خب آلبوم جدید اوپث اومد، بریم یه نگاهی بهش بندازیم.
-----
اوپث که یکی از بزرگان موسیقی متاله، با آلبوم جدیدشون یعنی The Last Will and Testament که در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۴ منتشر شد، دوباره به شکلی خودنمایی کردن. این آلبوم اولین کانسپت آلبوم گروه است و شامل ۸ قطعه است که ۷تای اون‌ها به‌صورت «§ یا همون پاراگراف» نام‌گذاری شدن و داستانی تاریک درباره خوانشِ وصیت‌نامه‌ی یک پدرسالارِ ثروتمند و افشاگری‌های دردناک خانوادگی اون‌هارو روایت می‌کنه. این اثر با بازگشت به وکال‌های growl میکائیل بعد از تقریبا ۱۶ سال و حضور مهمانانی چون ایان اندرسون (Jethro Tull) و جوی تمپست (Europe) به یکی از خاص‌ترین آلبوم‌های گروه تبدیل شده است.
آلبوم نه‌تنها از لحاظ موسیقیایی یکی از سنگین‌ترین آثار گروه است، بلکه با استفاده از ارکستر زنده، سولوهای فلوت، و وکال‌های اپرایی، به یک شاهکار پیچیده در سبک پراگرسیو تبدیل شده است. ترکیب این عناصر، فضایی سینمایی ایجاد کرده که شنونده رو مستقیماً به دلِ داستان‌های این خونواده می‌فرسته.
همونطور که گفتم این آلبوم با بازگشت وکال‌های growl به شدت در فضاسازی تاریک موفق بوده و اون‌ها رو به ریشه‌های اولیه گروه نزدیک کرده.
قطعات مملو از تغییرات ریتمیک و تمپو هستن که تنش و هیجان روایت رو برجسته می‌کنن.
استفاده از سازهایی مانند فلوت (ایان اندرسون از Jethro Tull) و بخش‌های ارکسترال (ویولن و چلو) به همراه سولوهای گیتار فردریک آکسن، عمق موسیقیایی آلبوم رو شدیدا افزایش داده؛ مثلاً تو قطعه‌ی §5، یه موتیف خاورمیانه‌ای با ارکستر ترکیب شده و در خدمت فضاسازی داستان بوده.
آلبوم با استفاده از افکت‌های صوتی مانند صدای ورق زدن کاغذ، زمزمه‌ها و حضور وکال‌های گفتاری (spoken word)، حالتی شبیه به شنیدن یه نمایش رادیویی داره.
علاوه بر این‌ها در قطعاتی ریف‌های سنگین گیتار با ملودی‌های ظریف پیانو یا بخش‌های ارکسترال ترکیب شده که حس دوگانگی قدرت و شکنندگی رو منتقل می‌کنه.
متن‌های The Last Will and Testament به‌شدت مفهومی و پر از لایه‌های روان‌شناختیه که داستانی تاریک درباره خانواده‌ای درگیر در خیانت و حرص رو روایت می‌کنه. هر قطعه به‌عنوان «پاراگراف» بخشی از روایت وصیت‌نامه پدرسالار رو شکل می‌ده. اشعار از دیدگاه راوی‌های مختلف بیان می‌شن؛ گاهی از نگاهِ پدرِ در حال مرگ، گاهی اعضای خانواده، و گاهی روایتی بی‌طرف.
مضامین اصلی شامل طمع، خیانت، حسرت، جستجوی هویت و تأثیرات مخرب رازهای پنهان هست. مثلاً در قطعه‌ی §4، که اوج داستان رو نشان می‌ده، خیانت‌ها آشکار شده و خانواده به هرج‌ومرج کشیده می‌شه. اشعار در این قسمت با تصاویری تاریک و استعاره‌هایی از فروپاشی اخلاقی همراه است. نهایتا قطعه‌ی پایانی A Story Never Told، مانند یه وصیت‌نامه‌ایست که پیامدهای داستان رو به شکلی فلسفی بررسی می‌کنه.
از اینجا می‌تونید به نقد و بررسی یکی از آلبوم قدیمی از اوپث دسترسی پیدا کنید.
ترجمه همه قطعات این آلبوم رو هم در کامنت اون قطعه قرار می‌دم، پس از دست ندید.
