۱- این مسئله مرا گیج و مبهوت می‌کند. حیرانم می‌سازد. مردمان با حیرت به کوه‌هایِ رفیع، به امواجِ سهمگینِ دریا، به وسعتِ رودها، به اقیانوسی که عالم را احاطه کرده و به حرکتِ ستارگان چشم می‌دوزند، اما به خویشتن نظر نمی‌کنند.
-اعترافات، قدیس آگوستین، ترجمه‌یِ سایه میثمی، دفترِ پژوهش و نشرِ سهروردی، ١٣٩۶، ص ٣٠۴
۲- آن دگر گفت: در کشتی بودم...و تماشاها و عجایبِ دریا می‌گفت. گفتم: تماشا می‌روی؟ تماشا می‌خواهی؟ بیا اندرونِ من تماشا کن. تفرجِ عالمِ خود و اندرونِ خود کردی، تفرجِ عالمِ من و اندرونِ من بکن!
-مقالاتِ شمسِ تبریزی، شمس‌الدین محمد تبریزی، تصحیحِ محمد علی موحد، دفترِ اول، ١٣٩۶، ص ١٨۴
-اعترافات، قدیس آگوستین، ترجمه‌یِ سایه میثمی، دفترِ پژوهش و نشرِ سهروردی، ١٣٩۶، ص ٣٠۴
۲- آن دگر گفت: در کشتی بودم...و تماشاها و عجایبِ دریا می‌گفت. گفتم: تماشا می‌روی؟ تماشا می‌خواهی؟ بیا اندرونِ من تماشا کن. تفرجِ عالمِ خود و اندرونِ خود کردی، تفرجِ عالمِ من و اندرونِ من بکن!
-مقالاتِ شمسِ تبریزی، شمس‌الدین محمد تبریزی، تصحیحِ محمد علی موحد، دفترِ اول، ١٣٩۶، ص ١٨۴