سوخت مایع و سوخت جامد (۱)
در رونمایی از پایگاه موشکی اصفهان انبوهی از موشکهای سوخت مایع دیدید. این موشکهای عمدتا قدیمی نسبت به سوخت جامدها به دلیل تلاطم شدید سوخت در مخزن ها و ایجاد رزونانس و گشتاور و بهره گیری از سوختهای با ضربه ویژه کمتر و طراحی قدیمی موشک از دقت (به مراتب) کمتری برخوردار هستند. عمده موشکهای دقیق موشکهای سوخت جامد بودند که البته قدرت سرجنگیها چنگی به دل نمیزد. با این حجم از موشکهای سوخت مایع که تولید کردند (و یک دلیل آن ماندگاری چند ده ساله آنها است) عملا باید شهرها را زد، مگر اینکه سیستمهای ناوبری بهتری نصب کنند و کیفیت این سیستمها مورد بازبینی جدی قرار گیرند. البته سردار کرک و پشم، اما دوست داشتنی پیشتر گفته بود که از هوش مسکونی هم بهره میبریم که فعلا نتایج عملی آن در سوخت مایع ها مشخص نیست، اما همان طور که در پست مربوطه به طور مفصل نوشته شد، اگر الگوریتمهای پیشرفتهای بکار گرفته بشوند، به دقت خوبی میتوان دست یافت که نیاز به کار جدی در زمینه هوش مصنوعی دارد.
از جمله دلایل دیگر در ایجاد خطا نحوه جدایش سرجنگی از بوستر است، به همین دلیل اگر به یاد داشته باشید، وقتی موشکها روی اردن بودند، سرجنگیها تازه جدا شدند! این مهم به این دلیل انجام شد تا اغتشاشات ایجاد شده پس از جدایش را در فاز ترمینال در درون جو کاهش دهند، در غیر این صورت، اگر این جدایش در فاز بوست انجام میشد، خطا (ناشی از جدایش انفجاری) در تمام فاز میانی انباشته میشد! در عین حال جدایش دیر هنگام سرجنگی، موشک را شدیدا در خطر انهدام رهگیرهای فاز میانی قرار میدهد. اگر موشکهای سوخت مایع همچنان با قدرت تولید میشوند که این طور به نظر میرسد، باید ناوبری آنها را دست کم در برد ۱۵۰۰ کیلومتر بشدت بهبود بخشید، در غیر این صورت باید صدها فروند فقط به یک پایگاه شلیک کرد تا بتوان آن را برای مدتی غیر عملیاتی کرد، که نشان از ضعف جدی در بحث فنی دارد.
از آنجا که در کلاهک های نسل جدید این بوسترهای قدیمی از امکان مانوور پذیری هم استفاده میشود تا از چنگ پدافند فاز میانی فرار کند، خطا به طور ذاتی میتواند افزایش هم پیدا کند، در اینجا باز افزایش دقت حیاتی تر خواهد بود! موشک "جدید" سوخت مایع "اعتماد" که در واقع همان عماد با سر جنگی سه مخروطی است، CEP بالغ بر ۷۰ متر در برد ۱۷۰۰ کیلومتری دارد که عملا باید صدها فروند برای یک پایگاه شلیک کرد تا بتوان نتیجه مد نظر را دریافت کرد! این یعنی در این برد، اگر هدف شعاع ۳۰ متری داشته باشد، احتمال برخورد فقط ۱۲ درصد خواهد بود. به عبارت دیگر، برای انهدام ۹۹ درصدی یک سازه با شعاع ۳۰ متری در یک پایگاه، نیاز به ۴۰ موشک خواهد بود. حال فرض کنید یک پایگاه ۳۰ سازه با این شعاع داشته باشد و پراکنده هم باشد، برای انهدام تمام سازهها نیاز به ۱۲۰۰ موشک خواهد بود! اگر درصد انهدام را به ۸۰ درصد کاهش دهید، برای هر سازه نیاز به ۱۴ موشک و برای ۳۰ سازه نیاز به ۴۲۰ موشک خواهد بود. همه اینها با فرض CEP بالغ بر ۷۰ متر است که قطعا CEP در شرایط عملیاتی بیشتر هم خواهد بود و این یعنی به تعداد موشکهای بیشتری نیاز دارید! اگر CEP را ۱۰۰ متر بگیرید، احتمال برخورد یک موشک به سازه با شعاع ۳۰ متری، تنها ۶ درصد خواهد بود و این یعنی برای انهدام تنها یک سازه با احتمال ۸۰ درصدی به ۲۶ موشک نیاز خواهید داشت، به عبارت دیگر برای انهدام ۳۰ عدد سازه با احتمال ۸۰ درصد، به مجموعا ۷۸۰ موشک نیاز دارید.
https://t.me/neutrino_intel/142@Neutrino_X