علی صاحب الحواشی dan repost
Video oldindan ko‘rish uchun mavjud emas
Telegram'da ko‘rish
✍#علیصاحبالحواشی
از شگردهای معمول در قرونوسطای مسیحی تا قرونوسطایِ جاری روحانیت و اهل تصوف است که "متنها" را با تحلیلهای ریشهشناختی واژگانی پَرشگاهی برای تداعیها میکنند؛ مثل تصویر لکهجوهر، یا تهنشست قهوه در فالگیری، معروض گشتالتذهنی شده و سیل "تداعیها" جاری میشود. سپس آنها را به عنوان بصائر و لطائفِ مندرج در متون به مخاطبان میفروشند.
"متنکاویِ" اینچنین، بازبسته فرهمندیِ فکری و هنری راوی است، والا در خودِ متن از این خبرها نیست. مثلا تعابیر استخراجیِ جوادی آملی تا شیخ محمود شبستری و شهابالدین (اشراق) سهروردی تا محیالدینابنالعربی، طیفی از ضایع تا نچسب و متکلفاند؛ ولی وقتی همین شیوه را ذهن درخشان جلالالدین محمد بلخی - یا حتی پلهای برتر از او، شمسالدین محمد تبریزی - در پیش میگیرد، تداعیهایش آه از نهاد آدمی برمیآورد.
ضایعی یا درخشانی، از متن نیست، از مفسر است؛ شیخمحمود چیزکی از قماش همین جوادیآملی بود، اما مولانا قلهای فرازان و سر در ابرها بود!
اینکه "بیهودهسخن بدین درازی نبود" غلط مشهور است. تاریخ فرهنگها بیشمار بیهودهسخنان بسی به درازا کشیده در انبان دارد!
کانال نویسنده
از شگردهای معمول در قرونوسطای مسیحی تا قرونوسطایِ جاری روحانیت و اهل تصوف است که "متنها" را با تحلیلهای ریشهشناختی واژگانی پَرشگاهی برای تداعیها میکنند؛ مثل تصویر لکهجوهر، یا تهنشست قهوه در فالگیری، معروض گشتالتذهنی شده و سیل "تداعیها" جاری میشود. سپس آنها را به عنوان بصائر و لطائفِ مندرج در متون به مخاطبان میفروشند.
"متنکاویِ" اینچنین، بازبسته فرهمندیِ فکری و هنری راوی است، والا در خودِ متن از این خبرها نیست. مثلا تعابیر استخراجیِ جوادی آملی تا شیخ محمود شبستری و شهابالدین (اشراق) سهروردی تا محیالدینابنالعربی، طیفی از ضایع تا نچسب و متکلفاند؛ ولی وقتی همین شیوه را ذهن درخشان جلالالدین محمد بلخی - یا حتی پلهای برتر از او، شمسالدین محمد تبریزی - در پیش میگیرد، تداعیهایش آه از نهاد آدمی برمیآورد.
ضایعی یا درخشانی، از متن نیست، از مفسر است؛ شیخمحمود چیزکی از قماش همین جوادیآملی بود، اما مولانا قلهای فرازان و سر در ابرها بود!
اینکه "بیهودهسخن بدین درازی نبود" غلط مشهور است. تاریخ فرهنگها بیشمار بیهودهسخنان بسی به درازا کشیده در انبان دارد!
کانال نویسنده