خاموشه رضاء

د زړه زندان کې مې راګير دي تمناوې ټولې
په ناپوهۍ راڅخه شوي نارواوې ټولـې
  
د ارادې خواري په پښو کې د تقدیر کړۍ دي
د قضاء مخته مې خاموشې دي رضاوې ټولې

پر دې خوارۍ او بدبختۍ باندې مې ورحميږه
ستا د کرم را باندې واچوه رڼاوې ټولــې

ابليس چې وویل( اَغْوَیْتَنِي ْ) زه تا باغي کړم
رب ترقیامته پرې نازلې کړې بلاوې ټولــې
 
بـــــابـــــا آدم چې ( ظَلَمْنَا اَنْفُسَنَا) وویــل
باري تعلی یې ورته عفوه کړې خطاوې ټولې

زاهده! غلې غلې ځه د عدالـــت کوڅه کې
له ستونزو ډکې دي ښکاريږي قضایاوې ټولې
 
آغلې حنیفه زاهد