🟡 معجزه ای از امام حسین علیه‌السلام ...
🔴 رُوِیَ عَنْ أَبِی خَالِدٍ الْکَابُلِیِّ عَنْ یَحْیَی ابْنِ أُمِّ الطَّوِیلِ قَالَ: کُنَّا عِنْدَ الْحُسَیْنِ علیه السلام إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ شَابٌّ یَبْکِی فَقَالَ لَهُ الْحُسَیْنُ مَا یُبْکِیکَ قَالَ إِنَّ وَالِدَتِی تُوُفِّیَتْ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ لَمْ تُوصِ وَ لَهَا مَالٌ وَ کَانَتْ قَدْ أَمَرَتْنِی أَنْ لَا أُحْدِثَ فِی أَمْرِهَا شَیْئاً حَتَّی أُعْلِمَکَ خَبَرَهَا فَقَالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام قُومُوا حَتَّی نَصِیرَ إِلَی هَذِهِ الْحُرَّةِ فَقُمْنَا مَعَهُ حَتَّی انْتَهَیْنَا إِلَی بَابِ الْبَیْتِ الَّذِی تُوُفِّیَتْ فِیهِ الْمَرْأَةُ مُسَجَّاةً فَأَشْرَفَ عَلَی الْبَیْتِ وَ دَعَا اللَّهَ لِیُحْیِیَهَا حَتَّی تُوصِیَ بِمَا تُحِبُّ مِنْ وَصِیَّتِهَا فَأَحْیَاهَا اللَّهُ وَ إِذَا الْمَرْأَةُ جَلَسَتْ وَ هِیَ تَتَشَهَّدُ ثُمَّ نَظَرَتْ إِلَی الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَتِ ادْخُلِ الْبَیْتَ یَا مَوْلَایَ وَ مُرْنِی بِأَمْرِکَ فَدَخَلَ وَ جَلَسَ عَلَی مِخَدَّةٍ ثُمَّ قَالَ لَهَا وَصِّی یَرْحَمُکِ اللَّهُ فَقَالَتْ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِی مِنَ الْمَالِ کَذَا وَ کَذَا فِی مَکَانِ کَذَا وَ کَذَا فَقَدْ جَعَلْتُ ثُلُثَهُ إِلَیْکَ لِتَضَعَهُ حَیْثُ شِئْتَ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ الثُّلُثَانِ لِابْنِی هَذَا إِنْ عَلِمْتَ أَنَّهُ مِنْ مَوَالِیکَ وَ أَوْلِیَائِکَ وَ إِنْ کَانَ مُخَالِفاً فَخُذْهُ إِلَیْکَ فَلَا حَقَّ فِی الْمُخَالِفِینَ فِی أَمْوَالِ الْمُؤْمِنِینَ ثُمَّ سَأَلَتْهُ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْهَا وَ أَنْ یَتَوَلَّی أَمْرَهَا ثُمَّ صَارَتِ الْمَرْأَةُ مَیِّتَةً کَمَا کَانَتْ.
🟠 يحيى بن امّ طويل مى گويد : خدمت امام حسين عليه السلام بوديم كه جوانى بر آن حضرت وارد شد در حالى كه مى گريست. حضرت به او فرمود : براى چه گريه مى‌كنى؟ پاسخ داد : هم اكنون مادرم بدون وصيت ، فوت نمود ، در حالى كه ثروتى داشت و به من امر كرده بود تا كارى نكنم مگر اينكه شما را از آن باخبر نمايم. امام به اصحاب خود فرمود : برخيزيد تا نزد آن زن برويم. راوى مى گويد : پس به اتفاق ايشان به آن خانه اى كه زن را در آن خوابانيده بودند ، رفتيم. امام حسين عليه السلام دعا كرد و از خدا خواست تا او را زنده كند تا وصيت نمايد. در آن هنگام خداوند متعال او را زنده كرد. پس ، آن زن نشست و شهادتين گفت. و متوجه حضرت شد و عرضه داشت : اى مولاى من! بفرماييد داخل خانه. حضرت داخل شده و نزديک او نشست و به او فرمود: خدا تو را رحمت كند! وصيت كن. زن گفت: اى پسر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله من فلان مقدار مال در فلان محل دارم ؛ یک سوم آن را براى شما قرار دادم تا آن را در هر كجا كه مى خواهيد ، مصرف كنيد و دو سوم ديگر آن ، براى پسرم باشد. البته اگر از دوستان شماست. و اگر از مخالفين شما باشد ، حقّى در آن ندارد و همۀ اموال ، مال شماست. سپس آن زن از امام حسين عليه السلام تقاضا كرد كه بر او نماز گزارده و متولى كار هاى او بشود. سپس آن زن مرد همان طور كه اوّل مرده بود.
