یکی از مخاطبان عزیز، مطلبی که در مورد مصاحبه غنینژاد با یک مجری خنگ نوشته بودم را برای آن مجری فرستاده و او هم در پاسخ توضیحاتی به این مخاطب ما داده که جدای از اینکه در انتهای صحبتش، بیادبی و بیمعرفتی خود را ثابت کرده، اما بیش از پیش عدم درک و اعتقادش نسبت به اقتصاد آزاد را نشان داده است؛
شنیدن نظرات این افراد ازین لحاظ اهمیت دارد که دقیقا نمود تام و تمام تفکر بوروکراتهایی همچون نیلی و همتی و طیبنیا و سایرینی است که طی این 4دهه بوروکراسی ایران را پایهریزی کردهاند؛
فایل صوتی را در انتهای مطلب گوش کنید؛
'https://t.me/RahbordChannel/2217?comment=21741' rel='nofollow'>https://t.me/RahbordChannel/2217?comment=21741
اما پاسخ من به ایشان:
اولا تعیین تکلیف مالکیت قبل از آزادسازی یعنی چه که مدام به آن استناد میکنند که تا تعیین مالکیت نشود آزادسازی معنی ندارد؟!
مالک که در این مورد خود دولت است اما اگر منظورش تغییر مالکیت است که مجری حداقل به اصلیترین ایده همین آقای غنینژاد (که در مصاحبه با او هر دو دقیقه او را «استادم استادم» خطاب میکند) هم توجه ندارد و نمیداند که استادش همواره تاکید موکد کرده که آزادسازی اقتصادی باید قبل از خصوصیسازی باشد و سرمقاله معروف چند سال پیشش در دنیای اقتصاد به همین نکته اشاره داشت.
در واقع آزادسازی، برخلاف تصور این مجری، هیچ پیششرطی ندارد: نه رفع تحریمها، نه رفع انحصارات، نه خصوصیسازی و نه هیچ چیز دیگر. بلکه خودش پیششرط همه موارد دیگر است.
ثانیا آزادسازی چه ارتباطی به افزایش تا قیمتهای جهانی دارد؟! قبلا در مطلبی نوشتم که در صورت آزادسازی بنزین و گازوییل داخلی، قیمت آنها با توجه به کیفیتشان احتمالا بین 10هزار تا حداکثر 20هزار تومان خواهد ایستاد و آزادسازی هرگز نمیتواند فشار خارج از توان به مصرفکنندگان وارد آورد و اصولا آزادسازی فرق دارد با شوکدرمانی و ریاضت اقتصادی.
ثالثا؛ مشکل آبان 98 بیشتر از اینکه مربوط به آزادسازی باشد مربوط به بیکفایتی مفرط دولت وقت بود وگرنه چند برابر این اصلاح قیمتی در ابعاد گستردهتر در دولت قبلش اتفاق افتاد و نه تنها مشکلی پیش نیامد که با چنان استقبالی روبرو شد که انگ پوپولیست به رییس دولت وقت زدند و رییسمجلس وقت مانع از فاز دوم اجرای آن شد با این استدلال که اجرای آن روی انتخابات پیش رو به نفع یک جریان اثر میگذارد.
و اما چهارم اینکه من مثل شما آدمهای سطحی و جوگیر و تازه به دوران رسیده نیستم که اهل مد باشم و بخاطر مد شدن یک نظر یا حرف، آن را بدون فکر و دغدغه تکرار کنم.
آن موقع که من حرف از آزادسازی میزدم و در موردش صدها مطلب مینوشتم شماها و دوستانتان یاحسین میرحسین میگفتید و میخواستید کشور را به دهه طلایی60 بازگردانید.
شنیدن نظرات این افراد ازین لحاظ اهمیت دارد که دقیقا نمود تام و تمام تفکر بوروکراتهایی همچون نیلی و همتی و طیبنیا و سایرینی است که طی این 4دهه بوروکراسی ایران را پایهریزی کردهاند؛
فایل صوتی را در انتهای مطلب گوش کنید؛
'https://t.me/RahbordChannel/2217?comment=21741' rel='nofollow'>https://t.me/RahbordChannel/2217?comment=21741
اما پاسخ من به ایشان:
اولا تعیین تکلیف مالکیت قبل از آزادسازی یعنی چه که مدام به آن استناد میکنند که تا تعیین مالکیت نشود آزادسازی معنی ندارد؟!
مالک که در این مورد خود دولت است اما اگر منظورش تغییر مالکیت است که مجری حداقل به اصلیترین ایده همین آقای غنینژاد (که در مصاحبه با او هر دو دقیقه او را «استادم استادم» خطاب میکند) هم توجه ندارد و نمیداند که استادش همواره تاکید موکد کرده که آزادسازی اقتصادی باید قبل از خصوصیسازی باشد و سرمقاله معروف چند سال پیشش در دنیای اقتصاد به همین نکته اشاره داشت.
در واقع آزادسازی، برخلاف تصور این مجری، هیچ پیششرطی ندارد: نه رفع تحریمها، نه رفع انحصارات، نه خصوصیسازی و نه هیچ چیز دیگر. بلکه خودش پیششرط همه موارد دیگر است.
ثانیا آزادسازی چه ارتباطی به افزایش تا قیمتهای جهانی دارد؟! قبلا در مطلبی نوشتم که در صورت آزادسازی بنزین و گازوییل داخلی، قیمت آنها با توجه به کیفیتشان احتمالا بین 10هزار تا حداکثر 20هزار تومان خواهد ایستاد و آزادسازی هرگز نمیتواند فشار خارج از توان به مصرفکنندگان وارد آورد و اصولا آزادسازی فرق دارد با شوکدرمانی و ریاضت اقتصادی.
ثالثا؛ مشکل آبان 98 بیشتر از اینکه مربوط به آزادسازی باشد مربوط به بیکفایتی مفرط دولت وقت بود وگرنه چند برابر این اصلاح قیمتی در ابعاد گستردهتر در دولت قبلش اتفاق افتاد و نه تنها مشکلی پیش نیامد که با چنان استقبالی روبرو شد که انگ پوپولیست به رییس دولت وقت زدند و رییسمجلس وقت مانع از فاز دوم اجرای آن شد با این استدلال که اجرای آن روی انتخابات پیش رو به نفع یک جریان اثر میگذارد.
و اما چهارم اینکه من مثل شما آدمهای سطحی و جوگیر و تازه به دوران رسیده نیستم که اهل مد باشم و بخاطر مد شدن یک نظر یا حرف، آن را بدون فکر و دغدغه تکرار کنم.
آن موقع که من حرف از آزادسازی میزدم و در موردش صدها مطلب مینوشتم شماها و دوستانتان یاحسین میرحسین میگفتید و میخواستید کشور را به دهه طلایی60 بازگردانید.