در این راستا، توجهتون رو جلب میکنم به:
بسیاری از غیر دانشمندان از برنامههای علمی تلویزیون (درباره فیزیک، زیست شناسی و از این دست چیزها) لذت میبرند. من عمدتاً آن برنامهها را به همراه بچههایم تماشا میکنم. تحت هیچ شرایط محتملی نه من آن دانش اندوخته را به کار میبرم و نه فرزندانم. اما در آشنایی با پیچیدگیهای سرمنشأ و تکامل یافتن جهان نکتههای اساساً آموزنده و مهمی وجود دارد.
تاریخچه تقریبا همهچیز، نوشته نویسنده مشهور قالب ادبی ناداستان، «بیل برایسون» یکی از کتابهایی است که دوستش دارم. نه به این دلیل که کتابی فوقالعاده کامل و عمیق است بلکه چون خواندنش ما را بر میانگیزد جهان را برای پیچیدگیهای بیشمارش تحسین کنیم و ممنون باشیم که ما هم خوشبختانه جزئی از این جهانیم. ارسطو احتمالاً میگوید این خصیصه دقیقاً همان «ناکارآمدی» معرفت است و اتفاقاً بهترین خصیصه آن است زیرا معرفتی است که فقط محض خاطر خودش به دست آمده است. و نه به هوای به چنگ آوردن چیزی دیگر.
@Pure_Dudesاز کتاب ایستگاهها، سوند بریمکن
یکی از دوستانم یکی دو هفته پیش، برام استیکری گرفته بود که روش نوشته بود «Google it». خوشحالم وقتی این استیکرو دیده یاد من افتاده، حداقل چندین بار همینجا وقتی یکی تو کامنتها سوالی پرسیده صرفا براش لینک گوگل دات کام رو فرستادم، دلیلش همینه که ما معمولا برای پیدا کردن یک چیز که بریم، در اون جستجو دهها چیز یاد جالبترم در کنارش میگیریم.
همین، اون استیکر رو دوباره امروز دیدم و بهانه شد اینا رو بنویسم.