📚بحارالانوار، ج۴۴،ص۱۸۰،ح۳
#مرگ #آخرت #معاد
🆔 @jame_ahadis_shia
🔴 رُوِیَ عَنْ أَبِی خَالِدٍ الْکَابُلِیِّ عَنْ یَحْیَی ابْنِ أُمِّ الطَّوِیلِ قَالَ: کُنَّا عِنْدَ الْحُسَیْنِ علیه السلام إِذْ دَخَلَ عَلَیْهِ شَابٌّ یَبْکِی فَقَالَ لَهُ الْحُسَیْنُ مَا یُبْکِیکَ قَالَ إِنَّ وَالِدَتِی تُوُفِّیَتْ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ لَمْ تُوصِ وَ لَهَا مَالٌ وَ کَانَتْ قَدْ أَمَرَتْنِی أَنْ لَا أُحْدِثَ فِی أَمْرِهَا شَیْئاً حَتَّی أُعْلِمَکَ خَبَرَهَا فَقَالَ الْحُسَیْنُ علیه السلام قُومُوا حَتَّی نَصِیرَ إِلَی هَذِهِ الْحُرَّةِ فَقُمْنَا مَعَهُ حَتَّی انْتَهَیْنَا إِلَی بَابِ الْبَیْتِ الَّذِی تُوُفِّیَتْ فِیهِ الْمَرْأَةُ مُسَجَّاةً فَأَشْرَفَ عَلَی الْبَیْتِ وَ دَعَا اللَّهَ لِیُحْیِیَهَا حَتَّی تُوصِیَ بِمَا تُحِبُّ مِنْ وَصِیَّتِهَا فَأَحْیَاهَا اللَّهُ وَ إِذَا الْمَرْأَةُ جَلَسَتْ وَ هِیَ تَتَشَهَّدُ ثُمَّ نَظَرَتْ إِلَی الْحُسَیْنِ علیه السلام فَقَالَتِ ادْخُلِ الْبَیْتَ یَا مَوْلَایَ وَ مُرْنِی بِأَمْرِکَ فَدَخَلَ وَ جَلَسَ عَلَی مِخَدَّةٍ ثُمَّ قَالَ لَهَا وَصِّی یَرْحَمُکِ اللَّهُ فَقَالَتْ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لِی مِنَ الْمَالِ کَذَا وَ کَذَا فِی مَکَانِ کَذَا وَ کَذَا فَقَدْ جَعَلْتُ ثُلُثَهُ إِلَیْکَ لِتَضَعَهُ حَیْثُ شِئْتَ مِنْ أَوْلِیَائِکَ وَ الثُّلُثَانِ لِابْنِی هَذَا إِنْ عَلِمْتَ أَنَّهُ مِنْ مَوَالِیکَ وَ أَوْلِیَائِکَ وَ إِنْ کَانَ مُخَالِفاً فَخُذْهُ إِلَیْکَ فَلَا حَقَّ فِی الْمُخَالِفِینَ فِی أَمْوَالِ الْمُؤْمِنِینَ ثُمَّ سَأَلَتْهُ أَنْ یُصَلِّیَ عَلَیْهَا وَ أَنْ یَتَوَلَّی أَمْرَهَا ثُمَّ صَارَتِ الْمَرْأَةُ مَیِّتَةً کَمَا کَانَتْ.
🟠 يحيى بن امّ طويل مى گويد : خدمت امام حسين عليه السلام بوديم كه جوانى بر آن حضرت وارد شد در حالى كه مى گريست. حضرت به او فرمود : براى چه گريه مى‌كنى؟ پاسخ داد : هم اكنون مادرم بدون وصيت ، فوت نمود ، در حالى كه ثروتى داشت و به من امر كرده بود تا كارى نكنم مگر اينكه شما را از آن باخبر نمايم. امام به اصحاب خود فرمود : برخيزيد تا نزد آن زن برويم. راوى مى گويد : پس به اتفاق ايشان به آن خانه اى كه زن را در آن خوابانيده بودند ، رفتيم. امام حسين عليه السلام دعا كرد و از خدا خواست تا او را زنده كند تا وصيت نمايد. در آن هنگام خداوند متعال او را زنده كرد. پس ، آن زن نشست و شهادتين گفت. و متوجه حضرت شد و عرضه داشت : اى مولاى من! بفرماييد داخل خانه. حضرت داخل شده و نزديک او نشست و به او فرمود: خدا تو را رحمت كند! وصيت كن. زن گفت: اى پسر پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله من فلان مقدار مال در فلان محل دارم ؛ یک سوم آن را براى شما قرار دادم تا آن را در هر كجا كه مى خواهيد ، مصرف كنيد و دو سوم ديگر آن ، براى پسرم باشد. البته اگر از دوستان شماست. و اگر از مخالفين شما باشد ، حقّى در آن ندارد و همۀ اموال ، مال شماست. سپس آن زن از امام حسين عليه السلام تقاضا كرد كه بر او نماز گزارده و متولى كار هاى او بشود. سپس آن زن مرد همان طور كه اوّل مرده بود.
📚بحارالانوار، ج۴۴،ص۱۸۰،ح۳
#مرگ #آخرت #معاد
🆔 @jame_ahadis_shia