به نظر میرسید شهریاری که آخرین تجربه فوتبالیش مربوط به دوران صبا باشه پرت ترین مدیر استقلال باشه اما تاجرنیا توی همین مدت کوتاه ثابت کرد که از شهریاری هم پرت تره
اولین شاخصه مدیریت قاطعیته که تاجرنیا نداره و همیشه بلاتکلیفه، فقط کافیه با همون دوران فاجعه آمیز شهریاری مقایسه بشه تا عمق فاجعه تاجرنیا مشخص بشه
شهریاری در اولین اقداماتش خطیرو کنار زد چون میخواست اختیار تام داشته باشه و کسی دخالتی نکنه پس سمیعی رو به عنوان ماشین امضا به جای خطیر مدیرعامل کرد
ابتدای فصل تصمیم گرفت حسینیو کنار بذاره، ضمن عدم پیگیری مجوزش یه گلر خارجی(البته بی کیفیت) جذب کرد
بعدها که تصمیم به برکناری نکونام شد، بلافاصله قبل از جداییش با یه مربی خارجی(پتف) توافق کرد که البته به دلایلی کنسل شد
تمام این تصمیمات از لحاظ کیفیت و درستیشون برای استقلال به هیچ وجه مناسب نبودن اما نشون میدن حداقلش شهریاری تکلیفش با خودش روشن بوده. چیزی که تاجرنیا نداره.
«Blue Coiler»
🆔
@sedaayetaj