دوستانی که رسانه دارن، این ادبیات رو جا بندازن:
وقتی دختر میگه «من چطور بهت اعتماد کنم؟» یا «تو باید اعتماد من رو به دست بیاری» یا «من باید آروم‌آروم بهت اعتماد کنم» پیشفرض اینه که احتمال بروز رفتارهای روان‌پریشانه تو قرار در مردان بیش از زنانه. درحالیکه دقیقاً بالعکسه.
درواقع ریسک اصلی در قرار رفتن رو پسر می‌کنه؛ چون داره نشناخته و ندیده یک هزینه‌ای رو متحمل میشه، برای کسی که نه‌تنها معلوم نیست ازش خوشش بیاد، بلکه ممکنه یک بیمار روانی باشه. تعداد دخترانی که رفتارهای ضداجتماعی سر قرار از خودشون نشون میدن، دخترهای بِکَن و سواستفاده‌گر، مودی و دوقطبی و… بسیار بیشتر از پسرهاست.
پسرها اگر تو قرار از دختری خوششون نیاد، مؤدبانه رفتار می‌کنن و توهینی نمی‌کنن. اما دخترها ممکنه رفتار زننده‌ای بروز بدن.
بنابر این باید جا بیفته که پسر نیازی به اثبات خودش نداره، چون ریسک اصلی رو خودش داره انجام میده.
وقتی دختر میگه «من چطور بهت اعتماد کنم؟» یا «تو باید اعتماد من رو به دست بیاری» یا «من باید آروم‌آروم بهت اعتماد کنم» پیشفرض اینه که احتمال بروز رفتارهای روان‌پریشانه تو قرار در مردان بیش از زنانه. درحالیکه دقیقاً بالعکسه.
درواقع ریسک اصلی در قرار رفتن رو پسر می‌کنه؛ چون داره نشناخته و ندیده یک هزینه‌ای رو متحمل میشه، برای کسی که نه‌تنها معلوم نیست ازش خوشش بیاد، بلکه ممکنه یک بیمار روانی باشه. تعداد دخترانی که رفتارهای ضداجتماعی سر قرار از خودشون نشون میدن، دخترهای بِکَن و سواستفاده‌گر، مودی و دوقطبی و… بسیار بیشتر از پسرهاست.
پسرها اگر تو قرار از دختری خوششون نیاد، مؤدبانه رفتار می‌کنن و توهینی نمی‌کنن. اما دخترها ممکنه رفتار زننده‌ای بروز بدن.
بنابر این باید جا بیفته که پسر نیازی به اثبات خودش نداره، چون ریسک اصلی رو خودش داره انجام میده.