📄معجزات محمد _ ۱
عده‌‌ای گفته‌اند محمد معجزاتی انجام داد و همین نشانه پیامبری اوست، اما راهی برای اثبات این مدعا که محمد معجزاتی انجام داد وجود ندارد. حتی در قرآن هم نشانه‌‌ای از انجام معجزه توسط او دیده نمی‌شود؛ مخالفان و شکاکان بارها از محمد طلب معجزه کردند، ولی او هر بار با پاسخ‌هایی عجیب، بهانه جویانه و گاه بی‌ربط، از زیر بار معجزه شانه خالی کرده و سپس ادعا می‌کرد که آن پاسخ‌ها از طرف خدا به او وحی شده است؛ کاتبان وحی نیز آن پاسخ‌ها را به عنوان آیات قرآنی ثبت می‌کردند. برای مثال در آیه ۱۱۸ سوره بقره آمده است:
وقال الذين لا يعلمون لولا يكلمنا الله أو تأتينا آية كذلك قال الذين من قبلهم مثل قولهم تشابهت قلوبهم قد بينا الآيات لقوم يوقنون.
نادانان گفتند چرا خداوند با ما سخن نمی‌گوید، یا چرا معجزهای برای ما نازل نمی‌شود؟ کسانی که پیش از اینان بودند نیز مانند سخن ایشان را گفتند، دل و درونشان همانند است، و ما آیات خود را برای مردمی که اهل یقین هستند، روشن ساخته‌ایم.
خوب دقت کنید! مخالفان محمد که در این آیه به‌عنوان افراد نادان معرفی شده و مورد توهین و تحقیر قرار گرفته‌‌اند دو پرسش مهم را که بطور طبیعی در ذهنشان بوجود آمده است مطرح می‌کنند: اول آنکه اگر واقعا خدا می‌خواهد ما آدمیان را به راهی خاص هدایت کند، چرا فقط با یک نفر ارتباط برقرار میکند و او را به سراغ بقیه می‌فرستد؟ چه اشکالی دارد که خدا با ما هم سخن بگوید تا این همه اختلاف و جنگ و دعوا بوجود نیاید؟ دوم آنکه اگر تو (محمد) واقعا پیامبری، مانند پیامبران گذشته باید معجزهای بیاوری، معجزه تو کدام است؟ آنگاه خدای محمد به جای اینکه به پرسش اول آنها پاسخی منطقی و قانع کننده بدهد و در پاسخ به پرسش دوم آنها معجزهای برای پیامبر بفرستد، ابتدا به آنها می‌گوید که شما مانند گذشتگانتان احمق و نادان هستید که این پرسش‌ها را مطرح می‌کنید! و سپس می‌گوید: «ما نشانه‌های خود را برای گروهی که یقین دارند، نیک روشن گردانیده‌‌ایم!» به خدای محمد باید گفت: آنها که یقین دارند، نیازی به معجزات و نشانه‌های شما ندارند، لطف کنید و نشانه‌های خود را برای مخالفان و شکاکان روشن کنید!
یا در آیه ۱۴۵ سوره بقره:
ولئن أتيت الذين أوتوا الكتاب بكل آية ما تبعوا قبلتك.
و اگر هر گونه معجزه‌اى براى اهل كتاب بياورى -باز- قبله تو را پيروى نمى‌كنند.
طفره آمیز بودن این پاسخ، که اگر معجزه هم بیاید باز ایمان نمی‌آورید آشکار است. مخالفان و شکاکان بالاخره از کجا باید مطمئن شوند که محمد راست می‌گوید و یا دچار توهم نشده است؟ به خدای محمد باید گفت: شما به وظیفه‌تان یعنی فرستادن معجزه عمل کنید؛ آنگاه اگر کسی ایمان نیاورده خودش مسئول است. شما چگونه می‌خواهید بدون اتمام حجت، مخالفان را در روز قیامت مجازات کنید؟
ادامه دارد...
