مجله تلگرامی صدای پای آب

از ریاست محترم قوه قضائیه می‌خواهیم در حکم #یوسف_فرهادی_بابادی بازنگری شود. زندان فرستادن فعالان محیط‌زیست مشکلی را حل نمی‌کند.

https://www.karzar.net/161495

اخراجی های محیط زیست
حسین آخانی
شاید در هیچ دوره ای از تاریخ ایران، حال و روز محیط زیست ایران و حتی جهان تا این حد وخیم نبوده است. اوضاع ایران به واسطه چند عامل شامل موقعیت ما در کمربند خشک کره زمین، توسعه به شدت ناپایدار ناشی از سیاست های ویرانگر نیم قرن اخیر و بحران تحریم و جنگ در بعد از انقلاب، بسیار بحرانی تر از آن است که بتوان توصیف کرد.
دانش بوم شناسی و محیط زیست در صدر نیازهای هر کشوری است. آموزش و پژوهش های دقیق محیط زیستی لازم است تا بتوان برنامه ریزی درستی در جهت مقابله و راه حل مشکلات پیچیده داشت‌. در این بین نقش دانشمندان و استادان برای تربیت نسل آینده توانمند بیش از هر چیز ضروری است.
من بارها گفته ام که مشکل محیط زیست ایران انقراض یوز پلنگ نیست، بلکه انقراض متخصص محیط زیست است. متاسفانه افرادی در داخل حاکمیت – که من بشدت به هدفشان مشکوکم – حدود یک دهه است که به متخصصان محیط زیست حمله می کنند و حتی برای آنها پرونده سازی می کنند. این افراد خواسته یا ناخواسته در مسیر ناپایداری ایران حرکت می کنند. چون نمی توان به پایداری یک سرزمین اعتقاد داشت و برای دانشمندان و متخصصان علم پایداری سرزمین دردسر درست کرد. در کشورهایی که حفظ سرزمین برایشان مهم است سخت دنبال دانشمندانی می گردند که به آنها در حفظ سرزمینشان یاری کنند.
پدیده زشت اخراج دانشگاهیان و بد گمانی به متخصصان علم محیط زیست و تنوع زیستی در دولت گذشته به حد اعلای خود رسید. کسانی که می خواستند افراد کم سواد، ولی هم همسوی خود را در دانشگاهها جا کنند با ابزار گرینش عمومی از دانشگاه اخراج کردند. آسیب این اخراج ها برای این آب و خاک قابل محاسبه نیست.
در این یادداشت نام سه نفر را ذکر می کنم که در زمره سرآمدان محیط زیست کشورند. کسانی که می توانستند مانند بسیاری ایران را ترک کنند، ولی به عشق این آب و خاک در کشور ماندند تا به دانشجویان بیاموزند. من امیدوارم که وزارت عتف، بخصوص شخص وزیر محترم آقای دکتر سیمایی و ریاست محترم جمهور، ضمن بازگشت بی وقفه این عزیزان به سر کار، از آنها دلجویی و جبران خسارت کرده و مقدمات جمع آوری گزینش های عمومی و سلیقه ای را برای همیشه بردارند.
1. دکتر ابوعلی گلزاری، متخصص پسماند، دارای کارشناسی ارشد، دکتری و پسادکتری و فرصت مطالعاتی از دانشگاههای صنعتی شریف، دانشگاه تهران، دانشگاه صنعتی توکیو و عضو بنیاد ملی نخبگان است. گلزاری مجری ده ها پروژه در زمینه پسماند است و همیشه به مسئولین، صنایع و شهرداری ها مشاوره داده است. او با 54 مقاله و 1373 ارجاع و 10 جلد کتاب و اچ ایندکس 19 نسبت به بسیاری از همکاران دانشگاهی بالاتر است و در صورت ارزیابی عادلانه بدون شک شایسته مرتبه دانشیاری است. گلزاری از سال 1395 در دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران مشغول تدریس بود و در فضای رسانه ای بسیار فعال. متاسفانه به بهانه فعالیت هایی آگاهی رسانی در فضای مجازی مورد غضب مدیریت وقت دانشگاه تهران قرار گرفت و به دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت رفت. تیغ گزینش عمومی آنجا هم او را تحمل نکرد و مجبور شد که در بخش خصوصی و مشاور به فعالیتهای خود ادامه دهد.
2. دکتر مهدی کلاهی، دارای دکتری جامعه شناسی محیط زیست از دانشگاه کیوتوی ژاپن و عضو بنیاد ملی نخبگان است. وی دارای تجربیات و ارتباطات گسترده بین المللی است و با 70 مقاله علمی و 15 جلد کتاب و اچ ایندکس 14 فردی در کلاس حرفه ای بین المللی است. او از سال 1394 تا 1402 استادیار دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست دانشگاه فردوسی مشهد بود که بایستی به مرتبه دانشیاری تقی می کرد با ابزار گزینش عمومی از دانشگاه اخراج شد.
3. دکتر روح الله نوری، متخصص آب و فارغ التحصیل دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران است. ایشان سوابق بسیار درخشان و روابط بین المللی گسترده داشته و دوره های تحقیقاتی را در چندین کشور از جمله فنلاند، فرانسه، چین، کره جنوبی، سوئد و تایوان در کارنامه خود دارد. انتشار مقالات بسیار ارزشمند در مجلات معتبری چون نیچر، نیچر کامیونیکیشن، پناس با اچ ایندکس 43 و بیش از 5000 ارجاع از روح الله محققی در کلاس بالای بین المللی ساخته است.
در جامعه ای که همه مثل هم فکر میکنند انگار کسی فکر نمی کند. این متخصصان نماد دلسوزی برای کشور هستند که با کوته فکری و حذف ازاد اندیشی توسط عده ای معلوم الحال نه فقط جامعه دانشگاهی و نسل آینده، بلکه محیط زیست نحیف ایران آسیب خواهد دید، و این طرز فکر کوته بینانه آب به آسیاب دشمن ریختن است که با ناامید کردن نخبگان کشور، شرایط مهاجرت را فراهم کرده و کشور تهی از افراد دلسوز خبره محیط زیست خواهد شد و کما اینکه تاکنون در ماموریت خویش موفق بوده اند، ولی امید همیشه زنده است و ما با کمک شما و رسانه ها، صدای مظلومیت آنها را به گوش همه خواهیم رساند.
https://www.khabaronline.ir/news/1963664