به انتهای سال ۱۴۰۳ نزدیک شده‌ایم و متاسفانه در این یک سال هیچ پیشرفت قابل توجهی در حوزه هوش مصنوعی مشاهده نشده است. آمارها و شواهد نشان از رکودی جدی در این حوزه دارند که کاملاً برخلاف روند کشورهای پیشرفته و حتی برخی کشورهای منطقه است. به نظر می‌رسد که این وضعیت، در مقایسه با سال گذشته، نه‌تنها بهبود نیافته بلکه دچار نوعی رشد معکوس شده است.

آن چیزی که در این یک سال تغییر جدی کرده است تغییر راهبرد و عملکرد دولت است. انتظار این بود که سازمان ملی هوش مصنوعی به عنوان نماینده دولت بتواند اوضاع دشوار هوش مصنوعی را قدری بهبود بدهد و زمینه توسعه را فراهم کند اما این سازمان عملا در یک جنگ قدرت و بازی سیاسی، کارآیی خود را از دست داد و یکه‌تاز میدان هوش مصنوعی به نمایندگی از دولت، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری شد.

معاونت علمی، با رویکردی جدید و البته غیرمنتظره، تلاش کرده است اکوسیستمی تازه در حوزه هوش مصنوعی ایجاد کند، اما این اکوسیستم قرار است بدون حضور بخش خصوصی شکل بگیرد. چنین راهبردی به‌وضوح واکنش منفی اکوسیستم فعلی را برانگیخته است. در ابتدا بخش خصوصی تصور می‌کرد دولت در این حوزه نیز صرفاً به‌عنوان یک رقیب ظاهر شده است، اما به‌مرور مشخص شد که هدف دولت، حذف کامل بخش خصوصی از این عرصه است.