در كتاب كافى از امام صادق عليه السّلام نقل شده است كه فرمود: «اگر پنير گاهى براى برخى مضر است و [به تنهايى‏] سودى ندارد اما شكر [برگرفته از نيشكر كه معمولا قهوه‏ايى و قرمز است‏] براى همه‏ى افراد مفيد است و زيان ندارد» همچنين فرمود: «مردى به من مراجعه كرد و از بيمارى وبا شكايت نمود، به او گفتم چرا از شكر، اين غذاى حضرت سليمان غافل هستى؟ و نيز فرمود: «اوّلين كسى كه از شكر استفاده كرد، حضرت سليمان بن داوود است»
يحيى بن بشير نبّال مى‏گويد: امام صادق عليه السّلام به پدرم فرمود: «يا بشير با چه چيز بيماران خود را درمان مى‏كنيد؟» عرض كرد «با اين داروهاى تلخ» به او فرمود: «چنين نكنيد، اگر كسى از شما بيمار شد، شكر را بكوب و در آب سرد حل كن، سپس به او بده تا بنوشد، پروردگارى كه درمان را در داروهاى تلخ قرار داده قادر و تواناست، درمان را در داروهاى شيرين قرار دهد».
امام رضا عليه السّلام در كتاب عدّه مى‏فرمايد: «شكر [طبرزدى‏] خوره‏ى بلغم است و آن را ريشه كن مى‏كند».

دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام، ص: 161
@tebeeslami