امروز، قبل از اینکه کسی منو تأیید کنه،
قبل از اینکه نگاهی به من بیفته،
قبل از اینکه کسی دوستم بداره یا ردم کنه،
من خودم رو میپذیرم.
من با تمام زخمهام، با تمام خستگیهام،
با خاطراتی که سنگینن و لبخندهایی که نیمهکارن،همچنان ارزشمندم.
بدن من،خانهی مقدسیه که هنوز نفس میکشه،حتی وقتی درد میکشه.
قلب من،شاهد زندهی عشقه حتی اگر گاهی شک کنه.
امروز،من لازم نیست کامل باشم تا محترم باشم.فقط کافیه باشم.
کافیه خودم رو ببینم.
کافیه به خودم احترام بذارم.
نه برای اینکه بقیه بفهمن،برای اینکه روح من شایستهی حرمته
و من با همین جمله،روزمو شروع میکنم:
من محترمم، چون هستم.
نه چون باید کسی باشم.@zendeegiesaleem