جدیدا متوجه شدم که نیازی نیست آدم فقط یه دایره دوستی داشته باشه. میشه دایره‌های دوستی مختلفی داشت. و نیازی نیست آدم‌های زیادی رو توی دایره‌ دوستی صمیمیت جا بدی. حجم دایره‌ دوستی صمیمی قادر به نگه داشتن تعداد خیلی زیادی آدم توی خودش نیست. یه سری آدم‌ها رو باید توی دایره‌ دوستی نه چندان صمیمی و بلکه سطحی نگه داشت و باهاشون هر از گاهی معاشرت کرد و این اصلا چیز بدی نیست. وقتی سعی میکنی با همه صمیمی باشی و همه رو کاملا از خودت راضی نگه داری ممکنه حتی همون چندتا دوست صمیمی هم که داری از بین بره و از دست دادن دوست صمیمی مثل پوشیدن یه جفت کفش نو میمونه که پاهاتو میزنه و اذیتت میکنه هرچند این حس برای اوایله و بعدا به اون درد عادت میکنی.