ما عشق را چیزی تصور می‌کنیم که
باید آن را از دیگری دریافت کرد.
بنابراین آن را بصورت "عشق‌ورزیدن"
تصور می‌کنیم . با این هدف باطنی که
تو را به خدا اگر عشق داری مقداری
از آن را هم در کاسه‌ی گداییِ منِ
انسانِ فقیر بریز!
گذشته از اینکه: "عشق کیفیتی است از
بودن نه ورزیدن و منتقل کردن"
اگر درون تو پر از انرژی عشق باشد نه
تنها نیازی به دریافت عشق از دیگری
نداری، بلکه جایی هم در وجود تو برای
دریافت آن نیست؛ زیرا وجود تو پر است.



                       آگاهی
                      محمدجعفر مصفا

@subliminal_biokinesis_mehregan