چرا واژه 《شنیدار》 نا-درست است؟

درود. آموزاکی در باره زبان پارسی:
ستاک گذشته :‌ شِنَفتَن
بُنِ ستاک گذشته : شِنَفت

ستاک اکنون-و-آینده : شِنَفیدن —> شِنَبیدن —> شِنَویدن (:شنیدن)
بُنِ ستاکِ اکنون-و-آینده : شِنَو

نامِ ستاک (:اسم مصدر) گذشته را چنین بسازیم:
بُنِ ستاک گذشته + ~ار
شِنَفت + ~ار : شِنَفتار

همانند ساختار:
گفت + ~ار : گفتار
کَرد + ~ار : کَردار
رَفت + ~ار : رَفتار

از این روی، واژه «شنیدار» نا-درست است. پس از به کار بَرِش آن بپرهیزیم. پیوسته بکوشید تا ساختارِ زبان پارسی را پاس بدارید‌.

نمونه: این برنامه‌ شنفتاری است که شما شنوندگان گرامی می‌شنوید.

سپاس
شکوهی

روز خوبی بدارید. 😄
@Tamashagaheraz