از فشار اخبار دلخراش زندانیان و شنیدن داستان‌های جگرسوز آنان پریشان و محزون بودم، تا اینکه همین اکنون بر این آیه گذشتم:
«وَجَزَاهُم بِمَا صَبَرُوا جَنَّةً وَحَرِيرًا/ به خاطر صبر شان بهشت و ابریشم را برای شان پاداش داد»

يا الله! انگار برای اولین بار است که به کلمه‌ی «حریر» در این آیه توجه می‌کنم. حریری که نمادی از بالاترین درجات رفاه و تجمل است.

الله متعال آن را پاداش صابران بینوا قرار داده است؛ کسانی که به خاطر پروردگارشان از نعمت‌ها و زینت‌های دنیا محروم شده‌اند و آن سختی‌ها و دشواری‌های سنگین را با امید به خدا تحمل کرده‌اند.

آری، اینان شایسته‌ترین افراد برای حریر هستند، برای میوه‌های آماده، تخت‌های روبه‌رو، جام‌های پر از نوشیدنی، نعمت و پادشاهی بزرگ!