با دوستم که روانشناسه گپ می زدیم، یه چیز گفت که ذهنمو از اون روز مشغول کرده، گفت ما به صورت ناخودآگاه تروماهامون رو بازسازی و تکرار می کنیم، به شبیه ترین حالتی که ممکنه، چون امیدواریم ایندفعه پیروز بشیم و دیگه اون تروما آزارمون نده!
گفت عموما یه الگوی تکرار شونده وجود داره که به نظر هم نمی رسه ما انجامش بدیم، به نظر می رسه شانسمون اینطوریه!
مثلا درباره خودش می گفت ، دوره طولانی زندگی من پر بود از مردای متاهلی که از من خوششون میومد، همه اش به خودم می گفتم شانس من هرچی مرد تو رابطه است با من لاس می زنه، بعدها فهمیدم چون پدرم خیانت کرده به مادرم و بچگی من و راوابطم با پدرم تحت تاثیر قرار گرفته به صورت ناخودآگاه جذب فضاهایی می شم که احتمال بازسازی ترومام بیشتره!
دوستان چیزی به اسم تصادفی وجود نداره ، اگه به نظرتون یه چیزی تو زندگیتون تکرار می شه ، بگردین دنبال تروماتون و هوشیارانه بازسازیش نکنین، این فقط فشار دادن زخمه.
@qorqoryat