خواهم آخرین نفسم با آخرین نت Come To Life عجین شود و در فضای سالن موسیقی پخش شود.
می‌خواهم در همان لحظه که چشم‌هایم را می‌بندم، تصویری از این لحظه در ذهنم نقش ببندد: سالنی تاریک، نوری ملایم که بر روی پیانو می‌تابد، صدای دلنشین پیانو که روحم را نوازش می‌دهد و من، آرام و آسوده در آغوش موسیقی، به ابدیت می‌پیوندم.
انگار Come To Life، مرثیه‌ای است که از پیش برای خودم سروده‌ام. هر نت، کلمه‌ای است از وصیت‌نامه روحم. وصیتی که می‌گوید: "مرا در دل این پیانو و این موسیقی به خاک بسپارید."
---