حسین باستانی Hossein Bastani

🔻به تعبیری که فلانی نوشت...
 
خبرگزاری فارس اظهارات یک امام جمعه در مورد دیدگاه رهبر جمهوری اسلامی راجع به مذاکرات جاری با آمریکا را منتشر کرده که حاوی اشاره‌ غیرمنتظره‌ای به بنده است.
 
اسماعیل صلواتی امام جمعه بهمئی با اشاره به پست تلگرامی اخیر من -راجع به شواهد تغییر رویه حسین شریعتمداری نماینده علی خامنه‌ای در کیهان در مورد مذاکرات- گفته شواهد موجود، حاکی از موافقت رهبر با گفتگوهای اخیر است.  
 
این امام جمعه مشخصا تاکید کرده: «هماهنگی کامل صداوسیما، نهادهای مختلف دست اندر کار و به تعبیری که حسین باستانی نوشت “حتی حسین شریعتمداری هم سر خط شده است” حاکی از وجود یک هماهنگی کامل در سطوح مختلف است که اندک شبهه‌ای را بر جای نمی‌گذارد‌.»
 
ظاهرا در این فقره، مضمون «تعبیری که فلانی نوشته» به گونه‌ای بوده که در ذهن برخی مخالفان او هم «اندک شبهه‌ای بر جا نگذاشته» :)

لینک مطلب خبرگزاری فارس:
 
https://farsnews.ir/Saman170/1745218759255902266/آیا-مذاکره-به-رهبری-تحمیل-شد-به-روایت-امام-جمعه-بهمئی
 
@HosseinBastaniChannel

🔻تبعات ذهنیت «سرنگونی آسان»

مدتی پس از جنبش ۱۴۰۱، مقاله «ذهنیت سرنگونی آسان» به بررسی تبعات «ساده گرفتن» شدید سازوکار تغییر حکومت در میان فعالان ایرانی پرداخت: از جمله اینکه قدرت‌های جهانی، تدریجا دورنمای تغییر رژیم در ایران را جدی نگیرند و «معامله با قدرت مستقر» در «پرونده‌های راهبردی» را ترجیح دهند.

بدون آنکه قصد هیچ‌گونه تحلیل وقایع جاری را داشته باشیم، اجازه می‌خواهم صرفا بخش‌هایی از آن مقاله قدیمی را یادآوری کنم. متنی که هرچند در زمان انتشار، از سوی بسیاری از عزیزان -که کار حکومت را تمام شده می‌دانستند- بدبینانه تلقی شد، ولی شاید بازخوانی آن، بی‌فایده نباشد:

- اگر اپوزیسیون هر از گاه، به دنبال اعتراضات خیابانی شعار سرنگونی سریع بدهد و سپس برای تکرار همان شعار انتظار دور بعدی اعتراضات را بکشد، سرانجام در معرض حسابرسی سخت افکار عمومی قرار خواهد گرفت... تکرار مکرر و بدون پشتوانه این شعارها باعث خواهد شد تا اپوزیسیون در داخل و خارج کشور جدی گرفته نشود. تا آنجا که هم لایه‌هایی محتاط –ولو ناراضی- از اجتماع و هم جامعه بین‌المللی، تا اطلاع ثانوی منفعت خود را در «معامله» با قدرت مستقر ببینند.

- اگر جریاناتی سیاسی مکررا هر تحول سیاسی کشور، و از جمله ناکامی‌های خود را، را یک گام نزدیک تر شدن به سرنگونی بدانند -آن هم با استدلال‌هایی در این حد که رژیم هر کار بکند به ضررش است- یعنی از اساس ضعیف بودن یا نبودن اپوزیسیون را مهم نمی‌دانند؛ چون لابد معتقدند در هر حال، به طور خودکار نتیجه یکی خواهد بود.

- در چارچوب ذهنیت سرنگونی سریع، غیرمنتظره نیست که بخش بزرگی از بحث های نظری در مورد تحولات ایران صرف توجیه بضاعت یا وضع موجود اپوزیسیون شده: مثلا با تجلیل بیش از حد از جنبش‌های «بی سر» یا محتوم فرض کردن سقوط دیکتاتورها. یا با امیدآفرینی اغراق‌آمیز به عواملی از قبیل فروپاشی از درون، نافرمانی نظامیان، تحولات غیرمنتظره یا فشار خارجی.

