بارتیس استرنج با آلبوم اولش جوری صدای پستژانر قرن بیست و یکمی رو به عنوان نمونه ارائه داد که جاش بی هیچ آلبوم دیگهای هم آخر دهه در لیست من یکی قطعیت خواهد داشت.
آلبوم دومش جایی تو خاطراتم باز نکرد و اون آن شخصی رو ندارم ازش و باس باز مراجعه کنم بهش.
اما آلبوم سومش که این هفته منتشر شد؛ قطعا در خاطرم میمونه و پیشاپیش قطعهای مثل "بالتیمور" جاش رو به پلیلیستهای مختلفم باز کرده، یا "لاورز"🔥.
چیزی که چشمم بهش دوخته شد اضافه شدن جک آنتونوف (یکی از مرغ -عروسی-و-عزاترین نامهای این سالهای پروداکشن آلبومهای پاپ/ایندیپاپ/آرتپاپ/سگواسبپاپ و ...) بوده.
میتونم بگم قطعات محبوبترم از آلبوم تا حدود زیادی همخوانی داشتن با قطعاتی که هیچ اثری از آنتونوف تو کردیتشون نیست و البته نمیشه هم کامل فهمید کدوم صداها و چیزها کار اونه. به هر حال ولی آلبومی برای به خاطر سپردن هست، دو انگشت شست به سمت بالا برای داینامیک غیرقابلپیشبینی همیشگیِ استرنج که یهو مَسترِ ایندی میشه یهو میره تو هایلولهای الکترونیک.
(در کنار عرب استرپ از بهترینهای این فُرم این سالها)
🌌🔮🍷🌊🪐
2025
#alternative
#drunk
آلبوم دومش جایی تو خاطراتم باز نکرد و اون آن شخصی رو ندارم ازش و باس باز مراجعه کنم بهش.
اما آلبوم سومش که این هفته منتشر شد؛ قطعا در خاطرم میمونه و پیشاپیش قطعهای مثل "بالتیمور" جاش رو به پلیلیستهای مختلفم باز کرده، یا "لاورز"🔥.
چیزی که چشمم بهش دوخته شد اضافه شدن جک آنتونوف (یکی از مرغ -عروسی-و-عزاترین نامهای این سالهای پروداکشن آلبومهای پاپ/ایندیپاپ/آرتپاپ/سگواسبپاپ و ...) بوده.
میتونم بگم قطعات محبوبترم از آلبوم تا حدود زیادی همخوانی داشتن با قطعاتی که هیچ اثری از آنتونوف تو کردیتشون نیست و البته نمیشه هم کامل فهمید کدوم صداها و چیزها کار اونه. به هر حال ولی آلبومی برای به خاطر سپردن هست، دو انگشت شست به سمت بالا برای داینامیک غیرقابلپیشبینی همیشگیِ استرنج که یهو مَسترِ ایندی میشه یهو میره تو هایلولهای الکترونیک.
(در کنار عرب استرپ از بهترینهای این فُرم این سالها)
🌌🔮🍷🌊🪐
2025
#alternative
#drunk