Souvenirs D'un Autre Monde

سیمونتا وسپوچی، معروف به "لا بلا سیمونتا"، یکی از چهره‌های برجسته و زیباروی قرن پانزدهم ایتالیاست. او از خانواده‌ای اشرافی در جنوا (یا احتمالا از شهر کوچک پورتوونر در لیگوریا) متولد شده بود و در سنین نوجوانی با مارکو وسپوچی، پسرعموی آمریگو وسپوچی (نقشه‌کش و جهان‌گرد معروف)، ازدواج کرد. این ازدواج که مورد تایید هردو خانواده‌ بود، باعث شد سیمونتا به فلورانس نقل مکان کند؛ جایی که به‌سرعت در میان دربار و اشراف محبوب شد. خاندان مدیچی، به‌ویژه لورنزو و برادرش جولیانو، نقش مهمی در ورود او به فضای فرهنگی و هنری فلورانس داشتند. گفته می‌شود جولیانو دل‌باخته‌ی او بود و نقاشان بزرگی مانند بوتیچلی او را الهام‌بخش آثار خود قرار دادند.

این تابلو که توسط بوتیچلی خلق شده است، یکی از مشهورترین بازنمایی‌های سیمونتاست، هرچند هنوز انتساب آن مورد بحث است. در این پرتره، سیمونتا با ظاهری ایده‌آل‌شده به تصویر کشیده شده: موهای بلوند، پوستی روشن و چهره‌ای پرجاذبه که با معیارهای زیبایی آن دوره هم‌خوانی دارد. در اندیشه‌ی رنسانس، زیبایی ظاهری نماد پاکی روح و راهی برای رسیدن به عشق الهی بود و زن زیبا، واسطه‌ای میان انسان و خدا تصور می‌شد. این اثر اکنون در موزه‌ی اشتدل فرانکفورت نگهداری می‌شود و نسخه‌هایی مشابه در لندن، برلین و توکیو نیز موجودند.

- Souvenirs D'un Autre Monde

درمورد اثر "تولد ونوس" عموما بر این باور هستند که در اواسط دهه 1480 میلادی خلق شده است و احتمالا به سفارش خانواده مدیچی، به ویژه لورنزو دی پیرفرانچسکو دِ مدیچی، به تصویر کشیده شده است. با این حال، هنوز ابهامات زیادی در مورد این اثر بسیار معروف وجود دارد. هیچ مدرک مستندی مرتبط با این نقاشی وجود ندارد و اولین بار ارتباط آن با خانواده مدیچی در ویرایش 1550 کتاب "زندگی‌ها" نوشتۀ وازاری شناسایی شد.

عنوان و موضوع این نقاشی به قرن شانزدهم برمی‌گردد. این صحنه‌ که در آن ونوس به ساحل می‌رسد، در شعر حماسی "Stanze per la Giostra" اثر آنجلو پولیتزیانو (هم‌دوره بوتیچلی)، روایت شده است. شاعر توصیف می‌کند که ونوس چگونه توسط زفیر بر روی صدفی به سمت ساحل حرکت می‌کند و ناظرین می‌توانند درخششی در چشم‌های الهه ببینند. همچنین، هورای (Horae)، الهه فصل‌ها در لباس‌ سفید در ساحل ایستاده‌ و موهایش توسط باد نوازش می‌شود. الهه بادها و الهه نسیم، زفیر و آورا در یک آغوش محکم به تصویر کشیده شده‌اند که با نفس خود، ونوس را به سمت ساحل هدایت می‌کنند. ونوس بر روی یک صدف طلایی درخشان ایستاده است که بر روی امواج لرزان به سمت ساحل می‌آید. هورایِ بهار، با نوک انگشتان پا و در حال رقصی لطیف، به سوی او نزدیک می‌شود و یک لباس شکوهمند را برای الهه باز می‌کند. ونوس که با گل‌های میخک به رنگ مرمر از اقیانوس بالا می‌آید، شبیه به یک مجسمه است. موهایش که در باد به آرامی اطراف صورتش حرکت می‌کنند، با استفاده از رنگِ طلایی ظریف درخشش خاصی پیدا کرده‌اند. گل‌های رز توسط زفیر و آورا در هوا پخش می‌شوند، چرا که طبق سنت، گل رز برای اولین بار زمانی که ونوس به دنیا آمد شکوفا شد.

الهه عشق که یکی از اولین زنان برهنه غیر کتاب مقدسی در هنر ایتالیا به شمار می‌آید، بر اساس الگوی کلاسیک ونوس پودیکا به تصویر کشیده شده است؛ شکلی از مجسمه‌سازی کلاسیک که در آن شخصیت زن معمولا با دست راست خود ناحیه شرمگاهی‌اش را می‌پوشاند. استفاده بوتیچلی از این سنت، الهام‌بخش بسیاری از هنرمندان در تاریخ هنر شد. طبق یک نقاشی قدیمی از بوتیچلی، مدل و شخصیت ونوس در این نقاشی با سیمونتا وسپوچی مرتبط است. هر دو حامی قدرتمند بوتیچلی یعنی لورنزو و برادر کوچک‌ترش جیولیانو مدیچی، نسبت به سیمونتا وسپوچی علاقه‌مند بوده‌اند.
به طور تصادفی سیمونتا در شهر ساحلی لیگوریا به نام پورتوونر که به معنی "بندر ونوس" است، به دنیا آمده بود.

- Souvenirs D'un Autre Monde