- مطابق تجربیات تاریخی، حتی اگر انقلاب بدون «رهبر» ممکن باشد، تصور پیروزی یک انقلاب بدون «تشکیلات رهبری کننده» دشوار است. حتی اگر نظام های خودکامه در مقیاس تاریخی ناپایدار باشند، می‌توانند در مقیاس زندگی انسانی زیاد عمر کنند. حتی اگر فروپاشی از درون غیرممکن نباشد، امید بستن به آن ممکن است به انفعال نامحدود بینجامد. حتی اگر شکاف‌هایی در نیروهای مسلح وجود داشته باشد، تاکنون این ذهنیت که فرضا سپاه ممکن است جمهوری اسلامی را سرنگون کند مبنایی جز اخبار جعلی نداشته. حتی اگر امکان متضرر شدن حاکمان از تحولات غیرمنتظره وجود داشته باشد، تضمینی نیست که این تحولات لزوما به ضرر آنها اتفاق بیفتند.

- حتی با وجود اینکه تاثیر فشار خارجی در تضعیف حکومت‌ها قابل انکار نیست، نمونه‌های بی‌شماری از معاملات پشت‌پرده دولتمردان غربی با تهران وجود دارند؛ دولتمردانی که همواره محتمل است به امید توافق در یک پرونده راهبردی، یا برای آزادی ولو یکی از اتباع‌شان در ایران، امتیازات غیرمنتظره بدهند.

- ساده گرفتن سرنگونی، لاجرم درگیری‌ بین مخالفان حکومت را نیز وارد فضایی متفاوت می‌کند. چون طبیعتا نیروهایی که براندازی را فرایندی درازمدت و نیازمند سازماندهی و مشارکت گسترده بدانند، با فعالانی که براندازی را در کوتاه مدت در دسترس تصور کنند، رفتار متفاوتی دارند. در حالت اول، قاعدتا خود را بیشتر نیازمند برنامه‌ریزی تشکیلاتی و تعامل درازمدت با دیگر جریان‌ها می‌بینند. در حالت دوم اما، از آنجایی که سقوط نظام را قریب‌الوقوع می‌دانند، بیشتر نگران «سهم‌خواهی» جریان‌های رقیب در فردای براندازی خواهند بود.

- فرض اخیر، می‌تواند تفسیری خاص از عملگرایی را در اپوزیسیون جا بیندازد که خروجی آن، مثلا نه همکاری گسترده تر برای مقابله -بسیار دشوار- با حکومت، که استفاده از «هر» روش ممکن برای مقابله -به‌مراتب آسان‌تر- با یکدیگر باشد... درواقع به طور اجتناب‌ناپذیر، حجمی غیرطبیعی از مجادلات سیاسی اپوزیسیون متوجه کلیات و جزئیات حکومت جایگزین می‌شود که انگار چیزی به استقرار آن نمانده است.

متن کامل مقاله ذهنیت سرنگونی آسان» در لینک زیر در دسترس است:

https://www.bbc.com/persian/articles/cl4d8m651pxo

🔻موضع گیری «شفاف»

واکنش یک «فعال فضای مجازی» به مذاکرات عمان: «مذاکرات ممکن است به نتیجه برسد یا نرسد. ما به این گفت‌وگوها نه خیلی خوش‌بین و نه خیلی بدبین هستیم.»

‏ترجمه: «مذاکرات به نتیجه برسد یا نرسد» فعال مزبور خواهد گفت «ما از اول گفته بودیم»... بعد هم مریدان و‌ مقلدان، سرگرم توصیف «شدت بصیرت» او خواهند شد.

@HosseinBastaniChannel

🔻احکام مذاکره غیرمستقیم

- حکم دست دادن با اجنبی در مذاکره غیرمستقیم چیست؟
پاسخ: چنانچه در منظر عموم نباشد، بلااشکال است. احتیاط مستحب آن است که از روی دستکش باشد تا تماس مستقیم حاصل نشود.