Spotify Album Link
#Album_Review
https://t.me/nemidunamfelann
-----
اوپث که یکی از بزرگان موسیقی متاله، با آلبوم جدیدشون یعنی The Last Will and Testament که در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۴ منتشر شد، دوباره به شکلی خودنمایی کردن. این آلبوم اولین کانسپت آلبوم گروه است و شامل ۸ قطعه است که ۷تای اون‌ها به‌صورت «§ یا همون پاراگراف» نام‌گذاری شدن و داستانی تاریک درباره خوانشِ وصیت‌نامه‌ی یک پدرسالارِ ثروتمند و افشاگری‌های دردناک خانوادگی اون‌هارو روایت می‌کنه. این اثر با بازگشت به وکال‌های growl میکائیل بعد از تقریبا ۱۶ سال و حضور مهمانانی چون ایان اندرسون (Jethro Tull) و جوی تمپست (Europe) به یکی از خاص‌ترین آلبوم‌های گروه تبدیل شده است.
آلبوم نه‌تنها از لحاظ موسیقیایی یکی از سنگین‌ترین آثار گروه است، بلکه با استفاده از ارکستر زنده، سولوهای فلوت، و وکال‌های اپرایی، به یک شاهکار پیچیده در سبک پراگرسیو تبدیل شده است. ترکیب این عناصر، فضایی سینمایی ایجاد کرده که شنونده رو مستقیماً به دلِ داستان‌های این خونواده می‌فرسته.
همونطور که گفتم این آلبوم با بازگشت وکال‌های growl به شدت در فضاسازی تاریک موفق بوده و اون‌ها رو به ریشه‌های اولیه گروه نزدیک کرده.
قطعات مملو از تغییرات ریتمیک و تمپو هستن که تنش و هیجان روایت رو برجسته می‌کنن.
استفاده از سازهایی مانند فلوت (ایان اندرسون از Jethro Tull) و بخش‌های ارکسترال (ویولن و چلو) به همراه سولوهای گیتار فردریک آکسن، عمق موسیقیایی آلبوم رو شدیدا افزایش داده؛ مثلاً تو قطعه‌ی §5، یه موتیف خاورمیانه‌ای با ارکستر ترکیب شده و در خدمت فضاسازی داستان بوده.
آلبوم با استفاده از افکت‌های صوتی مانند صدای ورق زدن کاغذ، زمزمه‌ها و حضور وکال‌های گفتاری (spoken word)، حالتی شبیه به شنیدن یه نمایش رادیویی داره.
علاوه بر این‌ها در قطعاتی ریف‌های سنگین گیتار با ملودی‌های ظریف پیانو یا بخش‌های ارکسترال ترکیب شده که حس دوگانگی قدرت و شکنندگی رو منتقل می‌کنه.
متن‌های The Last Will and Testament به‌شدت مفهومی و پر از لایه‌های روان‌شناختیه که داستانی تاریک درباره خانواده‌ای درگیر در خیانت و حرص رو روایت می‌کنه. هر قطعه به‌عنوان «پاراگراف» بخشی از روایت وصیت‌نامه پدرسالار رو شکل می‌ده. اشعار از دیدگاه راوی‌های مختلف بیان می‌شن؛ گاهی از نگاهِ پدرِ در حال مرگ، گاهی اعضای خانواده، و گاهی روایتی بی‌طرف.
مضامین اصلی شامل طمع، خیانت، حسرت، جستجوی هویت و تأثیرات مخرب رازهای پنهان هست. مثلاً در قطعه‌ی §4، که اوج داستان رو نشان می‌ده، خیانت‌ها آشکار شده و خانواده به هرج‌ومرج کشیده می‌شه. اشعار در این قسمت با تصاویری تاریک و استعاره‌هایی از فروپاشی اخلاقی همراه است. نهایتا قطعه‌ی پایانی A Story Never Told، مانند یه وصیت‌نامه‌ایست که پیامدهای داستان رو به شکلی فلسفی بررسی می‌کنه.
از اینجا می‌تونید به نقد و بررسی یکی از آلبوم قدیمی از اوپث دسترسی پیدا کنید.
ترجمه همه قطعات این آلبوم رو هم در کامنت اون قطعه قرار می‌دم، پس از دست ندید.
Spotify Album Link
#Album_Review
https://t.me/nemidunamfelann