جشن دیگان چیست؟!
نگاهی به فلسفه و هنگامه جشنهای دیگان.
----------++------؛-------------------------------------
جشن ملی و باستانی دیگان بر تمامی دوستداران ایران و فرهنگ ایرانشهری شاد و خجسته باد .
در گاهنمای یزدگردی و یا زرتشتی هر ماه 30 روز است و هر روز نامی از ویزه گیهای اهورامزدا که باز شناساننده های جهان هستی است را برخود دارد که در هر ماه 4 روز بنام خود اهورا مزدا با نامهای هورمزد و دی میباشد که در این میان در یک ماه یکبار نام اورمزد و سه بار نام دی آورده شده و این چیزی شبیه به تقسیم ماه به هفته سامی است.
به این ترتیب، هر بخش ماه به نام اهورامزدا آغاز میشده است:
اول ماه به نام هورمزد،
هشتم و پانزدهم و بیست و سوم ماه به نام دی، که دی به چم دادار هستی و نوربخش به جهان هستی ، اهورامزدا است.
هر یك از این چهار روز معرف آغاز هفتهای تازه در ماه است و برای آن كه دیها با هم اشتباه نشوند، هر یك از آنها را با نام روز بعد همراه میكردند و بدین گونه،
روز هشتم را دی به آذر روز،
روز پانزدهم را دی به مهر روز
روز بیست و سوم را دی به دین روز مینامیدند.
ایرانیان باستان، نیاکان ما، گذشته از جشنهایی كه به مناسبتهای گوناگون در درازای سال برگزار میكردند، همنام شدن روز و ماه را هم در هر ماه جشن میگرفتند که به آن جشنهای ماهانه میگفتند.
نام دی را از این باره بر این ماه از سال نهاده بودند که سردترین ماه سال بود و به نام هورمزد و دی نامگذاری شده بود تا در گذراندن سرمای سخت اهورا مزدا یاری بخش مردمان باشد.
دی ماه تنها ماه از سال است که در آن سه بار جشن ماهانه دیگان برگزار میشود در ماه دی، در هر سه این روزها جشن دیگان در ستایش و نیایش اهورامزدا برگزار میگردد، سه جشن نیایشی در سردترین ماه سال.
امروزه در گاهشمار جلالی یا همان گاهشمار خورشیدی که گاهشمار رسمی ایران ورجاوندمان است ، این سه جشن دیگان در روزهای دوم و نهم و هفدهم دی ماه برگزار میشود و دلیل آن این است که كه همه ماههای زرتشتی سی روزه هستند، در حالی كه در گاهشماررسمی كشور، شش ماه نخست سال سی و یك روز و شش ماه پایانی سال سی روز ه هستند و این شش روز اختلاف سبب شده است كه :
هشتم دی از گاهشمار زرتشتی با دوم دی از گاهشمار رسمی بنام دی به آذر پانزدهم دی از گاهشمار زرتشتی با نهم دی از گاهشمار رسمی بنام دی به مهر بیست و سوم دی ماه از گاهشمار زرتشتی با هفدهم دی ماه از گاهشمار رسمی بنام دی به دین برابر و نامگزاری گردد و جشنهای دیگان برگزار شوند.
در دی ماه جدای از سه جشن ماهانه دیگان؛ جشن گاهنبار یا همان جشن فصلی نیز برگزار میشود که جشن«میدیارم گاه» به معنای «میان سال» میباشد.
که معروف به گاهانبار پنجم است كه به یادبود آفرینش چهارپایان برپا میشده ، در این جشن که از مهر روز که شانزدهمین روز از ماه دی در گاهشمار زرتشتی و دهمین روز از ماه دی در گاهشمار رسمی است به مدت پنج روز برگزار میشده و یكی از کارهای انجام شده در آن، فراهم كردن انبار زمستان برای دامها بوده است.
امروزه آگاهی دقیقی از چگونگی و روند و شوند برگزاری این جشنهای ماهانه و گاهنبار در ایران باستان ودر دیماه و این آئین کهن ایرانی ، در دست نداریم ، اما امروز زرتشتیان که به درستی و راستی نگاهبان و پاسدار آئین و فلسفه جهان بینی ایرانیان تا به امروز بوده اند ، این سه جشن دیگان را بهمراه گاهنبار چهره میدیارم با خواندن سرودههای گاتها و ستایش و نیایش بر اهورامزدا؛ دهشمندی و مهرورزی به سایر موجودات زنده هستی و با شادمانی و سرور ، به زیبائی تمام برگزار میکنند.
این جشن ملی و آئین کهن نیاکانمان بر همگان شاد و همایون و خجسته باد.
پاینده ایران
م.ق
۱ دیماه ۲۵۸۳ شاهنشاهی
"ما ایران را از بلندای دماوند و تیسفون و توس می نگریم"
پاینده ایران
برای پیوستن به حزب رستاخیز ایرانگرایان
با ایمیل زیر در پیوند باشید.
contact@irangara.org
از سایت حزب رستاخیز ایرانگرایان بازدید بفرمایید
irangara.orgتلگرام ما
@irangaraIRP