- آیا معانقه با اجنبی مباح است؟
پاسخ: در فرض اضطرار، اگر به قصد لذت نباشد جایز است. مشروط بر آنکه علناً واقع نگردد و تا حدّ امکان، از تماس مستقیم مواضعی چون صورت یا گردن، اجتناب شود.

- آیا نگاه کردن در چشم اجنبی مباح است؟
پاسخ: یک نگاه حلال است. احوط آن است که از نگاه مستقیم و مستقر اجتناب شود تا خوف مفسده نباشد.

- حکم صرف غذا با اجنبی چیست؟
پاسخ: به شرط آنکه سر دوسفره جداگانه بنشینند و در حد سدِّ جوع بخورند، مانعی ندارد.

- اگر میزبان مذاکره اصرار کند که مؤمن و اجنبی سر یک سفره بنشینند تکلیف چیست؟
پاسخ: در این فرض، حکم اکل میته هنگام اضطرار را دارد. احتیاط مستحب آن است که به‌نحوی بنشینند که ملازمه عرفی با هم‌سفره بودن نداشته باشد، مانند آنکه کج بنشینند یا بین ایشان فاصله نامتعارف باشد.

- آیا در حین مذاکره غیرمستقیم، خندیدن به مزاح اجنبی مباح است؟
پاسخ: علی‌الاطلاق باید از خندیدنِ فوری اجتناب کنند و اگر خندیدند با تأخیر باشد؛ به‌گونه‌ای که شائبه‌ مطایبه مستقیم ایجاد نشود.

- در مقام تبیین منویّات و مقاصد حاکم اسلامی، آیا اشاعه‌ اکاذیب به‌منظور دفع مفسده جایز است؟
پاسخ: اگر اظهار حقیقت منجر به هتک حیثیت حاکم شود، کذب، بنا بر قاعده‌ی اهمّ و مهمّ، جایز و بلکه واجب است. در فرض مذکور، چه بسا اظهار حقیقت مستوجب تعزیر باشد.

- چنانچه مؤمنین قادر به منع افشای آثار مترتبه بر مذاکرات نباشند، وظیفهٔ شرعی آنها چیست؟
پاسخ: اگر افشای این امور موجب وهن نظام یا اشاعه فحشا باشد، بر مذاکره‌گران واجب عینی است تا مسئولیت مذاکرات را رأساً به‌عهده بگیرند.

- اگر پذیرش مسئولیت مذاکرات متضمّن خوف ضرر جانی برای مکلفین باشد، حکم چیست؟
پاسخ: ترک پذیرش مسئولیت از جانب مکلفین، متضمن خوف ضرر شدیدتر است. فلذا به مقتضای قاعده دفع افسد به فاسد، رفع مسئولیت از حاکم، بِاَیِّ نحو کان، وجوب قطعی دارد.

-------
* توضیح: مطلب فوق را طبیعتا بنده به طنز نوشته ام. لطفا از هر گونه جدی گرفتن متن خودداری بفرمایید.

@HosseinBastaniChannel

🔻حسین شریعتمداری هم «توجیه» شد

حسین شریعتمداری نماینده ولی فقیه در کیهان،: «مذاکره غیرمستقیم با آمریکا بیرون و خارج از اشراف و اطلاع حضرت آقا صورت نمی‌پذیرد. از این‌روی چنانچه با آن موافق نبودند، از انجام آن جلوگیری می‌فرمودند.»

خب، ظاهرا برادر حسین -بعد از چند هفته مقاومت در درک ماجرا- «توجیه» شده. این وسط، البته جماعتی از نونهالانِ «توجیه‌‌نشده» هنوز مقاومت می‌کنند که لابد «نظام»، به نحو متقتضی از دل‌شان در می‌آورد.