✶کانال نقد اسلام و تئیسم
➥ @Naghde_Theism
عده‌‌ای گفته‌اند محمد معجزاتی انجام داد و همین نشانه پیامبری اوست، اما راهی برای اثبات این مدعا که محمد معجزاتی انجام داد وجود ندارد. حتی در قرآن هم نشانه‌‌ای از انجام معجزه توسط او دیده نمی‌شود؛ مخالفان و شکاکان بارها از محمد طلب معجزه کردند، ولی او هر بار با پاسخ‌هایی عجیب، بهانه جویانه و گاه بی‌ربط، از زیر بار معجزه شانه خالی کرده و سپس ادعا می‌کرد که آن پاسخ‌ها از طرف خدا به او وحی شده است؛ کاتبان وحی نیز آن پاسخ‌ها را به عنوان آیات قرآنی ثبت می‌کردند. برای مثال در آیه ۱۱۸ سوره بقره آمده است:
وقال الذين لا يعلمون لولا يكلمنا الله أو تأتينا آية كذلك قال الذين من قبلهم مثل قولهم تشابهت قلوبهم قد بينا الآيات لقوم يوقنون.
نادانان گفتند چرا خداوند با ما سخن نمی‌گوید، یا چرا معجزهای برای ما نازل نمی‌شود؟ کسانی که پیش از اینان بودند نیز مانند سخن ایشان را گفتند، دل و درونشان همانند است، و ما آیات خود را برای مردمی که اهل یقین هستند، روشن ساخته‌ایم.
خوب دقت کنید! مخالفان محمد که در این آیه به‌عنوان افراد نادان معرفی شده و مورد توهین و تحقیر قرار گرفته‌‌اند دو پرسش مهم را که بطور طبیعی در ذهنشان بوجود آمده است مطرح می‌کنند: اول آنکه اگر واقعا خدا می‌خواهد ما آدمیان را به راهی خاص هدایت کند، چرا فقط با یک نفر ارتباط برقرار میکند و او را به سراغ بقیه می‌فرستد؟ چه اشکالی دارد که خدا با ما هم سخن بگوید تا این همه اختلاف و جنگ و دعوا بوجود نیاید؟ دوم آنکه اگر تو (محمد) واقعا پیامبری، مانند پیامبران گذشته باید معجزهای بیاوری، معجزه تو کدام است؟ آنگاه خدای محمد به جای اینکه به پرسش اول آنها پاسخی منطقی و قانع کننده بدهد و در پاسخ به پرسش دوم آنها معجزهای برای پیامبر بفرستد، ابتدا به آنها می‌گوید که شما مانند گذشتگانتان احمق و نادان هستید که این پرسش‌ها را مطرح می‌کنید! و سپس می‌گوید: «ما نشانه‌های خود را برای گروهی که یقین دارند، نیک روشن گردانیده‌‌ایم!» به خدای محمد باید گفت: آنها که یقین دارند، نیازی به معجزات و نشانه‌های شما ندارند، لطف کنید و نشانه‌های خود را برای مخالفان و شکاکان روشن کنید!
یا در آیه ۱۴۵ سوره بقره:
ولئن أتيت الذين أوتوا الكتاب بكل آية ما تبعوا قبلتك.
و اگر هر گونه معجزه‌اى براى اهل كتاب بياورى -باز- قبله تو را پيروى نمى‌كنند.
طفره آمیز بودن این پاسخ، که اگر معجزه هم بیاید باز ایمان نمی‌آورید آشکار است. مخالفان و شکاکان بالاخره از کجا باید مطمئن شوند که محمد راست می‌گوید و یا دچار توهم نشده است؟ به خدای محمد باید گفت: شما به وظیفه‌تان یعنی فرستادن معجزه عمل کنید؛ آنگاه اگر کسی ایمان نیاورده خودش مسئول است. شما چگونه می‌خواهید بدون اتمام حجت، مخالفان را در روز قیامت مجازات کنید؟
ادامه دارد...
✶کانال نقد اسلام و تئیسم
➥ @Naghde_Theism