پارتنر باید نقطهی امن زندگی باشه، نه عامل تنش و مشکلات جدید☀️☀️☀️
*روانشناسِ روانی*
🌸ظاهراً حرف خوبی هست ولی اونی که باید نقطه امن زندگی میبود مادر در بچگی بود نه پارتنر، چون وقتی دو نفر شروع میکنند به نزدیک شدن به هم و بیشتر با هم وقت میگذرونند به سرعت هم با هم دچار تعارض میشن و در کنار عشق و دوست داشتن، احساسات منفی چون خشم و نفرت هم ایجاد میشه، مثلا:
⭕️یکی گرمشه اون یکی سردشه، یکی نیاز به تنهایی داره اون یکی انتظار همراهی و صحبت داره، یکیشون خسته هست میخواد بخوابه اون یکی حوصله اش سر رفته نیاز داره بیرون بره و ....
⭕️قطعا میزان ناکامیها، اختلافات و تنشها در زندگی مشترک و حتی دوستی میتونه بالا باشه ولی مهم اینکه که با این عدم توافقها و اختلافات چکار میکنیم، فقط قهر، دعوا، حمله، لجبازی و اذیت کردن؟ یا نه تلاش برای فهم همدیگر و حل مشکلات و زبان همدیگر را فهمیدن (هر دو نفر نه فقط یکیشون)
🥰چون ممکنه از روی این نوع جملات که پارتنر باید نقطه امن زندگی باشه نه عامل تنش، سوءبرداشت بشه، لازم دونستم توضیح بدم، قطعا که بهترین روابط عاطفی هم تنش های زیادی به همراه داره(یا حداقل داشتهاند) و حتما نیاز هست که در شرایط سخت همدیگر را حمایت کنند و نقطه امنی باشند که بتوانند از شرایط بحرانی خاص عبور کنند ولی این تصور درست نشه که شریک زندگی هم باید مثل یک مادر آرمانی هیچ تنشی را ایجاد نمیکنه و همیشه مثل یک پایگاه امن در دسترس حضور داشته باشه.
💕پ.ن: از کجا بفهمیم میشه به رابطه اعتماد کرد و امیدوار بود بهش؟ اگر روند رابطه داره در جهت فهم و درک و زبان مشترک بیشتری پیش میره، نشانه خوبی هست ولی اگر چند ساله دارید همون مشکلات را با همون شدت تکرار میکنید(حتی بیشتر)، نشانه خوبی نیست
☑@NeoRavankavi