اگر مذاکره مشکل پیدا کرد هم، همین «نظام»، مجموعه نیروهای توجیه شده و توجیه‌نشده را به میدان خواهد فرستاد تا بگویند: مگر آقا نگفته بود مذاکره عاقلانه و شرافتمندانه نیست؟ چرا گوش نکردند؟

@HosseinBastaniChannel

🔻عاقبت مذاکره ایران و آمریکا

تجربه چند دهه گفتگوهای نافرجام ایران و آمریکا بین سطوری دارد که هنوز در فضای رسمی ایران، به رسمیت شناخته نشده: اینکه معادله مذاکرات دو کشور، دارای متغیری تعیین‌کننده‌ به نام اسرائیل است.

ایالات متحده قاعدتا در این توهم نیست که جمهوری اسلامی ایران، فرضا روزی اسرائیل را به رسمیت بشناسد. ولی تا وقتی در واشنگتن، ایران «تهدیدی امنیتی» علیه اسرائیل تلقی شود، امکان هرگونه «توافق درازمدت» میان دو طرف، از اساس منتفی خواهد بود. حتی فارغ از اینکه برنامه هسته‌ای ایران، در چه حد مهار شود.

اگر فرصت داشتید ملاحظه بفرمایید:

https://www.youtube.com/watch?v=kZXIM3BIvxA&t=42s


@HosseinBastaniChannel

🔻«دهن لق»

«این ترامپ دهن لق...»

‏- واکنش احتمالی «نظام» به اعلام خبر مذاکره :)

@HosseinBastaniChannel

🔻تجربه‌ای شخصی در موضوع «میانجی‌گری»

بنده خیلی اوقات، درگیر میانجی‌گری بین افراد می شوم. برخی اوقات که احساس می‌کنم گفتگو مطلقا fi پیش نمی‌رود، از طرفین -یا طرفی که در صدد واکنشی تند است- خواهش می‌کنم فقط ۲ روز صبر کند. طبق تجربه شخصی، در حداقل۸۰ درصد موارد، تاخیر ۲ یا -حتی ۱ روزه- جلوی واکنش تند را می‌گیرد.

به طور مشخص، معمولا پیشنهاد بنده این است که اگر بعد از ۲ روز هنوز مصمم به برخورد شدید بودید، از قضا می‌توانید با صرف وقت و برنامه‌ریزی بیشتر، برخورد موثرتری با فرد مقابل انجام بدهید. ولی اگر سریع و در لحظه عصبانیت اقدام کنید، احتمال اینکه به ضررتان تمام شود و خودتان بعدا از نتیجه کار راضی نباشید، به شدت زیاد است.

البته این روش، طبیعتا نباید به سرسری گرفتن اختلافات یا پرهیز از تلاش برای حل «ریشه ای» مشکلات بینجامد: چون مشکلات عمیق، راه‌حل‌های عمیق می‌طلبند. اما حداقل مطابق عقل و تجربه متوسط بنده، واکنش‌ سریع افراد در زمانی که عصبانی هستند، معمولا جلوی حرکت به سمت همین راه‌حل‌های ریشه‌ای را می‌گیرد.

@HosseinBastaniBastani

🔻اشاره معنی‌دار علی خامنه‌ای به حمله نظامی

رهبر جمهوری اسلامی امروز گفت «خیلی اطمینان ندارد» و «احتمال زیاد نمی‌دهد» که «از بیرون شرارتی انجام بگیرد.»

بیان این جملات-از جانب کسی که به صدور احکام «قطعی» در مورد همه چیز معروف است- بین‌سطور تامل‌برانگیزی دارد: اینکه احتمال حمله نظامی را رد نمی‌کند، ولو آنکه «خیلی اطمینان نداشته باشد» که چنین حمله‌ای صورت بگیرد.

در چنین پس‌زمینه‌ای، شاید خبر دیروز مسعود پزشکیان در مورد اینکه رهبر مجوز انجام «مذاکره غیرمستقیم» با آمریکا را داده قابل فهم تر باشد.

البته اینکه چنین مذاکره بلاتکلیفی به نتیجه هم برسد یا خیر، بحث دیگری است.

