وقتی سپاه تازی سعد‌ وقاص به پشت دروازه های شهر "به‌اردشیر" رسیدند، سپاه خسروتوران به فرماندهی مقرط ساسانی در شهر حضور داشتند. مقرط رو به روی مردمان شهر رفت و سوگند خورد که ای مردمان ایرانی، من و یارانم تا جان در بدن داریم برای این خاک خواهیم جنگید و سوگند می خوریم که نمی‌گذاریم خاک پارسیان زوال یابد. وقتی سپاه تازی وارد شهر شد، نخستین کسی که به جنگ سعد وقاص رفت، مقرط بود و در این جنگ دلاوری‌ها کرد و تا آخرین لحظه که جان در بدن داشت جنگید و کشته شد. سعد وقاص به بالای پیکر مقرط می‌آید و می گوید مگر شما سوگند نخوردید که نخواهید گذاشت ملک پارسیان زوال یابد، حال این ملک به دست ما زوال می‌یابد و دیگر همانندهای تو در این خاک نفس نخواهند کشید.

بن مایه: تاریخ طبری  رویه ۱۸۰۵
.