در اجتماعى كه پول حكومت دارد،كليد نيكى كـردن هم در پــول داشـتن اسـت.

بخشـش، رحم، كمك بـه ديگران، نجات گرسنه از گرسـنگى و رهاندن بيمار از چنگ بيمارى در گرو پول داشـتن اسـت؛
و «پول» بـا «بدى» به دست مى آيد.

بـا ربودن حاصل كار همان‌ها كـه بـايد بر آنان رحـم آورد و ياری‌شان كرد، با غارت كردن همان ها كه بايد از گرسنگى نجات شان داد، با بی‌خانمان كـردن «هـمان ها» كه بـايد پناهشان داد.
پس «خوبى» «دروغ» ميشود، غير ممكن مى شود.
چـون در جامعه ى سوداگر؛ وسيلهٔ نيكی‌كردن با بدى كردن به دست مى آيد !!

✍ برتولت برشت