@HosseinBastaniChannel

🔻ماجرای برخورد پلیس با تحصن «خودی»ها

برخورد اخیر پلیس با «خودی»‌های متحصنین در مقابل مجلس، مهم است. ولی -طبق معمول- نباید در تفسیر آن هیجان زده شد. پیشتر هم، بعضا با «خودی‌های جوگیر» برخوردهای مختصری شده. هر بار هم سیاسیونی به هیجان آمده‌ و حکم داده‌اند که «رویه نظام تغییر کرده». بعضا حتی برخی هیجانات، تا شعار «نیروی انتظامی، تشکر» پیش رفته.

اما رویه ثابت نیروهای انتظامی و امنیتی در خیابان‌‌، همواره میدان دادن به تجمعات خودی‌ و سرکوب تجمعات غیرخودی‌ بوده. تا اطلاع ثانوی هم، چنین خواهد بود.

تنها ملاحظه این است که خودی‌های خیابانی، باید دقیقا در زمان‌، مکان‌ و مدت مقرر عمل کنند: اگر نکنند، گوشمالی مختصری خواهند دید تا هرگونه توهم -احتمالی- آنها در مورد «استقلال عمل» از نهادهای بالادستی، منتفی شود.

@HosseinBastaniChannel

🔻نام‌گذاری سال جدید

تا ساعاتی دیگر، رهبر جمهوری اسلامی برای سال ۱۴۰۴ نامی پرطمطراق اعلام می‌کند: نامی که لابد شدت فاصله دنیای موازی ذهن او را با واقعیت‌های روی زمین به نمایش خواهد گذاشت.
#موقت

@HosseinBastaniChannel

🔻عبرت‌های سرنوشت احمد خمینی

سال‌های پایانی رهبری علی خامنه‌ای، منطقا شاهد سطح جدیدی از جنگ قدرت بین اطرافیان رهبر خواهد بود. آنها می‌دانند که اگر قبل از پایان دوران رهبر مستقر، تکلیف رقبای «موثر» را یکسره نکنند، ممکن است به عاقبتی غیرمنتظره‌ دچار شوند. عاقبتی در حد سرنوشت نزدیکان روح‌الله خمینی –و از جمله احمد خمینی- که بعد از مرگ بنیانگذار جمهوری اسلامی مشمول یکی از گسترده‌ترین «تصفیه»های سیاسی تاریخ معاصر شدند.

اطرافیان رهبر فعلی، و از جمله پسر او مجتبی، قاعدتا تردید ندارند که آخرین مواضع ولی فقیه قبل از مرگ، به‌شدت بر معادلات تعیین رهبر بعدی و در نتیجه، بر ترکیب محذوفان آینده عرصه قدرت تأثیر خواهد گذاشت. به این علت که مشکل می توان تصور کرد که شخص اول نظام قبل از پایان زندگی، نظری را در مورد جانشین خود ثبت و ضبط نکند، و بعید است که نظر او، بر فرآیند انتخاب رهبر بعدی تأثیرگذار نباشد.

نتیجه منطقی آنکه نزدیکان رهبر مستقر، در مدت باقی‌مانده از عمر ولی‌فقیه ۸۵ ساله، لاجرم «هر چه» در توان دارند را برای مهار یا حذف سیاسی رقبای خود، به کار خواهند گرفت.

🔹متن کامل مقاله در این لینک در دسترس است:

https://www.bbc.com/persian/articles/c86pej57492o

@HosseinBastaniChannel

🔻 مسیر ترقی سریع در نظام

در چنین روزهایی، راه ترقی «جوانان انقلابی» در نظام -فارغ از هر میزان سابقه یا سوءسابقه‌- بسیار آسان است:

کافی است اینجا و آنجا پُست بگذارند «دشمن هیچ غلطی نتوانسته بکند»،
یا با نیش باز اعلام بفرمایند «مردم برای جنگ آماده‌اند»،
یا خبر بدهند که «به کوری چشم دشمن وضع مردم خیلی هم خوب است»،
یا از شدت «بصیرت آقا» در اداره مملکت متعجب باشند،
یا «انهدام آسان دشمن» را دستمایه جوک و فتوشاپ کنند...

کمابیش به همین سادگی.

