#همراه_پوینت

دو تا از شاخای منتقد پیاژه یکی اندروملتزوف بوده و یکی رنه بیلارژئون. ملتزوف، اخصاً تقلیدْ تأخیری رو نشونه گرفت و بیلارژئون، پایداری شیء رو. ملتزوف ميگه بچه‌های ٩ ماهه هم تقلیدْ تأخیری می‌کنن. (خب می‌دونیم که پیاژه ادعا داشت دم مرحله‌ی پیش‌عملیاتی، با رشد نمادسازی و نمادبازی، بچه‌ تقلیدْ تاخیری می‌کنه). خانم بیلارژئون هم که می‌گفت بچه‌های ٣.۵ ماهه هم بلدن پایداری شی و اصلا مشکل اینه که توی این آزمایش‌های پیاژه، بچه باید به شکل جسمانی به شی مخفی «دست پیدا کنه» اما وقتی فقط «دیدن» اشیا مهم باشه کودک ممکنه پایداری شی رو زودتر نشون بده. البته نقدی هم بر خود این ناقدان وارده ها: خود شما هم بینش قدرتمند پیاژه رو مبنی بر اینکه «اعمال» شالودۀ اصلی منطق و تفکر علمی هستن رو ندید گرفتید. خود شما آقای ملتزوف؛ خود تقلیدْ تاخیری رو تو سن کم، بچه‌ باید چندین بار دیده باشه که بتونه! خود شما خانم بیلارژئون‌؛ غرض فقط دیدن نیستا؛ پیدا کردن هم هست!

پی‌ْنوشت:
تقلید تأخیری: تقلید از مدلی که ساعت‌ها یا روزها از مشاهده‌اش می‌گذرد.
پایداری شیء: خارج شدن چیزی از دیدگانم، معادل با خارج شدن از ذهنم و جهانم نیست.

میکس کرین - پاپالیا با چاشنی تفسیر دکتر کاظمی