@HosseinBastaniChannel

🔻«نوک کوه یخ» پرونده ترورهای برون‌مرزی‏

اعترافات اخیر رفیقدوست در مورد ترورهای برون‌مرزی ج.ا، تنها چند سطر از پرونده‌ای «عظیم» و پنهان از افکار عمومی است. ابعاد این ترورها در حدی بود که مثلا تنها طی ده روز از شهریور ۶۵، و به دنبال تاخیر فرانسه در آزادی انیس نقاش لبنانی، فقط در پاریس ۵ بمب منفجر شد.

‏در آن زمان، فرانسوی‌ها وعده داده بودند انیس نقاش، عامل سوء قصد ناموفق به شاپور بختیار، با عفو ریاست‌جمهوری آزاد شود؛ ولی فرانسوا میتران در لحظه آخر در این کار تردید کرد (نقش نهایتا چهار سال بعد مشمول عفو شد).

‏عواقب این موضوع بسیار شدید بود: از سویی برای برای نخستین بار سه نفت‌کش فرانسوی در خلیج فارس مورد حمله قایق‌های تندروی سپاه قرار گرفتند. از سوی دیگر در ۱۷ شهریور ۶۵ انفجار بمب در دفتر پست واقع در شهرداری پاریس باعث مرگ یک نفر و زخمی شدن ۲۱ نفر شد.

‏۴ روز بعد انفجار بمبی جداگانه در پاریس ۵۴ نفر را مجروح کرد. ۲ روز دیگر، انفجار بمب در همین شهر ۲ نفر را کشت. فردای آن روز نوبت به انفجار بمب در ساختمان مرکزی پلیس پاریس رسید که یک نفر را کشت و ۵۶ نفر را زخمی کرد. نهایتا در ۲۶ شهریور ۶۵ یک انفجار جدید در پایتخت باعث مرگ ۷ نفر و زخمی شدن ۵۵ نفر شد.

‏بر اثر مجموعه این بمب‌گذاری‌ها، که مسئولیت همگی را تشکلی ساختگی تحت عنوان «کمیته همبستگی با زندانیان سیاسی عرب و خاور نزدیک» بر عهده گرفت، در مجموع ۱۳ کشته و حدود ۳۰۰ نفر زخمی شدند.

‏نقطه اوج بحران جدید، ۲۷ شهریور ۶۵ بود، که سرهنگ کریستیان گوتی‌یر وابسته نظامی فرانسه در لبنان، به ضرب گلوله کشته شد.

‏به فاصله چهار روز، در ۳۱ شهریور ۶۵، علی اکبر ولایتی با همتای فرانسوی خود ژان برنارد ریمون تماس گرفت و پیشنهاد ادامه مذاکرات را داد. فرانسوی ها هم از موضع پایین قبول کردند...

‏برای درک بهتر ابعاد عملیات برون‌مرزی نیروهای وابسته به حکومت ایران در خاک اروپا، ویدیوی زیر را ملاحظه بفرمایید:

https://youtu.be/zQMSK4PB5OA?si=XsSco395fmyj4fed ‏⁦

@HosseinBastaniChannel

🔻سندروم «پایان تاریخ»

یک آفت تحلیل وقایع ایران (یا جهان) «سندروم پایان تاریخ» است: یعنی تصور کردن «هر» واقعه مهم به عنوان عاملی که قرار است ناگهان، تکلیف تحولات را یکسره کند.

بسیاری از وقایع، البته در روند تعیین تکلیف تحولات بسیار مهمند، ولی لزوما نقطه پایان یک تحول یا بحران پیچیده را رقم نمی زنند.

ماجرای «نامه ترامپ به خامنه‌ای» هم از این قاعده مستثنی نیست. هم ارسال این نامه و هم واکنش تهران به آن -هر چه باشد- حتما اهمیت بسیار زیادی دارند. ولی در تفسیر آنها، نباید بیش از حد هیجان‌زده شد.

@HosseinBastaniChannel

🔻مقایسه‌ای با زمان‌ جنگ

در زمان‌جنگ ایران و عراق، البته خاموشی‌ برق و‌ کمبود‌سوخت، پدیده‌های رایجی بودند. ولی آیا کسانی که زمان جنگ را به یاد می‌آورند، چنین خاطره‌ای دارند که حتی در پایتخت، «ادارات دولتی، مدارس، دانشگاه‌ها و کارخانه‌ها» مکررا به علت «کمبود سوخت» -و نه مثلا به علت بمباران- تعطیل باشند؟ آیا حتی درسال‌های به‌شدت بحرانی اواخر جنگ، کشور به چنین وضعیتی رسیده بود؟

چرا باید شرایط موجود، از زمانی که نیرگاه‌های ایران هدف حملات ویرانگر -و مستمر- ارتش عراق بودند، جریان صدور نفت از خلیج فارس مختل شده بود و بودجه کشور درگیر جنگی تمام عیار بود هم بحرانی تر شده باشد؟

مهم‌تر آنکه بحران جاری، مشخصا تا کجا قرار است پیش برود؟

@HosseinBastaniChannel

🔻«امکان ندارد!»

«اخیراً آمریکایی‌ها باز مساله‌ مذاکره پیش کشیدند... عده‌ای هم از روی ساده‌لوحی بعضاً، بعضی هم از روی غرض... خوشحال میشوند که بله، بیایید! نه، این‌جور نیست... مذاکره‌ با آمریکا مشکلی را حل نمی‌کند... امکان ندارد که ملت ایران قبول بکند که زیر چکمه‌ فشار، زیر تهدید بیاید با طرف تهدید کننده و فشار آورنده مذاکره کند. مذاکره کنیم که چی؟»

رهبر جمهوری اسلامی این سخنان را در ۱۹ بهمن ۱۳۹۱ بر زبان راند. یعنی درست بین دورهای اول و دوم مذاکرات محرمانه ایران و آمریکا در عمان با مجوز شخص رهبر.

معنی صحبت‌های مشابه رهبر -که امروز ۱۹ بهمن ۱۴۰۳ منتشر شده- لزوما این نیست که مذاکره‌ای با آمریکا در آینده انجام نخواهد شد: معنیش آن است که او به روال معمول، «مسئولیتی» را در مذاکره علنی یا غیرعلنی بر عهده نخواهد گرفت. البته اینکه چنین مدل مذاکره‌ای با دولت ترامپ، اساسا بتواند به نتیجه برسد یا نه، بحث دیگری است.

برای درک بهتر اینکه مواضع رسمی مقامات ارشد نظام در سیاست خارجی، در چه ابعاد «عظیمی» ممکن است با آنچه در عمل صورت می‌گیرد فاصله داشته باشد، روایت زیر از مذاکرات محرمانه ایران و آمریکا در عمان را ملاحظه بفرمایید -هرچند تردید نیست که شرایط امروز با آن زمان، تفاوت‌های اساسی دارد:

https://www.bbc.com/persian/45026372

@HosseinBastaniChannel

🔻سریال تکراری، قسمت ششم

شش سخنرانی رهبر جمهوری اسلامی بعد از شکست در سوریه:

۳ بهمن: مقاومت زنده است... زنده خواهد ماند... آن متوهمِ خیال‌باف اعلام کرد که ایران ضعیف شده؛‌ آینده نشان خواهد داد چه کسی ضعیف شده.

۱۹ دی: [دشمن] تبلیغ می‌کند که شما دارید ضعیف می‌شوید. خودش دارد ضعیف می‌شود... مقاومت زنده است.

‏۱۲ دی: تصور می‌کنند…خون‌های ریخته شده در راه دفاع از حرم هدر رفته…اشتباهی بزرگ است.

‏۳ دی: حرف مفت می‌زنند. بدبخت‌ها شما کجا پیروز شدید؟

‏۲۷ آذر: خیال کردند قضیه مقاومت تمام شد؛ سخت در اشتباهند.

‏۲۱ آذر: می‌گویند جبهه‌ مقاومت ضعیف شده... سخت در اشتباهند.

‏بدون شرح.

@HosseinBastaniChannel